Rituelen: speelruimte van de hoop

Het wezen van riten is dat ze hoop geven. Waarom dat zo is, wordt gefundeerd op inzichten uit de (godsdienst)psychologie, geillustreerd aan de hand van vele voorbeelden uit het dagelijkse leven en uit de praktijk van vooral de protestantse kerken.
Het geheel is bedoeld om een bewustzijn te bevorderen waarmee we bezig zijn wanneer we riten uitvoeren. De auteur doceerde godsdienstpsychologie in Groningen (1991-1999) en was eerder therapeut in de verslavingszorg.
In heel toegankelijk taal wordt inzichtelijk wat een rite voor de mens al vanaf heel jonge leeftijd ‘is’ en betekent, voor de zelfontwikkeling en voor het worden tot een mens in de samenleving. Ook voor het omgaan met schokkende gebeurtenissen. Maar wat de rite fundamenteel is of zou zijn in relatie tot ‘God’, en daarmee wordt niet bedoeld het door de traditie overgeleverde gedachtegoed, blijft onduidelijk.
Ondanks dat zeker voor een heel grote groep betrokkenen en geïnteresseerden in en bij het christendom een heel inspirerend boek.