Ayaan Hirsi Ali
Prooi
Immigratie, Islam en de erosie van vrouwenrechten
Oorspronkelijke prijs was: € 22,99.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Hirsi Ali stelt dat de recente instroom van mensen uit een islamitische samenleving een gevaar vormt voor de rechten van vrouwen, niet alleen van migranten maar ook van vrouwen uit de westerse cultuur. Daarover durft niemand openlijk te praten uit angst voor racist of extreem-rechts te worden uitgemaakt. Hirsi Ali wil het taboe doorbreken vanuit de gedachte dat als we er niet openhartig over praten, we de rechtspopulisten die het er wél over hebben en vaak schromelijk overdrijven en haat tegen migranten voeden, juist in de kaart spelen. Het betoog bestaat uit een mix van persoonlijke verhalen en getuigenissen, harde feiten, cijfers en kritiek op het integratiebeleid van Europese landen. Hirsi Ali is zich bewust van het gevoelige karakter van de dingen die ze zegt. Ze wil laten zien dat ontkenning van het probleem geen oplossing is. ‘Prooi’ biedt een aantal bijzonder overtuigende oplossingen voor de beschreven problemen ? Hirsi Ali eindigt dus met een positieve noot: een oproep tot verandering.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Hubert Smeets
De wraak van Poetin
Maart 2014: gewapenderhand wordt de Krim gescheiden van Oekraïne en 'herenigd' met Rusland. Die actie van Rusland is in strijd met het Helsinki-akkoord dat in 1975 de territoriale integriteit van alle staten in Europa heeft vastgelegd. Het blijft niet bij de Krim. Rusland wil zijn oude glorie als supermacht terug. Sindsdien woedt er oorlog in Europa. Hoe heeft het zover kunnen komen? Zonder oog voor personen als Gorbatsjov, Jeltsin en Poetin is de assertiviteit van dit nieuwe Rusland niet te begrijpen. Gorbatsjov opende met zijn glasnost een doos van Pandora. Jeltsin hervormde het land niet echt. Poetin profiteerde van hun falen en kon de staat weer in het centrum van de macht zetten. Maar er zijn ook structurele oorzaken voor het feit dat Rusland zich nu hard tegen Europa keert. Ondanks de privatiseringen en de opmars van een middenklasse in deze eeuw is Rusland een neofeodale maatschappij. De mens is er onderdaan gebleven en nooit staatsburger geworden. Vandaar dat de ontvoogding, waar Oekraine en andere voormalige satellieten nu naar streven, voor het Kremlin zo'n groot gevaar is dat het alles op alles zet om zijn invloedssfeer terug te winnen en zo Europa diep verdeelt. Hubert Smeets, die Rusland vanaf 1990 op de voet volgt, beschrijft de breuklijn in de Russische samenleving met een scherpe pen en een goed oog voor detail. Hubert Smeets (1956) is journalist bij nrc Handelsblad. Tijdens de ondergang van de Sovjet-Unie in 1991 was hij correspondent in Moskou. Van 2003 tot 2007 was hij hoofdredacteur van De Groene Amsterdammer. Hij won de Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek en schreef onder meer Gekrenkte zielen. Vrijheid in Rusland. 'De wraak van Poetin is een knappe intellectuele en historische speurtocht naar de wortels van de huidige spanningen tussen Rusland en Europa - een speurtocht die Smeets met open vizier aangaat. [â¦] Daarbij ontleedt hij de essentiële organen van dit regime - van het gebruik van de geschiedenis tot de persoonlijkheidscultus rond Poetin - met vaste hand. Het resultaat is een rijke maar ook verontrustende analyse van het ânieuweâ Rusland.' De Volkskrant **** 'De wraak van Poetin is een vlijmscherpe en tegelijkertijd ontnuchterende analyse van de complexe situatie die is ontstaan sinds de annexatie van de Krim door Rusland en het gewapende conflict in Oost-Oekraïne. Smeets laat zien dat Poetin niet zomaar uit de lucht is komen vallen, maar deel uitmaakt van een bestuurlijk continuüm. Hij maakt inzichtelijk wat de belangrijkste eigenschappen zijn van het Poetinisme en ontkracht en passant hardnekkige westerse mythes over Rusland. [â¦] Met De wraak van Poetin levert Smeets een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de discussie over onze strategische relatie met Rusland en onze associatie met andere ex-Sovjetstaten, in het bijzonder Oekraïne.' NRC Handelsblad **** 'Diepgaand, verhelderend, verrassend: Hubert Smeets is, als geen ander, een geschiedschrijver van deze tijd.' Geert Makmens & maatschappij
Pieter van Vollenhoven
Oproep van een waakhond
In dit vlammend betoog roept Pieter van Vollenhoven op tot een onafhankelijke Nationale Veiligheidsinspectie, om toezicht te houden op onze sociale, fysieke en digitale veiligheid in alle sectoren. Gesjoemel met regels, bewust genomen risico's, ongelukken die voorkomen hadden kunnen worden: de veiligheid van mensen wordt maar al te vaak verwaarloosd en beschermende maatregelen leggen het meestal af tegen economische belangen. De vuurwerkramp in Enschede, de cafébrand in Volendam, de brand in het cellencomplex op Schiphol, zware ongevallen als met de Stint of de monstertruck in Haaksbergen: zijn allemaal voorbeelden van geen of falende controle van de regels. En ondanks onderzoek wordt in veel gevallen geen lering getrokken uit fatale gebeurtenissen. In dit vlammend betoog roept 'waakhond' Pieter van Vollenhoven op tot de komst van een onafhankelijke Nationale Veiligheidsinspectie, om structureel toezicht uit te oefenen op onze sociale, fysieke en digitale veiligheid in alle sectoren van de maatschappij. Het is een wake-upcall van een man die zich een leven lang heeft ingezet om de veiligheid in ons land te vergroten. Prof. mr. Pieter van Vollenhoven was van 2005 tot 2011 voorzitter van de Raad voor Verkeersveiligheid en was na een lange strijd voor echte onafhankelijke onderzoeken van 2004 tot 2011 voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Sinds 2005 is hij hoogleraar risicomanagement aan de Universiteit Twente. Oproep van een waakhond heeft hij geschreven als voorzitter van de Stichting Maatschappij en Veiligheid.mens & maatschappij
Maurits Barendrecht
Het papieren paleis
Ons verouderde rechtssysteem wankelt en staat veraf van ons begrip van rechtvaardigheid. Maurits Barendrecht en Maurits Chabot schetsen nieuwe routes naar een rechtspraak die mensen samenbrengt. 'Een helder, hartstochtelijk pleidooi voor de broodnodige vernieuwing van de rechtsstaat.' - Bas Heijne 'Het boek leest als een roman. [â¦] De grote waarde van het pleidooi van Barendrecht en Chabot is dat het kussen van de rechtspleging wordt opgeklopt.' Lucas Lieverse in de Volkskrant. 'Over de beperkingen van het recht en de stevige hervorming die er steeds maar niet komt. Ik vind het een belangrijk boek.' â Folkert Jensma in NRC Nieuwsbrief Recht en Onrecht 'Een krachtig boek over de noodzakelijke vernieuwing van de rechtsstaat.' â Den Haag Centraal 'Sommige boeken moet iedere advocaat lezen. Twaalf jaar geleden was dat The end of lawyers van Richard Susskind. Nu is dat Het Papieren Paleis van Maurits Barendrecht en Maurits Chabot. ⦠Het Papieren Paleis geeft voldoende aanknopingspunten en ideeën voor iedereen die de rechtsstaat een warm hart toedraagt, voor het vernieuwen van dat deel van de juridische dienstverlening waar zij invloed op hebben. Dus koop dit boek, lees het in een adem uit en ga ermee aan de slag.' â Advocatie.nl 'Aanrader.' â Financieel Dagblad, Nieuwe Boeken De Belastingdienst pakte mensen die toeslagen ontvingen hard aan, maar slaagt er niet in het leed recht te zetten. Bij medische missers staan artsen vaak langdurig in de beklaagdenbank, terwijl patiënten en hun families daar weinig mee opschieten. Veel mensen kampen met knagende conflicten dicht bij huis, zoals burenruzies, vechtscheidingen of ontslagzaken. Een juridisch oordeel lost meestal weinig op. Intussen treedt de ene minister na de andere topambtenaar af. Rechters zijn overbelast, het OM wordt geplaagd door schandalen, sociale advocaten gooien het bijltje erbij neer. Het recht is vastgelopen. De juridische wereld wankelt. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat onze procedures nog stammen uit de negentiende eeuw. De rechter vonnist en dan is er recht gedaan? Uit onderzoek blijkt dat ons rechtssysteem inmiddels veraf staat van hoe mensen rechtvaardigheid ervaren. Dat is alarmerend. In Het papieren paleis schetsen Barendrecht en Chabot nieuwe routes naar rechtvaardigheid. Die leiden hen van het Vredespaleis in Den Haag tot de kinderrechter, en van gidsland Rwanda tot Belgische vrederechters. Rechtspreken, concluderen ze, gebeurt niet óver, maar tússen mensen. Met een rechtspraak die mensen samenbrengt, in plaats van ze uit elkaar te spelen. 'Het boek leest als een roman. [...] De grote waarde van het pleidooi van Barendrecht en Chabot is dat het kussen van de rechtspleging wordt opgeklopt.' - Lucas Lieverse in de Volkskrantmens & maatschappij
