Edward Caswell
It’s Always a Pussycat
Een zanger als koordirigent
Oorspronkelijke prijs was: € 17,50.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
‘It’s Always a Pussycat’ is ideaal voor iedereen die met koren werkt. Edward Caswell is een van de meest gerespecteerde koordirigenten en koorpedagogen van het moment, maar hij benadert het leiden en trainen van een koor vanuit het perspectief van een zanger. Centraal staat het toepassen van vocale techniek, en Edward laat zien hoe je die toepast in een aantal van de meest belangrijke koorwerken van het repertoire.
Gerelateerde producten
kunst
Noah Charney
Kunstvervalsing
Hoe kon een surrealistische schilder van licht erotisch getinte taferelen als 's werelds meest succesvolle Vermeer-vervalser de nazi's om de tuin leiden? Wat dreef beruchte meestervervalsers door de eeuwen heen? Waarom vervalst men Basquiat, Dürer, Van Eyck, Appel, Matisse, Warhol of Banksy? 'Kunstvervalsing. Misleiding en masterminds van meestervervalsers' legt het mysterie, de intriges en de schandalen van kunstvervalsing bloot. Deze vorm van criminaliteit wordt vaak beschouwd de roemrijkste van alle misdaden. De geschiedenis van kunstvervalsingen zit vol met misdaadverhalen, die fascinerend, vaak bizar en altijd waargebeurd zijn. 'Kunstvervalsing. Misleiding en masterminds van meestervervalsers' beschrijft de avonturen en mislukkingen van meestervervalsers van vroeger en nu. Het ontrafelt de criminele masterminds en laat zien hoe ze door een mix van genialiteit, trots, wraak, roem, misdaad, opportunisme, geld en macht tot hun daden worden gedreven. Niet alleen beeldende kunst, maar ook zwendel in wijn, archeologische vondsten en literatuur komt aan bod. Vervalsen is al zo oud als de handel in kunst, en ook de huidige kunstwereld wordt regelmatig geplaagd door miljoenenzwendels. Kunstmisdaadexpert Noah Charney onderzoekt hoe en waarom 's werelds meest kundige vervalsers ? op vaak ingenieuze en charmante wijze ? erin slaagden de kunstwereld te misleiden. Hij ontrafelt de trucs van hun handel en beschrijft hoe ze uiteindelijk tegen de lamp liepen, na grondig speurwerk, wetenschappelijke analyse of gewoonweg geluk. Ook laat Charney zien hoe de kunstwereld zelf bij vervalsing is betrokken, bijvoorbeeld door vervalsing te ontkennen om daarmee het eigen gezicht te redden. Welkom in de wereld van kunstvervalsing. En wees gewaarschuwd: vertrouw niet altijd op wat je ogen zien.filosofie & religie
Regnerus Steensma
Protestantse kerken
In 'Protestantse kerken. Hun pracht en kracht' ontrafelt kerkenkenner dr. Regnerus Steensma de historische betekenis van protestantse kerken in Nederland. Anders dan veelal wordt gedacht, is hun inrichting vaak niet bepaald sober. In het schip vinden we in veel gevallen een preekstoel met uitbundig snijwerk, omgeven door een doophek en omringd door voorname banken en een monumentaal bankenplan voor de gewone kerkgangers. Het schip is vaak door een hek of een schotwerk van het koor afgescheiden. Het koor draagt in veel protestantse kerken door de aanwezigheid van graftombes en rouwborden het karakter van een mausoleum. 'Protestantse kerken. Hun pracht en kracht'; dat met meer dan driehonderd eigen opnames is geïllustreerd; neemt u in woord en beeld mee op een wandeling door het fascinerende interieur van onze oude protestantse kerken. Bij de verschillende onderdelen wordt niet alleen aandacht besteed aan hun historische betekenis; maar ook aan het aspect van monumentenzorg en modern kerkbeheer. Dr. Regnerus Steensma (1937-2012) was tot 2002 hoofddocent Architectuur en Iconografie van het Christendom aan de Rijksuniversiteit Groningen en directeur van het daar gevestigde Instituut voor Liturgiewetenschap. Hij publiceerde vele boeken en artikelen over kerkbouw en kerkinrichting. Daarnaast was hij kerkfotograafkunst
Joris van Casteren
Het Station
Amsterdam Centraal is veel meer dan alleen een station. Het is een stad in een stad waar elke dag duizenden mensen aankomen en vertrekken, winkelen en werken. Een fascinerend bedrijf dat nooit stilstaat. Een plek vol verhalen, verwachtingen en teleurstelling. Reizigers, medewerkers, bestuurders, aannemers, passanten: allemaal hebben ze een eigen band met het station.Joris van Casteren kan als geen ander beschrijven welke mensen het station bevolken. Ogenschijnlijk terloopse gebeurtenissen krijgen in zijn reportages een cruciale betekenis. Met een onnavolgbare nieuwsgierigheid schrijft hij over de mensen die hij tegenkomt. Dit jaar bestaat het station 125 jaar, het reizen per trein 175 jaar.Recensie: Nieuwe Revu
Niet dat het [boek Het Station van Joris van Casteren] hem [mijn collega] zal overhalen de auto vaker voor tram, bus, trein, metro of pont te verruilen, die indruk heb ik niet, maar hij leert wel een nieuws stadsdeel kennen: het Centraal Station. Daarbij speelt het ov slechts een bijrol in het boek. Van Casteren is met zijn nieuwsgierige aard achter de 'bevolking' van het station aangegaan. Beveiligers, beambten van allerlei soort, loketmedewerkers, zwervers en natuurlijk degene waar het op dit knooppunt om draait: de reiziger.Anekdotisch wordt er een wereld aan weetjes voor het voetlicht gebracht en op die manier een beeld geschetst van enkele markante, belangrijke of terugkerende individuen uit de ongeveer 250.000 mensen die het station dagelijks gebruiken, er werken of zelfs wonen.kunst
