Het leven van Theo Loevendie is een soort ‘van krantenjongen tot miljonair’-verhaal, maar dan meer in artistiek en sociaal opzicht dan in letterlijke zin. Theo Loevendie werd in 1930 geboren en groeide op in armelijke omstandigheden in een Amsterdamse volksbuurt. In zijn kindertijd was muziek op straat zijn grote inspiratie, omdat hij thuis geen andere muziek kende dan wat volkse smartlappen. Als kleuter werd hij zelfs twee keer als vermist opgegeven omdat hij de uitdrukking ‘met de muziek mee’ letterlijk in de praktijk had gebracht toen er een optocht met muziek voorbijkwam. Zijn reddende engel was de onderwijzer op de lagere school, die hem in contact bracht met de muziek van Johann Sebastian Bach. Mede door de erbarmelijke omstandigheden in de Tweede Wereldoorlog duurde het tot 1947 voordat een geleende klarinet het startschot vormde voor een inhaalmanoeuvre die Loevendie via het conservatorium bracht tot het hoofdleraarschap compositie aan de conservatoria van Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. Als componist reist Loevendie al jarenlang de wereld af om uitvoeringen van zijn muziek toe te lichten en jonge componisten te onderrichten in masterclasses. Daarnaast blijft hij ook de jazzmuziek trouw die hij na de oorlog als tiener leerde kennen. Ook op latere leeftijd is Loevendie nog altijd creatief, zoals een unaniem enthousiast ontvangen concertuitvoering van zijn opera The Rise of Spinoza in 2014 in het Concertgebouw nog eens aantoonde.
Gerelateerde producten
kunst

Philip Kennicott
De Goldbergvariaties
In 'De Goldbergvariaties' koppelt Philip Kennicott het beheersen van een muziekstuk aan het kennen van een mens. Als zijn moeder op haar sterfbed ligt, luistert Kennicott obsessief naar de muziek van Johann Sebastian Bach. In het uur van haar dood lijkt dit de enige muziek die niet triviaal is, muziek bovendien die hem helpt de nabijheid van de dood te ondergaan en zich ermee te verzoenen. Na haar overlijden zoekt Kennicott troost in Bachs Goldbergvariaties, een van de meest fascinerende en veeleisende muziekstukken ooit geschreven. Terwijl hij zijn best doet de Goldbergvariaties te spelen, leert hij zichzelf beter kennen en zijn moeilijke, gecompliceerde jeugd onder ogen te zien. Hij weet de schoonheid van de melodieën, de harmonieën van Bachs klaviermeesterwerk over te brengen, maar ook de vaak frustrerende uitdagingen van dit muziekstuk. Tijdens het verkennen van Bachs compositie roept Kennicott twee vragen op die steeds meer met elkaar verbonden worden, als een contrapuntische passage uit een van de variaties zelf: wat betekent het om een muziekstuk te kennen? Wat betekent het om een ander mens te kennen?kunst

Jorn + Munch
Als jonge kunstenaar behoorde Asger Jorn tot de avant-garde en de surrealistische beweging in het Kopenhagen van de jaren 1930. Maar pas toen hij in de veertig was, ontdekte Jorn zijn ware artistieke expressievorm. Meteen na de wapenstilstand in 1945 reisde de toen dertigjarige Jorn naar Oslo om er een grote retrospectieve tentoonstelling van de werken van Edvard Munch in de Nationale Galerie te bezoeken. Munch stond op het hoogtepunt van zijn internationale faam toen hij in 1944 overleed, maar net als vandaag waren het zijn werken uit de jaren 1890 waarvoor hij het bekendst was. Op de tentoonstelling in de Nationale Galerie waren echter vooral werken uit Munchs latere periode te zien, met andere woorden uit de periode van na de eeuwwisseling. Jorn was al vertrouwd met de vroege kunst van Munch, maar diens latere werken verrasten en overweldigden hem. In de latere Munch ontdekte Jorn een schilder die een directe, spontane en intense expressievorm hanteerde die meteen in de smaak viel bij de jonge kunstenaar, met zijn achtergrond in de spontane schilderkunst van het surrealisme. De artistieke bevrijding die Jorn toen bij Munch vond, vormt het hoofdthema in 'Jorn Munch'.kunst

Herbert M. Cole
Maternity
Voorstellingen van moeders en kinderen zijn niet weg te denken uit de beeldende kunsten van het Afrikaanse continent, van de prehistorische rotskunst in Egypte en de Sahara tot de hedendaagse kunst van Zuid-Afrika. Afbeeldingen van het moederschap - gemaakt in materialen gaande van steen, ivoor en metaal tot kralen, hout en zelfs schilderijen - worden door iedereen gebruikt, van hoog tot laag, en versieren zowat elk soort voorwerp dat in de regio wordt voortgebracht. Na een bespreking van het moederschap als een tegelijk biologisch en cultureel verschijnsel, wordt de enkele voor de hand liggende begrippen als vruchtbaarheid, voortplanting en opvoeding behandeld. Daarna wordt de rol van het moederschap in het denken, de rituelen en het wereldbeeld, met als centrale ideeën gemeenschap, transformatie en regeneratie onderzocht. Al sinds mensenheugenis, en nog tot de dag van vandaag, zijn de aan het moederschap gewijde kunstvormen instrumenten in een moederschapspolitiek die nu eens de leiders steunt en dan weer in verandering en zelfs protest uitmondt. Deze vormen zijn ook alomtegenwoordig op altaren en schrijnen, op het kruispunt van deze wereld en het bovennatuurlijke. Voorstellingen van het moederschap uit alle tijden brengen diepe en betekenisvolle maar soms verborgen boodschappen over. 'Maternity' legt een grote klemtoon op vroegere, traditionele kunstvormen die hoofdzakelijk werden voortgebracht door en voor mannen in patriarchale sociaalpolitieke stelsels. Deze vertrouwde figuren idealiseerden en verheerlijkten het moederschap om de status quo in stand te houden: moeders werden op een voetstuk geplaatst, zowel letterlijk als figuurlijk. In recentere voorbeelden, vele gemaakt door vrouwen die ook moeder zijn, wordt het moederschap dan weer veel realistischer en subjectiever benaderd, deze veranderende denkpatronen worden in het laatste hoofdstuk onder de loep genomen. Dergelijke werken tonen vrouwen en kinderen bedreigd door armoede, ziekte, oorlog, huiselijk geweld en paternalisme, en ze verwerken zowel de vormen als de betekenissen uit de vroegere idealiserende conventies in een groter realisme en een vaak bijtende maatschappelijke en politieke kritiek.kunst
