Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Indië boeken/Merdeka
Pim Colson was tijdens de acties in Indië verbonden aan justitiële afdeling. In ‘Merdeka’ twee hoofdpersonen. Marsoedi een ter dood veroordeelde N.T.I.-officier,die zijn levensverhaal aan Colson vertelt en Het verhaal van ‘de Rooie’, een neergeschoten militair.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Theo Doorman
In de schaduw van de Javazee
Anderhalf jaar voor zijn pensionering wordt kapitein ter zee Pieter Koenraad (1890-1968) in 1938 uitgezonden naar Nederlands Oost-Indië. Het zouden uiteindelijk acht enerverende jaren worden. Als commandant der marine in Soerabaja maakt hij de strijd tegen de invallende Japanners in 1942 van zeer nabij mee. Hij luncht met schout-bij-nacht Karel Doorman, vlak voordat deze met het geallieerde eskader uitvaart en de volgende dag, op 27 februari, met zijn vlaggenschip Hr.Ms. De Ruyter in de Javazee ten onder gaat. Op 2 maart gelast Koenraad de vernieling van het Marine Etablissement in Soerabaja, waar circa 18.000 mensen werken. Met de laatst beschikbare onderzeeboot Hr.Ms. K 12 evacueert hij naar Australië, vanwaar hij doorreist naar Engeland. In 1943 wordt hij benoemd tot marinecommandant Australië en onderbevelhebber der strijdkrachten in het oosten. Na de capitulatie van Japan is hij nog een aantal maanden waarnemend commandant der zeemacht in Nederlands-Indië en wordt hij geconfronteerd met de gewelddadigheden van de Bersiap-periode. Vanaf de bevrijding van Nederland in mei 1945 tot en met zijn thuiskomst schrijft Koenraad vanuit de Oost luchtpostbrieven over zijn belevenissen tijdens de oorlog aan zijn familieleden in Nederland. De brieven bieden het persoonlijke verhaal van een hooggeplaatste marineofficier, die tijdens de Tweede Wereldoorlog één van de brandpunten van de strijd tegen Japan meemaakt. 'In de schaduw van de Javazee' verschaft de lezer op een unieke manier inzicht in de problemen waarmee ons land in Nederlands-Indië, tijdens de oorlog en na de capitulatie van Japan, wordt geconfronteerd. Pieter Koenraad is openhartig over persoonlijke aangelegenheden en kritisch over de rol van diverse bekende politici en militairen in de top van de vaderlandse krijgsmacht.geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
Max Hastings
Operatie Chastise
'Operatie Chastise, Het verhaal van de Dambuster 1943' is een van de meest opmerkelijke prestaties in de militaire geschiedenis: de dappere jongemannen van het 617de Squadron van de Royal Air Force vlogen met hun zware bommenwerpers schrikbarend laag boven het water recht op de Duitse dammen af in een poging deze te vernietigen. Maar dit verhaal â en de latere oorlogservaring van het 617de Squadron â is nooit volledig verteld. Max Hastings neemt ons mee naar de aanval in mei 1943 en onthult hoe de waarheid van die nacht aanzienlijk verschilt van het populaire verhaal dat de meeste mensen kennen. Zo had de RAF de Ruhrdammen al in 1938 aangewezen als voor de nazi's strategische plekken; in de vijf jaar die daarop volgden vormde luitenant-kolonel van de luchtmacht Guy Gibson het 617de Squadron. Hoewel het bombardement tot de geplande dramatische vernietiging leidde, kwamen slechts twee van de acht vliegtuigen over de dammen - de rest werd neergeschoten op de vlucht naar of terug van de missie. En hoewel de moed van het 617de Squadron onbetwistbaar is, was de schade veroorzaakt door de militaire actie. Maar in 1943 spraken deze dappere mannen tot de verbeelding en krikten ze de moraal van het Britse volk op. Hun prestatie maakte de nazi's onrustig en zorgde ervoor dat ze enorme middelen inzetten voor de verdediging van de dammen â waardoor de missie uiteindelijk een succes werd. Wat het 617de Squadron deed was een buitengewone en heroïsche prestatie, een voorbeeld van Churchills 'militaire theater' op zijn best, en een triomf van Britse vindingrijkheid en technologie â een verhaal dat nog vele generaties moet worden verteld.geschiedenis
