Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Kunst/Fotografie/The Inner Circle of Europe
Gert Verbelen
The Inner Circle of Europe
Oorspronkelijke prijs was: € 39,50.€ 15,00Huidige prijs is: € 15,00.
Voor deze fotoserie reisde de jonge fotograaf en vormgever Gert Verbelen naar alle achttien lidstaten van de Eurozone. Hij bezocht het exacte middelpunt van deze landen en verbleef er telkens een week om het dagelijkse leven te fotograferen. Bijna altijd belandde hij op die manier in arme en verlaten oorden. Europa, dat zijn ook godvergeten dorpen waar geen jongeling meer woont omdat er toch geen werk is. Van Verbelens fotodocumentaire gaat veel tristesse en eenzaamheid uit. Tegelijkertijd toont ze de kracht van kleine gemeenschappen en een grote voeling met de plek, het huis, de keuken.
Gerelateerde producten
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Ysbrant
Ysbrant is een schilder. Schilderen is het medium dat consequent zijn voorkeur geniet. Op het eerste zicht lijken zijn doeken een kluwen van figuren en objecten. Op het tweede zicht ontdekt men echter een ordening waarin die mensen en objecten, samen met wolken, lucht en water hun plaats krijgen om een verhaal te vertellen. Er bestaat zoiets als een Ysbrant-universum, een wereld waarin veel gekeken, veel gedacht en weinig gepraat wordt. Hoe ziet die beeldenwereld eruit? De beelden komen voort uit allerlei belevenissen, dingen die de kunstenaar mooi, beklemmend of belangrijk vindt, een 'stream of consciousness' waar de kijker deel aan kan nemen, zonder ooit te weten waar het precies om gaat, want dat wil Ysbrant absoluut niet kwijt. Hij legt die 'stream' in zijn universum expressief neer met verf, met oog voor het geheel maar ook voor het detail. Want dat is één van de sterkhouders in zijn werk: de subtiele combinatie tussen het doek an sich, als een abstraherend samenspel van vlakken, kleuren en lijnen, en de vele kleine figuratieve elementen die er in opduiken, die duidelijk met het geheel te maken hebben, maar niet willen verteld of verklaard worden. Dit boek brengt schilderijen samen die Ysbrant tussen 2002 en 2014 creëerde. Het boek wordt ingeleid door een essay van Marc Ruyters, stichter van het kunsttijdschrift H ARt. Hij brengt de complexe persoonlijkheid van Ysbrant in beeld, plaatst hem in onze tijd, en verwijst naar enkele grote voorbeelden die zijn creativiteit hielpen en nog steeds blijven stimuleren. Met een bijdrage van Frank Herreman.geschiedenis
Roger Cremers
World War Two Today
Op uiteenlopende plaatsen in Europa, onafhankelijk van elkaar en los van officiële bijeenkomsten, zoeken burgers naar nieuwe manieren om de Tweede Wereldoorlog te herdenken. Nu steeds minder mensen de oorlog hebben meegemaakt, gaan mensen actief op zoek naar een eigen beleving daarvan. Fotograaf Roger Cremers verwonderde zich hierover toen hij voor het eerst Auschwitz bezocht. Het voormalige concentratiekamp leek wel een recreatiegebied. NRC Handelsblad plaatste de serie en Cremers won er een 1ste prijs mee bij World Press Photo 2009. Ook in het buitenland maakten de beelden veel los. Van Normandië tot aan de Krim, Cremers bezocht er historische plaatsen en besefte dat de scheidslijn tussen herdenken en recreëren aan het vervagen is. Hij fotografeerde meerdere evenementen waarbij gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog worden nagespeeld, in vol ornaat en op de historische plek. Diep in Rusland sprak hij met amateurarcheologen; twintigers die in hun vrije tijd naar overblijfselen van duizenden anonieme slachtoffers van de Slag om Stalingrad zoeken om hen alsnog een laatste rustplek te bezorgen. In 'World War Two Today' legt Cremers de tegenstellingen vast: mensen die tot op de dag van vandaag een onuitsprekelijk leed met zich meedragen, toeristenbussen op weg naar een volgende bezienswaardigheid en mensen die er genoegen in scheppen om de oorlog na te spelen.geschiedenis
