De weggevoerden van mei 1940

Onder het naziregime sloegen vervolgde Joden massaal op de vlucht. Insa Meinen en Ahlrich Meyer schetsen het lot van de Joden die vanaf 1938 uit Duitsland en Oostenrijk naar België vluchtten, toen een van de belangrijkste vluchtoorden. Maar ook in West-Europa waren zij niet veilig toen de oorlog eenmaal begonnen was en de Duitsers oprukten.

Meinen en Meyer beschrijven voor het eerst de clandestiene uittocht van duizenden Joodse mannen, vrouwen en kinderen uit Nederland en België naar Frankrijk, op zoek naar een uitweg in het door Duitsland bezette Europa. Vervolgd van land tot land schetst een indrukwekkend beeld van de manier waarop de Joodse vluchtelingen zichzelf en hun familie van de ondergang trachtten te redden.

Centraal hierbij staan de talrijke ‘naamloze’ Joodse vluchtelingen. Meinen en Meyer reconstrueren hun vaak wanhopige reddingspogingen. Het moorddadige naziregime wilde elk spoor van hen uitwissen, waardoor er tot op heden weinig geweten is over hun verzet.