Edam. Duizend jaar geschiedenis van een stad wordt uitgegeven om te herdenken dat het in 2007 zeshonderdvijftig jaar geleden is dat Edam stadsrechten kreeg. Een jubileumuitgave en het eerste boek dat de gehele geschiedenis over een periode van 1.000 jaar van dit karakteristieke en fraaie Zuiderzeestadje behandelt.
Gerelateerde producten
kunst
Guido van der Werve
In Palpable Futility wordt het gehele oeuvre van Guido van der Werve beschreven en afgebeeld en benaderen diverse auteurs het werk vanuit verschillende perspectieven. For English see below. Guido van der Werve heeft een bijzonder oeuvre opgebouwd rond tijdloze en universele thema's als de condition humaine. In het universum van Guido van der Werve zijn romantiek, de natuur en het sublieme nooit ver weg. Hij neemt de schoonheid en tegelijkertijd de nutteloosheid van het menselijk bestaan vaak met droge humor op de hak. In Palpable Futility wordt het gehele oeuvre beschreven en afgebeeld en benaderen diverse auteurs het werk vanuit verschillende perspectieven. Het werk wordt in een internationale kunsthistorische context geplaatst en naast een interview en een literaire bijdrage bevat het boek stukken over schaken en over de rol van muziek. Guido van der Werve is een van de meest vooraanstaande Nederlandse kunstenaars, zijn filmwerken zijn opgenomen in (inter)nationale collecties als Museum of Modern Art, Sammlung Goetz, Stedelijk Museum Amsterdam en Museum Boijmans Van Beuningen. >English< Guido van der Werve built up an extraordinary oeuvre around timeless and universal themes such as the human condition. In Van der Werve's universe, romance, nature and the sublime are never far away; his dry humour often targets the beauty-cum-futility of human existence. Palpable Futility describes and depicts Van der Werve's entire oeuvre. Different authors approach his work from different perspectives and place it in an international art-historical context. The book includes an interview and a literary contribution as well as articles about chess and the role of music. Guido van der Werve is one of the Netherlands' most prominent artists. His film works are included in (inter)national collections such as those of the Museum of Modern Art , Sammlung Goetz, Stedelijk Museum Amsterdam and Museum Boijmans Van Beuningen. Nai010geb - 208 blz
kunst
Jacques Prins
Architectuur en herinnering / Architecture and Remembrance
For Dutch see below - English - 2020 is the 75th anniversary of the end of the Second World War. In Architecture and Memory, architect Jacques Prins focuses on commemorative sites. He brings together 40 of these sites, from across Europe and from the post-war period, and documents them in texts, drawings and photographs. His aim is to convey the feeling of oppression and detachment to the visitor, without creating a reconstruction, to really allow them to identify with the past. For easy comparison, Architecture and Memory includes several drawings of each site: of the situation they were in during the Second World War and of the situation they are in today. Together these create an image of the design strategies that different designers have employed over the course of time. Professor dr. Rob van der Laarse is Professor Heritage of the War at CLUE (Cultural Landscape and Urban Environment), the interdisciplinary research institute for heritage and history at the VU. Jacques Prins is architect and partner at Inbo and responsible for the new building of Nationaal Monument Kamp Amersfoort. Max Meijer is heritage advisor at TiMe Amsterdam. - Dutch - In het jaar waarin we 75 jaar bevrijding herdenken staat architect Jacques Prins ook stil bij plaatsen van herinnering. In dit boek brengt hij 40 van deze plekken, verspreid over Europa en uit de naoorlogse periode samen, gedocumenteerd in tekst, tekeningen en foto's. Bij al deze plekken is het doel steeds zonder te reconstrueren toch het gevoel van beklemming en onthechting op de bezoeker over te brengen, zodat deze zich goed met het verleden kan identificeren. Architectuur en herinnering toont van elke plek tekeningen van de situatie tijdens de tweede wereldoorlog en nu, zodat die goed met elkaar vergeleken kunnen worden. Op die manier ontstaat een beeld van de ontwerpstrategie die de verschillende ontwerpers in de loop van de tijd hebben ingezet. Professor dr. Rob van der Laarse is hoogleraar Erfgoed van de oorlog bij CLUE, (Cultural Landscape and Urban Environment), het interdisciplinaire onderzoeksinstituut voor erfgoed en geschiedenis van de VU. Jacques Prins is architect en partner bij Inbo en verantwoordleijk voor de nieuwbouw van herinneringscentrum voor het Nationaal Monument Kamp Amersfoort. Max Meijer is erfgoedadiseur bij TiMe Amsterdam. Nai010geb - 240 blz
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf. d'Jongehonding - 96 blz
geschiedenis
André Weijts
De Limburgse mijnbouw
Bijna 50 jaar geleden, in 1967, werd met de sluiting van de Maurits bij Geleen, de grootste steenkoolmijn in Zuid-Limburg, de doodsklok geluid voor de mijnindustrie. Die dramatische beslissing heeft Limburg bepaald niet onberoerd gelaten. Immers de verbondenheid met de steenkool liep door alle lagen heen, en de sociale en economische gevolgen waren niet gering. Hoewel er sedertdien verschillende publicaties juist over de gevolgen van de sluiting zijn verschenen, is er niet eerder een boekwerk verschenen dat zozeer - en voor een groot publiek - tot de verbeelding spreekt. Dit boek voorziet in een lacune: een fraai verzorgd fotoboek, dat in schitterende beelden herinneringen oproept aan, en inzicht geeft in, de technische aspecten van de Limburgse steenkoolmijnen. De auteur maakte een selectie uit meer dan 8000 foto's. De tekst behandelt in kort bestek de belangrijkste ontwikkelingen van de Zuid-Limburgse mijnbouwindustrie, van de opkomst tot de ondergang. De unieke foto's brengen de tekst tot leven.Een apart hoofdstuk wordt gewijd aan de aanleg en inrichting van een mijn. Bij het bekijken van de foto's valt op dat er de laatste decennia enorm veel veranderd is in het Zuid-Limburgse landschap. De sporen van de mijnbouw zijn bovengronds nagenoeg uitgewist en tegenwoordig doet weinig meer herinneren aan een industrie die voor Limburg zo ingrijpend is geweest. Terecht mag dit boek beschouwd worden als een uitzonderlijk document over, en een eerbetoon aan, de Limburgse mijnwerkers. Elmarpap - 152 blz


