Geen producten in uw winkelmand.
De Romeinse keizer Nero staat in de geschiedenisboeken gebeiteld als een krankzinnige tiran die bekendstond voor zijn fanatieke christenvervolging en enorme wreedheden. Wat weinigen echter weten is dat dit alom bekende beeld van de keizer gebaseerd is op de verhalen van enkele antieke auteurs die vijandig stonden tegenover Nero. Daarom worden de beweringen van deze auteurs in deze biografie kritisch ontleed en vergeleken met ander bronnenmateriaal. Op die manier kunnen we de echte Nero leren kennen.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
Albert Nofi
De slag van Waterloo
Zijn 'Waterloo kennen' staat synoniem voor het lijden van een zware nederlaag, een debacle. Het is een uitdrukking die in vele talen is opgenomen. Weliswaar kennen veel mensen de naam van de veldslag, maar het juiste verloop ervan in de context van de veldtocht van Napoléon in de Nederlanden is voor velen niet zo duidelijk. Een argeloos bezoeker, die voor heet eerst het slagveld bezoekt stelt zich vragen bij de aandacht die de overwonnen keizer krijgt en het gebrek aan aandacht voor de overwinnende veldheren Wellington en Blucher. Wat er ook van wezen, deze veldslag van zondag 18 juni 1815 is één van de meest dramatische en tevens kleurrijkste uit de krijgsgeschiedenis en blijft tot de verbeelding spreken. Wie de Leeuwenheuvel beklimt kan daarbij het ganse Geallieerde deel van het slagveld overschouwen, wat op zich reeds een zeldzaam en boeiend gegeven is. Voor het Pruisisch deel moet men zich naar Plancenoit verplaatsen. A. Nofi heeft na heel wat opzoekwerk een historisch document geschreven, dat zowel technische- als tactische aspecten weergeeft. Het individuele aandeel van de strijders wordt daarbij niet uit het oog verloren, nog het falen, noch het heroïsche.geschiedenis
Herman Pleij
De eeuw van de zotheid
In de zestiende eeuw biedt de zot een aantrekkelijk houvast om van alles te regelen. Zo schept hij luidruchtig vertier dat de gevreesde melancholie kan dempen. Verder slaat hij door zijn gebrek aan wijsheid de grootste onzin uit, die ook benut kan worden om vileine kritiek te uiten: het is toch maar een gek die het zegt... Daarom nemen vorsten, stadsbesturen en schutterijen een zot in dienst om lucht te kunnen geven aan oplopende spanningen. Bovendien kan deze beroepsdwaas fungeren als antimodel voor de beschavingsidealen van de bourgeoisie. Wild gebarend op zijn stokpaardje demonstreert hij elk gebrek aan beheersing en goede manieren. Hij is de kampioen van het onderbuikse dat voor de beschaafde elite nu juist om de hoogste controle vraagt. Maar daarnaast is er ook de onnozele zot die door elk gebrek aan geleerdheid juist in staat blijkt tot wijsheid van de meest onbevangen soort. Om al die redenen worden professionele zotten en echte gekken in deze eeuw van de gevestigde burgermacht naar hartenlust uitgebuit? Niet zelden geïnspireerd door de onsterfelijke zot van wie Erasmus de lof gezongen heeft. Al deze aspecten van de nar worden met verve geschetst in De eeuw van de zotheid.
geschiedenis
