Fred de Vries
Wiegelied voor de witte man
Ras en muziek in het Amerikaanse Diepe Zuiden en Zuid-Afrika
Oorspronkelijke prijs was: € 23,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Fred de Vries groeide op in de Rotterdamse witte middenklasse van de late jaren vijftig. Muziek kleurde zijn jeugd: rock, soul maar bovenal de blues. Tegenwoordig woont hij in het door apartheid gehavende Zuid-Afrika. In ‘Wiegelied voor de witte man’ gaat Fred op zoek naar de wortels van de muziek uit zijn jeugd en trekt hij rond in de regio waar deze muziek ontstond: het Diepe Zuiden van Amerika. De reis voert hem dwars door South Carolina, Georgia, Tennesee, Alabama, Mississippi en Louisiana. Hij bezoekt juke joints, jazz clubs en honky-tonk saloons, historische plekken, beroemde muziekstudio’s en platenlabels. Wanneer hij terug is in Zuid-Afrika wordt hij onverwacht geconfronteerd met zwarte woede en witte angst, die hem dwingen nogmaals af te reizen naar Amerika ? om dieper te graven in de verwrongen geschiedenis van suprematie en pijn waarbij muziek een belangrijke rol heeft gespeeld. Met de blues als leidraad zoekt hij antwoord op vragen als: waar komen racisme en witte superioriteit vandaan?
Gerelateerde producten
kunst
Pieter Steinz
Luisteren &cetera
Onmisbaar voor nieuwsgierige muziekliefhebbers: Pieter Steinz en Bertram Mourits schrijven over vijftig jaar popmuziek aan de hand van 104 albums, verrassende verbanden en onvergetelijke verhalen. In ?Luisteren & cetera? vertellen Pieter Steinz en Bertram Mourits het fantastische verhaal van popmuziek in 104 klassieke albums en de artiesten die ze opnamen. De jeugd van tegenwoordig luistert naar Drake, maar ook naar The Smiths of ABBA ? van alles door elkaar dus en zo hoort het ook. Maar Spotify Discover Weekly mag dan een geweldige manier zijn om onbekende muziek te leren kennen, je leert er niet van waarom Oasis iets weg heeft van The Beatles. Steinz en Mourits beschrijven hoe al die soorten muziek met elkaar in verband staan, waar ze vandaan komen en hoe ze uiteen gingen lopen. Ergens in de jaren vijftig, toen blues, gospel en country samenkwamen en met een big bang ontploften, ontstond het universum van de pop zoals we dat inmiddels kennen. In de jaren tachtig en negentig werden nieuwe stromingen als house en hiphop opgenomen in de veelzijdige tempel van de popmuziek.kunst
Herbert M. Cole
Maternity
Voorstellingen van moeders en kinderen zijn niet weg te denken uit de beeldende kunsten van het Afrikaanse continent, van de prehistorische rotskunst in Egypte en de Sahara tot de hedendaagse kunst van Zuid-Afrika. Afbeeldingen van het moederschap - gemaakt in materialen gaande van steen, ivoor en metaal tot kralen, hout en zelfs schilderijen - worden door iedereen gebruikt, van hoog tot laag, en versieren zowat elk soort voorwerp dat in de regio wordt voortgebracht. Na een bespreking van het moederschap als een tegelijk biologisch en cultureel verschijnsel, wordt de enkele voor de hand liggende begrippen als vruchtbaarheid, voortplanting en opvoeding behandeld. Daarna wordt de rol van het moederschap in het denken, de rituelen en het wereldbeeld, met als centrale ideeën gemeenschap, transformatie en regeneratie onderzocht. Al sinds mensenheugenis, en nog tot de dag van vandaag, zijn de aan het moederschap gewijde kunstvormen instrumenten in een moederschapspolitiek die nu eens de leiders steunt en dan weer in verandering en zelfs protest uitmondt. Deze vormen zijn ook alomtegenwoordig op altaren en schrijnen, op het kruispunt van deze wereld en het bovennatuurlijke. Voorstellingen van het moederschap uit alle tijden brengen diepe en betekenisvolle maar soms verborgen boodschappen over. 'Maternity' legt een grote klemtoon op vroegere, traditionele kunstvormen die hoofdzakelijk werden voortgebracht door en voor mannen in patriarchale sociaalpolitieke stelsels. Deze vertrouwde figuren idealiseerden en verheerlijkten het moederschap om de status quo in stand te houden: moeders werden op een voetstuk geplaatst, zowel letterlijk als figuurlijk. In recentere voorbeelden, vele gemaakt door vrouwen die ook moeder zijn, wordt het moederschap dan weer veel realistischer en subjectiever benaderd, deze veranderende denkpatronen worden in het laatste hoofdstuk onder de loep genomen. Dergelijke werken tonen vrouwen en kinderen bedreigd door armoede, ziekte, oorlog, huiselijk geweld en paternalisme, en ze verwerken zowel de vormen als de betekenissen uit de vroegere idealiserende conventies in een groter realisme en een vaak bijtende maatschappelijke en politieke kritiek.kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
