Wim Bosma
Traditionele muziek uit Vlaanderen
Oorspronkelijke prijs was: € 43,50.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
Al meer dan 150 jaar wordt in Vlaarderen volksmuziek verzameld en bestudeerd. In dit prachtige kijk en leesboek brengt Wim Bosmans daarvan een nieuwe en actuele synthese. Traditionele muziek uit Vlaanderen schetst de geschiedenis van het onderzoek, van de Duitse filologen in het begin van de negentiende eeuw tot de folkrevival van vandaag. Ook de muzikale entertainers komen aan bod, zoals speelmannen, café- en marktzangers. Het hele gamma van Vlaamse volksinstrumenten passeert de revue.
Gerelateerde producten
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Theo Loevendie
Memoires van een componist
Het leven van Theo Loevendie is een soort 'van krantenjongen tot miljonair'-verhaal, maar dan meer in artistiek en sociaal opzicht dan in letterlijke zin. Theo Loevendie werd in 1930 geboren en groeide op in armelijke omstandigheden in een Amsterdamse volksbuurt. In zijn kindertijd was muziek op straat zijn grote inspiratie, omdat hij thuis geen andere muziek kende dan wat volkse smartlappen. Als kleuter werd hij zelfs twee keer als vermist opgegeven omdat hij de uitdrukking 'met de muziek mee' letterlijk in de praktijk had gebracht toen er een optocht met muziek voorbijkwam. Zijn reddende engel was de onderwijzer op de lagere school, die hem in contact bracht met de muziek van Johann Sebastian Bach. Mede door de erbarmelijke omstandigheden in de Tweede Wereldoorlog duurde het tot 1947 voordat een geleende klarinet het startschot vormde voor een inhaalmanoeuvre die Loevendie via het conservatorium bracht tot het hoofdleraarschap compositie aan de conservatoria van Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. Als componist reist Loevendie al jarenlang de wereld af om uitvoeringen van zijn muziek toe te lichten en jonge componisten te onderrichten in masterclasses. Daarnaast blijft hij ook de jazzmuziek trouw die hij na de oorlog als tiener leerde kennen. Ook op latere leeftijd is Loevendie nog altijd creatief, zoals een unaniem enthousiast ontvangen concertuitvoering van zijn opera The Rise of Spinoza in 2014 in het Concertgebouw nog eens aantoonde.kunst
Herbert M. Cole
Maternity
Voorstellingen van moeders en kinderen zijn niet weg te denken uit de beeldende kunsten van het Afrikaanse continent, van de prehistorische rotskunst in Egypte en de Sahara tot de hedendaagse kunst van Zuid-Afrika. Afbeeldingen van het moederschap - gemaakt in materialen gaande van steen, ivoor en metaal tot kralen, hout en zelfs schilderijen - worden door iedereen gebruikt, van hoog tot laag, en versieren zowat elk soort voorwerp dat in de regio wordt voortgebracht. Na een bespreking van het moederschap als een tegelijk biologisch en cultureel verschijnsel, wordt de enkele voor de hand liggende begrippen als vruchtbaarheid, voortplanting en opvoeding behandeld. Daarna wordt de rol van het moederschap in het denken, de rituelen en het wereldbeeld, met als centrale ideeën gemeenschap, transformatie en regeneratie onderzocht. Al sinds mensenheugenis, en nog tot de dag van vandaag, zijn de aan het moederschap gewijde kunstvormen instrumenten in een moederschapspolitiek die nu eens de leiders steunt en dan weer in verandering en zelfs protest uitmondt. Deze vormen zijn ook alomtegenwoordig op altaren en schrijnen, op het kruispunt van deze wereld en het bovennatuurlijke. Voorstellingen van het moederschap uit alle tijden brengen diepe en betekenisvolle maar soms verborgen boodschappen over. 'Maternity' legt een grote klemtoon op vroegere, traditionele kunstvormen die hoofdzakelijk werden voortgebracht door en voor mannen in patriarchale sociaalpolitieke stelsels. Deze vertrouwde figuren idealiseerden en verheerlijkten het moederschap om de status quo in stand te houden: moeders werden op een voetstuk geplaatst, zowel letterlijk als figuurlijk. In recentere voorbeelden, vele gemaakt door vrouwen die ook moeder zijn, wordt het moederschap dan weer veel realistischer en subjectiever benaderd, deze veranderende denkpatronen worden in het laatste hoofdstuk onder de loep genomen. Dergelijke werken tonen vrouwen en kinderen bedreigd door armoede, ziekte, oorlog, huiselijk geweld en paternalisme, en ze verwerken zowel de vormen als de betekenissen uit de vroegere idealiserende conventies in een groter realisme en een vaak bijtende maatschappelijke en politieke kritiek.kunst
