Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Kunst/Architectuur/Nederland stedenland
Nederland is een land van steden. Niet van wereldsteden, maar van enkele middelgrote en een grote hoeveelheid kleine steden. ‘Nederland stedenland’ is een boek over de stad, stadscultuur en stedelijk leven in Nederland. Een verhaal dat begint omstreeks het jaar duizend en doorloopt tot de dag van vandaag.
Gerelateerde producten
kunst
Geordie Greig
Ontbijten met Lucian
Lucian Freud behoort tot de belangrijkste en beroemdste schilders van zijn tijd. Maar zijn hartstochtelijke leven als kunstenaar en zijn kleurrijke privéleven hield hij graag achter een muur van geheimzinnigheid verborgen. In dit opmerkelijke boek wordt die muur voor het eerst geslecht. Tien jaar lang behoorde Geordie Greig tot een select groepje vrienden dat geregeld met Lucian Freud ontbeet bij Clarke's in Londen. Een ouderwetse salon, met Freud als middelpunt. Voor het eerst vertelt Freud vrijmoedig over kunst en over zijn persoonlijk leven. Over hoe hij David Hockney schilderde, met paarden sliep, hoe hij ontkwam aan de gangstertweeling Kray en hoe hij koningin Elizabeth portretteerde. Over zijn controversiële rol als vader, zijn geliefden, zijn vele kinderen, zijn vijanden en zijn goklust. Freud houdt de lezer in zijn greep met onverbloemde verhalen over zijn wilde nachten, over hoe hij danste met Garbo en een naaktportret schilderde van Kate Moss. Hij praat ook vrijuit over zijn kunst, over de totstandkoming van zijn oeuvre, en over waarom Velázquez de grootste schilder aller tijden was. Niet alleen Freud zelf komt aan het woord. Na decennia zwijgen en geheimhouding vertellen intimi eindelijk openhartig over hun omgang met de grootste figuratieve portretschilder van de twintigste eeuw. Zo is 'Ontbijten met Lucian', drie jaar na zijn dood, een pregnant intiem portret geworden van de kunstenaar als jonge en als ouder wordende man.
'Greig heeft met dit uitstekend geschreven boek veel prijsgegeven aan de openbaarheid die Freud en diens machtige familie en netwerk altijd hebben geschuwd.' - NRC Handelsblad
'Een meesterlijk boek. Het geeft een lucide beeld van een leven dat in menig opzicht een zootje was, maar waaruit de grootste schilder van de laatste honderd jaar is voortgekomen.' -Tom Wolfe
kunst
Joris van Casteren
Het Station
Amsterdam Centraal is veel meer dan alleen een station. Het is een stad in een stad waar elke dag duizenden mensen aankomen en vertrekken, winkelen en werken. Een fascinerend bedrijf dat nooit stilstaat. Een plek vol verhalen, verwachtingen en teleurstelling. Reizigers, medewerkers, bestuurders, aannemers, passanten: allemaal hebben ze een eigen band met het station. Joris van Casteren kan als geen ander beschrijven welke mensen het station bevolken. Ogenschijnlijk terloopse gebeurtenissen krijgen in zijn reportages een cruciale betekenis. Met een onnavolgbare nieuwsgierigheid schrijft hij over de mensen die hij tegenkomt. Dit jaar bestaat het station 125 jaar, het reizen per trein 175 jaar.Recensie: Nieuwe Revu
Niet dat het [boek Het Station van Joris van Casteren] hem [mijn collega] zal overhalen de auto vaker voor tram, bus, trein, metro of pont te verruilen, die indruk heb ik niet, maar hij leert wel een nieuws stadsdeel kennen: het Centraal Station. Daarbij speelt het ov slechts een bijrol in het boek. Van Casteren is met zijn nieuwsgierige aard achter de 'bevolking' van het station aangegaan. Beveiligers, beambten van allerlei soort, loketmedewerkers, zwervers en natuurlijk degene waar het op dit knooppunt om draait: de reiziger. Anekdotisch wordt er een wereld aan weetjes voor het voetlicht gebracht en op die manier een beeld geschetst van enkele markante, belangrijke of terugkerende individuen uit de ongeveer 250.000 mensen die het station dagelijks gebruiken, er werken of zelfs wonen.kunst
Nienke Swierstra
Willeke van Ammelrooy acte de presence
In het jaar dat ze vijfenzestig wordt blikt Willeke van Ammelrooy, al sinds begin jaren zeventig een van de meest besproken persoonlijkheden van ons land, terug op haar leven. Het is niet voor niks dat ze juist in de afgelopen maanden besloot om aan de hand van vergeelde foto's en memorabilia uit de dozen bij haar op zolder herinneringen op te halen aan vijfenzestig jaar succes, teleurstelling, glamour, liefde en verdriet. 2008 was het jaar waarin bij Willeke een tumor werd geconstateerd, en een zware operatie noodzakelijk bleek. Het was ook het jaar waarin ze nieuwe successen beleefde, met haar rol in de film Bride Flight en de documentaire die dochter Denise Janzee over haar leven maakte.In gesprek met Nienke Swierstra vertelt Willeke over de grote en kleine liefdes in haar leven en over trouw blijven aan jezelf. Ze gaat in op loyaliteit, misleiding en integriteit in de filmwereld, de haat-liefdeverhouding met de pers, de kunst van het (film)acteren en op het veelbewogen jaar dat achter haar ligt en dat haar sterker maakte dan ooit.
kunst
Bram Kempers
De schepping van Melle
Melle Oldeboerrigter (1908-1976) is ongetwijfeld één van de meest bizarre Nederlandse beeldend kunstenaars van de twintigste eeuw. Zijn werk wekte in de jaren vijftig tot zeventig zowel grote bewondering als totale afwijzing. Het laatste met name door de vaak erotische lading van zijn beelden, die in feite over Leven-Natuur en Dood-Verderf gaan. Niet voor niets noemde hij zichzelf een visionair schilder. Vaak werd zijn werk vergeleken met dat van de fantastische schilder Jeroen Bosch.
Opgegroeid in een socialistisch arbeidersmilieu, werd zijn levensvisie bepaald door de crisistijd van de jaren dertig. Anarchisme, sociale bewogenheid en deelname aan het verzet tegen de Duitse bezetting zetten hem aan tot politiek en sociaal geëngageerde tekeningen.
Hoe omstreden zijn werk was, blijkt uit het feit dat W. Sandberg in 1955 enkele schilderijen van hem weigerde voor een tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam. Werkelijke erkenning volgde pas in de jaren zestig en zeventig, onder meer in 1972 met een grote overzichtstentoonstelling in datzelfde Stedelijk Museum.