Geen producten in uw winkelmand.
Als jongeman zorgt Pascal voor een revolutie in de wiskunde: met Fermat stond hij aan de wieg van de waarschijnlijkheidsrekening. Hij ontwierp een van de eerste mechanische rekenmachines, de ‘pascaline’.
Hij experimenteerde met luchtdrukverschillen en introduceerde openbaar vervoer in Parijs en formuleerde de Wet van Pascal: ‘De druk die op een vloeistof wordt uitgeoefend, plant zich in alle richtingen met dezelfde grootte voort.’
Gerelateerde producten
wetenschap
Tony Crilly
De grote vragen: Wiskunde
In 'De grote vragen: Wiskunde' behandelt Crilly de twintig meest prangende vragen in de wiskunde, vanaf de eerste bekende getallen tot Plato's ideale vormen en van de chaostheorie tot de laatste stelling van Fermat. Waar is wiskunde voor nodig? Waar komen de getallen vandaan? Waarom zijn priemgetallen de atomen van de wiskunde?non-fictie
Ton Langendorff
Denken wiskundigen wel zo exact?
'Denken wiskundigen wel zo exact?' gaat over de warrige wegen die wiskundigen in hun gedachten afleggen. Die wegen zijn niet zo exact als de formules suggereren. Wiskundigen maken in hun denken creatief gebruik van intuïtie, analogieën en metaforen, paradoxen, dromen, plotselinge invallen. De logica daarin is ver te zoeken, het gevoel overheerst. Het gevoel als dat van een kunstenaar die zoekend te werk gaat. Dat zoeken is wiskunde. Wiskundigen presenteren ons uitsluitend het eindresultaat, de keurige kant-en-klare formules waar de meesten van ons niets van snappen. Wat eraan voorafging, daarover horen we niets. De schoonheid van de wiskunde is het eindproduct. Om die weg te begrijpen is kennis van de wiskunde niet nodig. Langendorff voerde gesprekken met twaalf hoogleraren. Elk hoofdstuk wordt (zonder formules) ingeleid en geïllustreerd met hun praktijkervaringen.wetenschap
Guilio Giorello
Fermat
De meester van de moderne mathematica
Fermat schonk de wereld een hersenbreker. In de marge van een boek krabbelde hij een formule die bekend is geworden als de 'laatste stelling van Fermat', te weten xn yn = zn gaat niet op als n > 2. ''Ik heb hier een prachtig bewijs voor gevonden,'' schreef hij er pesterig bij, ''maar jammer genoeg is de kantlijn te smal om het hier allemaal op te schrijven.'' Het duurde meer dan drie eeuwen voor wiskundige A. Wiles het bewijs voor de stelling vond.non-fictie
