Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Biografieën/Schiffmacher
Henk Schiffmacher is een bohemien die gefascineerd is door de rafelranden van de maatschappij. Tatoeëerder van pop- en voetbalsterren, BN’ers, hoeren en zeelui. Autodidact en wandelende tatoeage-encyclopedie. Wereldreiziger en paljas. De ‘Da Vinci of Tattoos’, aldus de Amerikaanse pers, maar ook fotograaf, schrijver, tekenaar, schilder, typograaf, ontwerper. Iedereen heeft wel een mening over Henk Schiffmacher, en omgekeerd. Afkomstig uit een Harderwijks slagersgeslacht (geb. 1952) ontpopte hij zich tot een unieke verschijning in de (inter)nationale tatoeage- en kunstwereld.
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek.In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval.Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf.Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van OtterlooOver de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen.Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.kunst
Noah Charney
Kunstvervalsing
Hoe kon een surrealistische schilder van licht erotisch getinte taferelen als 's werelds meest succesvolle Vermeer-vervalser de nazi's om de tuin leiden? Wat dreef beruchte meestervervalsers door de eeuwen heen? Waarom vervalst men Basquiat, Dürer, Van Eyck, Appel, Matisse, Warhol of Banksy? 'Kunstvervalsing. Misleiding en masterminds van meestervervalsers' legt het mysterie, de intriges en de schandalen van kunstvervalsing bloot. Deze vorm van criminaliteit wordt vaak beschouwd de roemrijkste van alle misdaden. De geschiedenis van kunstvervalsingen zit vol met misdaadverhalen, die fascinerend, vaak bizar en altijd waargebeurd zijn. 'Kunstvervalsing. Misleiding en masterminds van meestervervalsers' beschrijft de avonturen en mislukkingen van meestervervalsers van vroeger en nu. Het ontrafelt de criminele masterminds en laat zien hoe ze door een mix van genialiteit, trots, wraak, roem, misdaad, opportunisme, geld en macht tot hun daden worden gedreven. Niet alleen beeldende kunst, maar ook zwendel in wijn, archeologische vondsten en literatuur komt aan bod. Vervalsen is al zo oud als de handel in kunst, en ook de huidige kunstwereld wordt regelmatig geplaagd door miljoenenzwendels. Kunstmisdaadexpert Noah Charney onderzoekt hoe en waarom 's werelds meest kundige vervalsers ? op vaak ingenieuze en charmante wijze ? erin slaagden de kunstwereld te misleiden. Hij ontrafelt de trucs van hun handel en beschrijft hoe ze uiteindelijk tegen de lamp liepen, na grondig speurwerk, wetenschappelijke analyse of gewoonweg geluk. Ook laat Charney zien hoe de kunstwereld zelf bij vervalsing is betrokken, bijvoorbeeld door vervalsing te ontkennen om daarmee het eigen gezicht te redden. Welkom in de wereld van kunstvervalsing. En wees gewaarschuwd: vertrouw niet altijd op wat je ogen zien.non-fictie
Thijs Kleinpaste
Tegenover Dostojevski
Fjodor Dostojevski is misschien wel de grootste schrijver uit het pantheon van de Russische letteren: een genadeloze criticus van de vooruitgang, van de illusies die de mensheid over zichzelf in het leven roept, en van de mens zelf. Althans, dat is wat vaak over hem wordt gezegd. 'Tegenover Dostojevski' beweert het tegendeel. Wat Dostojevski verkondigde was vaak weinig meer dan de boodschap van een schreeuwende amateur-profeet, terwijl de schrijvers tegen wie hij tekeerging ? ook al zijn ze in de vergetelheid geraakt ? vaak meer en belangrijker dingen te zeggen hadden. 'Tegenover Dostojevski' bespreekt drie denkers die weliswaar niet zo beroemd zijn als Dostojevski, maar minstens zoveel aandacht verdienen: Vissarion Belinski, Alexander Herzen en Ivan Toergenjev. Wie? Belinski: de criticus die Dostojevski als piepjonge schrijver ontdekte. Herzen: de essayist die door Dostojevski zeer bewonderd werd. Toergenjev: de schrijver tegen wie Dostojevski zich hevig afzette, maar die hij ook als meerdere erkende. De drie vrienden voerden in hun werk een discussie over de rol van het individu in de geschiedenis. Ze zochten een antwoord op vragen over protest en revolutie, over radicalisme en gematigdheid, en over idealisme en desillusie. Tegenover die gedachtewisseling stond Dostojevski: niet alleen als contrapunt, maar ook als belangrijke getuige.non-fictie
