Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Brievenboeken/Dear old Bones
Dear old Bones
Brieven van Koningin Wilhelmina aan het Engelse gouvernante Miss Elizabeth Saxton Winter
€ 19,90 € 7,90
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina’s jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema’s passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Bart Middelburg
Riphagen
Dries ‘Al Capone’ Riphagen was in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog een leidende figuur in de Amsterdamse onderwereld. Hij joeg de Tweede Wereldoorlog volgens schattingen zeker tweehonderd mensen de dood in. Hij verraadde ook de kern van de door Gerrit Jan van der Veen opgerichte persoonsbewijzencentrale. Riphagen is echter nooit veroordeeld. Na zijn arrestatie in mei 1945, wist hij in 1946 te vluchten via Spanje naar Argentinië en werd een persoonlijke vriend van Juan en Evita Perón. Hij overleed in 1973 in Zwitserland. In het omvangrijke standaardwerk van Loe de Jong komt ‘Al Capone’ nergens voor; officieel is ook nooit opgehelderd hoe Riphagen zijn straf kon ontlopen. Parool-verslaggevers Bart Middelburg en René ter Steege reconstrueren in dit boek de levensloop van een van de grootste Nederlandse oorlogsmisdadigers, met als schokkende conclusie: Riphagen ontsnapte met hulp van de leiding van het Bureau Nationale Veiligheid, de voorloper van de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Recensie Biografie van een opportunistische Amsterdamse crimineel (1909-1973) die uit profijtgewin en puur voor het geld joden begon te verklikken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Volledige reconstructie vanaf zijn beginjaren als crimineel tot de woelige oorlogsjaren om te eindigen met zijn vlucht naar Spanje en later het ex-nazi-paradijs Argentinië. Het boek is tevens een poging tot reconstructie van wie waar fout is gegaan in opsporing, vlucht naar het buitenland en vraag naar uitlevering. Gedetailleerd, historisch verantwoord onderzoek met een grote bronnenvermelding. Het enige minpunt aan deze studie met heel veel data en namen is dat een groot deel van de eindconclusie gebaseerd is op (gekleurde) getuigenverklaringen. Herwerkte versie met onder andere een nieuwe getuigenis van Riphagens zoon en informatie uit stukken die bij de eerste druk nog niet vrijgegeven waren. Met zwart-witfoto's en een literatuurlijst. Metagegevens · Arbeiderspers · Paperback · 216 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789046807354 · NUR: 681 – Historische biografie · Genre: Biografie, Geschiedenis · Trefwoorden: Riphagen, WOII, oorlogsmisdadiger, Gerrit Jan van der Veen, Bureau Nationale Veiligheid Auteur Bart Middelburg (1956) is een Nederlands schrijver en (misdaad)journalist bij Het Parool. Hij schreef onder meer boeken over Thea Moear, de IRT-affaire en Klaas Bruinsma. De publicaties over Klaas Bruinsma kwamen hem op een aantal processen te staan en hij belandde zelfs op Bruinsma's executielijst. Desondanks bleef hij over Bruinsma publiceren en verscheen in 1992 zijn boek De Dominee over Bruinsma, dat een bestseller werd. Gerrard Verhage baseerde zijn film De Dominee (2004) losjes op het boek van Middelburg. René ter Steege (1949) werkte na zijn studie Frans als verslaggever en redacteur buitenland bij Het Parool. Hij richtte zich na de eerste publicatie van Riphagen als journalist vooral op Frankrijk en Latijns-Amerika. Hij schreef daar ook boeken over, waaronder De Franse Uitzondering, over de opkomst van Jean-Marie Le Pen, en Land van Herkomst, over het Argentinië van de latere koningin Máxima. Ook vertaalde hij boeken uit het Frans. Uitgever Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam is een dynamische, onafhankelijke uitgeverij. De uitgeverij publiceert zowel Nederlandse als vertaalde fictie, poëzie en non-fictie, met als belangrijkste pijlers geschiedenis, cultuur, wetenschap, maatschappij, sport, culinair en crime. Sinds 2014 is Uitgeverij Wereldbibliotheek aangesloten bij Nieuw Amsterdam, in 2015 volgde Uitgeverij Bas Lubberhuizen. Daarnaast vertegenwoordigt Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam in Nederland Amsterdam University Press. Samen met de boekenclub ECI en de Amsterdamse boekhandel Scheltema maakt Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam deel uit van Novamediageschiedenis
Harrie Lemmens
De vorst, de soldaat en de reiziger
De vorst, de soldaat en de reiziger is een ruime keuze uit de egodocumenten van een vorst, een ooggetuigenverslag van een soldaat en het logboek van twee avonturiers. Samensteller en vertaler Harrie Lemmens smeedt deze fragmenten samen tot een boeiend verhaal over vier eeuwen Portugal-Angola. Hij heeft in dit boek drie Portugese egodocumenten bijeengebracht, die een beeld geven van de koloniale verhoudingen tussen Portugal en Angola in de afgelopen vier eeuwen. Het betreft brieven tussen de Portugese koningen Manuel en Joao III en koning Afonso I van Kongo in de eerste helft van de zestiende eeuw, een verslag van de geschiedschrijver en militair Cadornega tijdens oorlogen tussen de Portugezen en Nederlanders in Luanda/Angola in 1641-1648 en tenslotte een ooggetuigenverslag van de Portugese ontdekkingsreizigers Capelo en Ivens die aan het einde van de negentiende eeuw een reis door Afrika maakten. Fragmenten uit deze teksten zijn vertaald uit het Portugees en zijn tot een geheel gemaakt met verbindende teksten van de samensteller. Het boek besluit met chronologische overzichten van de Angolese geschiedenis, Portugese koningen en Portugese gouverneurs van Angola tot 1663.geschiedenis
Sacha Batthyany
En wat heeft dat met mij te maken
Sacha Batthyany is afkomstig uit een van de oudste en meest bekende adellijke families van Hongarije. Hijzelf is geboren en getogen in Zwitserland en had na zijn jeugd nauwelijks contact met de rest van zijn familie. Over het verleden daarvan wist hij daarom niet veel, tot hij op een schokkend krantenartikel stuit over zijn oudtante Margit. Gravin Margit Thyssen-Batthyany blijkt betrokken te zijn geweest bij een van de gruwelijkste misdaden die er aan het eind van de Tweede Wereldoorlog door de nazi's werden gepleegd. Enkel de feiten zijn bekend: een paar weken voor het einde van de oorlog gaf Margit een groot feest in het familiekasteel in het Oostenrijkse stadje Rechnitz. Rond middernacht verliet een aantal gasten het kasteel en vermoordde 180 joden die vlakbij op deportatie naar de kampen wachtten. Wat er die nacht precies is gebeurd bleef lange tijd onduidelijk. Sacha Battyany's zoektocht naar meer informatie voert hem naar het Hongarije van voor de oorlog, het Oostenrijk van erna, het Zwitserland van nu, een goelag in Siberië, de woonkamer van een vrouw die Auschwitz overleefde en in Zuid-Amerika haar oude dag doorbrengt - en zelfs naar de sofa van een pijprokende psychoanalyticus. Onderweg stuit hij op een geheim dat zijn kijk op de familie Batthyany en op zichzelf voorgoed zal veranderen. Recensie(s) Het begon allemaal met een krantenbericht. Journalist Sacha Batthyany (1973), correspondent in de Verenigde Staten voor onder andere de 'Süddeutsche Zeitung', kreeg in 2006 een artikel onder ogen waarin stond dat zijn tante Margit in maart 1945 betrokken was bij een massamoord op honderdtachtig joden. Een feestje in een stadje honderd kilometer ten zuiden van Wenen was uitgelopen op een bloedbad. Stomdronken zou Margit rond middernacht samen met een stel nazi's naakte mannen en vrouwen een voor een hebben neergeschoten. 'Gastvrouw van de hel' werd ze genoemd. Het laat Batthyany niet meer los. Wat gebeurde er die nacht en uit wat voor geslacht is hijzelf eigenlijk afkomstig? Dit boek is het verslag van zijn zoektocht die hem door vele landen voert. Het is een onderzoek naar een verborgen familiegeschiedenis, een persoonlijk relaas waarin Batthyany niet alleen veel van zijn voorouders - een befaamde adellijke Hongaarse familie - maar ook van zichzelf prijsgeeft.geschiedenis
