Bram Kempers
De schepping van Melle
Oorspronkelijke prijs was: € 34,90.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
Melle Oldeboerrigter (1908-1976) is ongetwijfeld één van de meest bizarre Nederlandse beeldend kunstenaars van de twintigste eeuw. Zijn werk wekte in de jaren vijftig tot zeventig zowel grote bewondering als totale afwijzing. Het laatste met name door de vaak erotische lading van zijn beelden, die in feite over Leven-Natuur en Dood-Verderf gaan. Niet voor niets noemde hij zichzelf een visionair schilder. Vaak werd zijn werk vergeleken met dat van de fantastische schilder Jeroen Bosch.
Opgegroeid in een socialistisch arbeidersmilieu, werd zijn levensvisie bepaald door de crisistijd van de jaren dertig. Anarchisme, sociale bewogenheid en deelname aan het verzet tegen de Duitse bezetting zetten hem aan tot politiek en sociaal geëngageerde tekeningen.
Hoe omstreden zijn werk was, blijkt uit het feit dat W. Sandberg in 1955 enkele schilderijen van hem weigerde voor een tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam. Werkelijke erkenning volgde pas in de jaren zestig en zeventig, onder meer in 1972 met een grote overzichtstentoonstelling in datzelfde Stedelijk Museum.
Gerelateerde producten
kunst
Nam June Paik
Nam June Paik is in het Stedelijk Museum het meest bekend van zijn iconische TV-Buddha (1974), een van de meest tot de verbeelding sprekende kunstwerken uit de collectie. Dit videokunstwerk bestaat uit een gesloten circuit waarin een boeddhabeeld zichzelf op televisie bekijkt â een moderne en speelse reflectie op de relatie tussen Oosterse en Westerse tradities en de invloed van technologie. De Westerse wereld en de massamedia fascineren Paik, wat in zijn oeuvre op een speelse manier naar voren komt. In de jaren zestig â televisiegebruik als een artistiek medium was nog in ontwikkeling â zag hij al de mogelijkheden van dit nieuwe platform om kunst te maken en te tonen. Met het Stedelijk heeft Nam June Paik jarenlang een nauwe band gehad. In 1984 presenteerde het museum zijn eerste solotentoonstelling in Nederland, gevolgd door een retrospectief in 1987. Een andere belangrijke tentoonstelling die hij in het museum mee vormgaf, was The Luminous Image, waarin baanbrekende videokunst werd gepresenteerd. Nam June Paik introduceerde het Nederlandse publiek aan vernieuwende video-installaties van Europese en Amerikaanse kunstenaars, voor wie hij grote bewondering had. In dezelfde tentoonstelling maakte hij ook een hommage aan Stanley Brouwn, waarmee hij zijn waardering voor het werk van de Nederlandse kunstenaar uitsprak.kunst
Reinier Lucassen
Lucassen
Lucassen (Amsterdam, 1939) is een van de belangrijkste hedendaagse Nederlandse kunstenaars. Hij was een van de wegbereiders van de Nieuwe Figuratie (1965-1980). Van meet af aan is Lucassen in zijn werk op zoek naar een balans tussen figuratie en abstractie. Zijn werk beschouwt hij als een persoonlijk systeem om harmonie en orde te schepen in de chaos van de wereld om hem heen. Hij gebruikt niet alleen figuren en vormen, ook woorden en getallen. Vanaf begin jaren tachtig ontwikkelde zijn stijl zich via abstract symbolisme naar wat hij zelf ziet als een synthesestijl. Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag en zijn 50-jarig kunstenaarschap wordt in het Stedelijk Museum Schiedam een overzichtstentoonstelling gehouden en verschijnt het boek Lucassen, waarin de ontwikkeling van zijn werk gedurende de laatste tien jaar zichtbaar wordt gemaakt. Journalist en criticus Ron Kaal, kunsthistoricus Peter van der Meijden en Lucassen zelf geven in afzonderlijke essays hun visie op de schilderijen, de assemblages en modifications van Lucassen en leggen relaties met het gehele oeuvre. in samenwerking met Stedelijk Museum Schiedam en Galerie Images in Den Haag tentoonstelling in Stedelijk Museum Schiedam van 13 december 2009 t/m 14 maart 2010kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
