Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Eduba
Meer dan vijfduizend jaar geleden vonden de Sumeriërs het schrift uit in het zuiden van het tegenwoordige Irak. Door de virtuele onvergankelijkheid van het materiaal – gedroogde of gebakken klei – bezitten wij nog vele honderdduizenden kleitabletten die de producten van het schrift op zowat elk cultureel gebied weergeven: economisch, administratief, juridisch, religieus, wetenschappelijk – en met name literair.
Het schrift, dat wij naar de vorm van de schrifttekens ‘spijkerschrift’ noemen, bleef in gebruik tot de eerste eeuwen van onze jaartelling.
Hoewel de schrijfkunst slechts aan enkelen was voorbehouden, bestond er toch al zeer vroeg een heus schoolsysteem, dat in de eerste plaats was bedoeld om de schrijfkunst te onderwijzen. Het materiaal zelf stelt ons in staat dit schoolsysteem in detail te leren kennen. Met name over de Oudbabylonische (ca. 1950-1700 v.C.) School zijn wij bijzonder goed ingelicht.
Sun – pap – 293 pag
Gerelateerde producten
geschiedenis
Jo Tollebeek
Een slapeloos doordenken van alle dingen
Onze omgang met de geschiedenis berust niet op een goed geordend geheel van heldere en rationele opvattingen. Hij steunt op een wirwar van beelden en van herinneringen, die voortdurend voortwoekeren. Wij hechten ons aan voorwerpen die het verleden in zijn bruutheid laten ervaren, als een 'echte' (zij het voorbije) werkelijkheid. Maar wij kennen ook de ontnuchtering: al deze voorwerpen blijken zo vaak kopieën en vervalsingen te zijn. Zo is het ook met de uiteenlopende praktijken waarin onze omgang met het verleden vorm krijgt. Zij worden beheerst door ongrijpbare passies en politieke ficties. Over het verleden schrijven wij in vele varianten. De begrippen die wij daarbij gebruiken, verduidelijken de geschiedenis, maar zij leiden ons ook binnen in een labyrint dat ons geen uitweg biedt. En als wij het verleden willen laten herrijzen, in monumenten of optochten, reconstrueren wij het op een eclectische wijze. In 'Een slapeloos doordenken van alle dingen' gaat het om de manier waarop de adel zichzelf een verleden schept, om de stormachtige familie die de historici vormen, om de lessen in de vaderlandse geschiedenis die de jonge Wilhelmina kreeg, om de droom van de Renaissance die geschiedschrijvers als Michelet, Burckhardt en Huizinga koesterden, en om nog veel meer. Telkens weer blijkt dat de geschiedenis chaos in het hoofd is ? een rammelend geheugen, dat niet redeneert, maar associeert.geschiedenis
Sacha Batthyany
En wat heeft dat met mij te maken
Sacha Batthyany is afkomstig uit een van de oudste en meest bekende adellijke families van Hongarije. Hijzelf is geboren en getogen in Zwitserland en had na zijn jeugd nauwelijks contact met de rest van zijn familie. Over het verleden daarvan wist hij daarom niet veel, tot hij op een schokkend krantenartikel stuit over zijn oudtante Margit. Gravin Margit Thyssen-Batthyany blijkt betrokken te zijn geweest bij een van de gruwelijkste misdaden die er aan het eind van de Tweede Wereldoorlog door de nazi's werden gepleegd. Enkel de feiten zijn bekend: een paar weken voor het einde van de oorlog gaf Margit een groot feest in het familiekasteel in het Oostenrijkse stadje Rechnitz. Rond middernacht verliet een aantal gasten het kasteel en vermoordde 180 joden die vlakbij op deportatie naar de kampen wachtten. Wat er die nacht precies is gebeurd bleef lange tijd onduidelijk. Sacha Battyany's zoektocht naar meer informatie voert hem naar het Hongarije van voor de oorlog, het Oostenrijk van erna, het Zwitserland van nu, een goelag in Siberië, de woonkamer van een vrouw die Auschwitz overleefde en in Zuid-Amerika haar oude dag doorbrengt - en zelfs naar de sofa van een pijprokende psychoanalyticus. Onderweg stuit hij op een geheim dat zijn kijk op de familie Batthyany en op zichzelf voorgoed zal veranderen. Recensie(s) Het begon allemaal met een krantenbericht. Journalist Sacha Batthyany (1973), correspondent in de Verenigde Staten voor onder andere de 'Süddeutsche Zeitung', kreeg in 2006 een artikel onder ogen waarin stond dat zijn tante Margit in maart 1945 betrokken was bij een massamoord op honderdtachtig joden. Een feestje in een stadje honderd kilometer ten zuiden van Wenen was uitgelopen op een bloedbad. Stomdronken zou Margit rond middernacht samen met een stel nazi's naakte mannen en vrouwen een voor een hebben neergeschoten. 'Gastvrouw van de hel' werd ze genoemd. Het laat Batthyany niet meer los. Wat gebeurde er die nacht en uit wat voor geslacht is hijzelf eigenlijk afkomstig? Dit boek is het verslag van zijn zoektocht die hem door vele landen voert. Het is een onderzoek naar een verborgen familiegeschiedenis, een persoonlijk relaas waarin Batthyany niet alleen veel van zijn voorouders - een befaamde adellijke Hongaarse familie - maar ook van zichzelf prijsgeeft.geschiedenis
Klaas van Berkel
Een en al illusies
De mens bouwt zijn bestaan op illusies. Maatschappelijk succes, wetenschappelijke kennis, vriendschap, een gemeenschap waar we bij horen, onze identiteit – vroeg of laat komen we erachter dat we ons een voorstelling hebben gemaakt van iets wat niet bestaat. En als we het niet zelf ontdekken, komt er wel een historicus die aantoont dat alles maar een illusie was. Klaas van Berkel is zo’n historicus. Gedurende zijn loopbaan heeft hij menigmaal zulke ‘ontdekkingen’ gedaan en in deze bundel zijn tien essays van zijn hand verzameld die rond deze thematiek cirkelen. Over een natuurfilosoof die dacht dat hij bevriend was met René Descartes, maar merkt dat die vriendschap niets waard is als de Fransman niet wil erkennen iets van anderen te hebben overgenomen; een zeventiende-eeuwse vernufteling die denkt dat hij in Rome iets tot stand kan brengen waartoe de Italianen zelf niet in staat zijn; een achttiende-eeuwse filosoof die waarschuwt tegen de zoektocht naar het onbekende Zuidland; een twintigste-eeuwse socioloog die de werkelijkheid achter de verschijnselen wil weergeven maar moet ervaren dat dat niet kan. Maar steeds blijft de vraag: als onze wereld op illusies berust, hoe komt het dan dat we op basis daarvan toch iets van beschaving hebben opgebouwd?geschiedenis
Herling
Een wereld apart
Gustav Herling was student toen hij in 1939, kort nadat de oostelijke helft van Polen door het sovjetleger was bezet, werd gearresteerd door de Russische geheime dienst. Over de twee jaar die hij in het gevangenkamp doorbracht schreef hij 'Een wereld apart'.Dit aangrijpende en unieke document van een van de grootste Poolse schrijvers van de twintigste eeuw verschijnt nu na vijftig jaar voor het eerst in Nederlandse vertaling. Na al die tijd heeft het nog niets van zijn authenticiteit, zijn kracht en zijn vreemde schoonheid verloren.
Net als Varlam Sjalamov schreef Herling een mengvorm van reportage, verhaal, analyse en beschouwing. Een vorm die dit soort verhalen een eigen plaats geeft in de moderne literatuur. Herling was een nauwgezet waarnemer, met oog voor detail en voor grote verbanden. Met de titel verwees hij naar Dostojevski's 'Aantekeningen uit het dodenhuis: Binnen de omheining was een aparte wereld, anders dan die wij kennen, met eigen wetten, eigen zeden en gewoonten. Dit is het huis van de levende doden - een apart leven en mensen als nergens anders'. De Bezige Bij - geb met stofomslag - 320 pag