Toon Verhoef (Voorburg, 1946) is schilder. Aan elk schilderij gaan studies op papier vooraf. Geen tekeningen in de letterlijke zin, maar samenstellingen van verf en papier. Collages waar ook verpakkingsmateriaal en opgedroogde resten verf in voor komen. Uit deze beeldreeksen destilleert Verhoef wat bruikbaar is voor een schilderij. Vaak zijn dit onderdelen: een bepaald kleurgebruik of een bepaalde compositie. Verhoef: Niet kloppende, wankele beelden die dan in het schilderij uiteindelijk wel op de een of andere manier moeten blijven staan. Dat niet kloppende moet wel kloppen. De schilderijen van Verhoef zou je abstract kunnen noemen. Als toeschouwer is hetgeen waarnaar je kijkt niet herleidbaar tot de werkelijkheid. Toch heeft Verhoefs werk in zekere zin te maken met de waarneming van die werkelijkheid, omdat het de herkomst is van de beelden – een krantenfoto, een verpakking – die hij gebruikt. Hoewel Verhoef deze beelden transformeert en ze niet meer herkenbaar zijn, zal er toch iets van blijven rondspoken in het beeld.
Gerelateerde producten
kunst
Ronald Rietveld
Vacancy Studies
For English see below- Veel bunkers, forten, kerken, kastelen, ziekenhuizen, watertorens, postkantoren, gevangenissen, paleizen en vliegvelden staan leeg. 'Vacancy Studies' biedt de architectuurwereld een optimistisch perspectief op tijdelijk hergebruik van leegstand. Volgens RAAAF [Rietveld Architecture-Art-Affordances] schuilt er een grote potentie in leegstaande publieke en overheidsgebouwen. De gigantische omvang ervan hebben zij gevisualiseerd met de installatie Vacant NL op de Architectuurbiënnale van Venetië in 2010. De wereldwijde media-aandacht in onder meer The New York Times, The Guardian en The Architectural Review, toont de internationale relevantie van hun visie voor het nieuwe vakgebied 'Vacancy Studies'. Ontwerpers kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan maatschappelijke issues zoals leegstand. Dit vraagt om nieuwe manieren van werken. In de praktijk van RAAAF en door een multidisciplinair team aan het Sandberg Instituut is 'Vacancy Studies' verder ontwikkeld. 'Vacancy Studies' introduceert de ontwerpbenadering van 'strategische interventies' en toont nieuwe denkbeelden en experimenten. 'Vacancy Studies' is een onmisbare referentie voor iedereen die geïnteresseerd is in de mogelijkheden van leegstand.- Many bunkers, forts, churches, castles, hospitals, water towers, post offices, prisons, palaces and airports are empty. 'Vacancy Studies' offers the architectural world an optimistic perspective on the temporary reuse of vacant buildings. According to RAAAF [Rietveld Architecture-Art-Affordances], there is great potential in vacant public and government buildings. They have visualised its gigantic size with the installation Vacant NL at the Venice Architecture Biennale in 2010. The worldwide media coverage in The New York Times, The Guardian and The Architectural Review, among others, shows the international relevance of their vision for the new field of 'Vacancy Studies'. Designers can make an important contribution to social issues such as vacancy. This requires new ways of working. In the practice of RAAAF and by a multidisciplinary team at the Sandberg Institute, 'Vacancy Studies' has been further developed. 'Vacancy Studies' introduces the design approach to 'strategic interventions' and shows new ideas and experiments. 'Vacancy Studies' is an indispensable reference for anyone interested in the possibilities of vacancy.kunst
Theo Loevendie
Memoires van een componist
Het leven van Theo Loevendie is een soort 'van krantenjongen tot miljonair'-verhaal, maar dan meer in artistiek en sociaal opzicht dan in letterlijke zin. Theo Loevendie werd in 1930 geboren en groeide op in armelijke omstandigheden in een Amsterdamse volksbuurt. In zijn kindertijd was muziek op straat zijn grote inspiratie, omdat hij thuis geen andere muziek kende dan wat volkse smartlappen. Als kleuter werd hij zelfs twee keer als vermist opgegeven omdat hij de uitdrukking 'met de muziek mee' letterlijk in de praktijk had gebracht toen er een optocht met muziek voorbijkwam. Zijn reddende engel was de onderwijzer op de lagere school, die hem in contact bracht met de muziek van Johann Sebastian Bach. Mede door de erbarmelijke omstandigheden in de Tweede Wereldoorlog duurde het tot 1947 voordat een geleende klarinet het startschot vormde voor een inhaalmanoeuvre die Loevendie via het conservatorium bracht tot het hoofdleraarschap compositie aan de conservatoria van Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. Als componist reist Loevendie al jarenlang de wereld af om uitvoeringen van zijn muziek toe te lichten en jonge componisten te onderrichten in masterclasses. Daarnaast blijft hij ook de jazzmuziek trouw die hij na de oorlog als tiener leerde kennen. Ook op latere leeftijd is Loevendie nog altijd creatief, zoals een unaniem enthousiast ontvangen concertuitvoering van zijn opera The Rise of Spinoza in 2014 in het Concertgebouw nog eens aantoonde.kunst
Bram Kempers
De schepping van Melle
Melle Oldeboerrigter (1908-1976) is ongetwijfeld één van de meest bizarre Nederlandse beeldend kunstenaars van de twintigste eeuw. Zijn werk wekte in de jaren vijftig tot zeventig zowel grote bewondering als totale afwijzing. Het laatste met name door de vaak erotische lading van zijn beelden, die in feite over Leven-Natuur en Dood-Verderf gaan. Niet voor niets noemde hij zichzelf een visionair schilder. Vaak werd zijn werk vergeleken met dat van de fantastische schilder Jeroen Bosch. Opgegroeid in een socialistisch arbeidersmilieu, werd zijn levensvisie bepaald door de crisistijd van de jaren dertig. Anarchisme, sociale bewogenheid en deelname aan het verzet tegen de Duitse bezetting zetten hem aan tot politiek en sociaal geëngageerde tekeningen. Hoe omstreden zijn werk was, blijkt uit het feit dat W. Sandberg in 1955 enkele schilderijen van hem weigerde voor een tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam. Werkelijke erkenning volgde pas in de jaren zestig en zeventig, onder meer in 1972 met een grote overzichtstentoonstelling in datzelfde Stedelijk Museum.kunst
