Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Kunst/Fotografie/World War Two Today
Op uiteenlopende plaatsen in Europa, onafhankelijk van elkaar en los van officiële bijeenkomsten, zoeken burgers naar nieuwe manieren om de Tweede Wereldoorlog te herdenken. Nu steeds minder mensen de oorlog hebben meegemaakt, gaan mensen actief op zoek naar een eigen beleving daarvan. Fotograaf Roger Cremers verwonderde zich hierover toen hij voor het eerst Auschwitz bezocht. Het voormalige concentratiekamp leek wel een recreatiegebied. NRC Handelsblad plaatste de serie en Cremers won er een 1ste prijs mee bij World Press Photo 2009. Ook in het buitenland maakten de beelden veel los. Van Normandië tot aan de Krim, Cremers bezocht er historische plaatsen en besefte dat de scheidslijn tussen herdenken en recreëren aan het vervagen is. Hij fotografeerde meerdere evenementen waarbij gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog worden nagespeeld, in vol ornaat en op de historische plek. Diep in Rusland sprak hij met amateurarcheologen; twintigers die in hun vrije tijd naar overblijfselen van duizenden anonieme slachtoffers van de Slag om Stalingrad zoeken om hen alsnog een laatste rustplek te bezorgen. In ‘World War Two Today’ legt Cremers de tegenstellingen vast: mensen die tot op de dag van vandaag een onuitsprekelijk leed met zich meedragen, toeristenbussen op weg naar een volgende bezienswaardigheid en mensen die er genoegen in scheppen om de oorlog na te spelen.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Timothy Ryback
Hitlers eerste slachtoffers
Op 13 april 1933 krijgt de Münchener openbare aanklager, Jozef Hartinger, een telefoontje uit het kort daarvoor in gebruik genomen concentratiekamp Dachau. Vier gevangenen blijken te zijn neergeschoten. Op de vlucht, beweren de bewakers. Maar wat Hartinger aantreft - een met prikkeldraad afgezette kale vlakte, vier lijken gedumpt in een munitiehok, precisieschoten in het achterhoofd, alle vier joden - overtuigt hem ervan dat hier iets gruwelijks aan de hand is. 'Hitlers eerste slachtoffers' laat tot in de kleinste dramatische details, plaatsen, tijdstippen, mensen en gebeurtenissen zien hoe de Holocaust begon, en hoe die bijna gestopt werd. Dit is het verhaal van de eerste vier slachtoffers van de Holocaust en van de man die alles deed om hun SS-moordenaars te ontmaskeren.Over de auteur
Timothy W. Ryback is historicus en mede-directeur van het Institute for Historical Justice and Reconciliation in Leiden en woont in Parijs. --- Recensie: Ryback beschrijft met chirurgische precisie de weerzinwekkende extreem sadistische handelingen van de kampbewakers. Hans Steinbrenner, Vogel en kamparts Nürnbergk zijn namen die naast vele andere- in het geheugen van de lezer worden gegrift. 'Hitlers eerste slachtoffers' geeft een onthutsende inkijk in de wereld van nazi-Duitsland in de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog, en in het bijzonder het jaar 1933. Het boek biedt de lezer een flinke verdieping van zijn historische besef en is goed leesbaar zonder gedetailleerde voorkennis. Het taalgebruik van de schrijver is helder en niet ingewikkeld met prettig leesbare zinnen, zij het dat de minutieus beschreven gewelddadige gebeurtenissen regelmatig de nodige walging oproepen. Dat is evenwel inherent aan het onderwerp van het boek.geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
Frédéric Crahay
27/01/1945 Auschwitz bevrijd
In de zomer van 1940 richten de nazi's aan de rand van het Poolse stadje Oswiecim het concentratiekamp Auschwitz op. Anderhalf miljoen mensen, voor het overgrote deel Joden, komen in dit kamp terecht. Voor zo'n 1,1 miljoen van hen is deze plek ook het eindstation van hun leven. Eind 1944, wanneer het Rode Leger Auschwitz nadert, beginnen de nazi's met de systematische vernietiging van bewijsmateriaal. Ze dwingen de circa zestigduizend overgebleven gevangenen om met hen richting Duitsland te marcheren. Tijdens deze dodenmarsen komen nog eens duizenden gevangenen om het leven. Op 27 januari 1945 treffen de Sovjets in Auschwitz achtduizend doodzieke gevangenen aan. De paar overgebleven bewakers worden nog diezelfde dag terechtgesteld. De wereld is in shock.geschiedenis
