Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Economie & politiek/Vier jaar nachtmerrie
Hans Daalder
Vier jaar nachtmerrie
Willem Drees 1886-1988. De Indonesische kwestie
Oorspronkelijke prijs was: € 35,00.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
Vier jaar nachtmerrie’ beschrijft de constante strijd op het hoogste niveau tussen en binnen partijen, in het kabinet en het parlement, tussen Den Haag en Batavia, tussen politieke leiders en militaire bevelhebbers, de incidentele rol daarbij van koningin Wilhelmina en koningin Juliana. Het werpt een scherp licht op de tegenstellingen in de ministerraad die telkens weer tot ernstige politieke crises leidden, met als hoofdrolspelers, naast Drees, de laatste landvoogd Van Mook en belangrijke politici zoals Schermerhorn en Lieftinck, Beel en Romme, Stikker, Sassen en vele anderen.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Jelle Gaemers
Willem Drees, de rode wethouder
Wie aan Willem Drees denkt, ziet 'Vadertje Drees' voor zich, de grijze staatsman die tien jaar minister-president van Nederland was. Maar ook Drees was ooit een jonge man. De eerste helft van zijn leven, die minder algemeen bekend is, komt aan bod in dit deel van de Drees-biografie. Gaemers beschrijft uitvoerig Drees' jongensjaren in Amsterdam, de sobere omstandigheden waaronder hij opgroeide, zijn passie voor de stenografie en zijn bekering tot het socialisme. Veertien jaar lang, van 1919 tot 1933, was Drees wethouder van Den Haag. Hij behoorde tot de befaamde 'rode wethouders' die tijdens het Interbellum hun stempel drukten op het bestuur van de grote steden. Het wethouderschap, zo verklaarde Drees achteraf, was toch wel de mooiste periode geweest in zijn politieke carrière.geschiedenis
Dear old Bones
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina's jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema's passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.geschiedenis
Eveline Koolhaas-Grosfeld
Tussen politiek en publiek
Politieke tekenaars zijn opiniemakers, net als de schrijvende pers. Het nieuws 'knedend' tot satire beïnvloeden zij de politieke opvattingen van het publiek. Beelden - direct als zij zijn - zijn vaak effectiever dan teksten, zo blijkt. Tekenaars geven, kortom, mede vorm aan het openbare politieke debat. In dit boek zijn ruim tachtig (spot)prenten uit de jaren 1880-1919 bijeengebracht. De auteurs laten hiermee op een nieuwe manier de relatie tussen politiek en publiek zien. Het was een tijd van grote veranderingen in de Nederlandse politiek. Nieuwe groeperingen als de confessionelen en socialisten sloegen een bres in het liberale bolwerk en brachten het buitenparlementaire politieke debat op gang. En terwijl op straat de roep om algemeen kiesrecht steeds luider klonk, werd binnen het parlement fel gedebatteerd over de onafwendbare grondwetsherziening. Al dit rumoer is te volgen op de afbeeldingen in dit boek. Omdat het publiek gedurende deze periode steeds meer betrokken raakte bij de politiek werd het voor parlementariërs belangrijk gekend te worden. Prenten waren hiervoor het medium bij uitstek, ook als zij de spot met je dreven. Want wie niet in beeld komt, bestaat niet. Eveline Koolhaas-Grosfeld is kunsthistoricus en werkzaam als zelfstandig onderzoeker en beeldredacteur. Schreef over de achttiende- en negentiende-eeuwse prentkunst in onder meer haar proefschrift 'De ontdekking van de Nederlander in boeken en prenten rond 1800' (Zutphen 2010) en het tijdschrift De Moderne Tijd. Marij Leenders is universitair docent en onderzoeker politieke en religie geschiedenis bij de Radboud Universiteit Nijmegen. Recente publicatie over politieke beeldcultuur samen met Andreas Biefang (red.): Erich Salomon & het ideale Parlement. Fotograaf in Berlijn en Den Haag, 1928-1940 (Amsterdam 2014).geschiedenis
