Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Filosofie & religie/Filosofie/Montaigne
Montaigne’s behoren tot de boeiendste teksten die de Europese filosofische literatuur heeft voortgebracht. Michel de Montaigne wordt vaak gezien als een ‘moderne’ denker die zijn tijd ver vooruit was. Peter Burke plaatst hem echter terug in zijn tijd en laat niet alleen de verschillen, maar ook de overeenkomsten met zijn tijdgenoten zien. Hij beschrijft tevens de verreikende invloed van de Essays, die een gevarieerde groep denkers en schrijvers, van Bacon tot Montesquieu, van Nietzsche tot Levi-Strauss, hebben weten aan te spreken.
Gerelateerde producten
filosofie & religie
Isocrates
Monument van mijn denken
Als bekendste onbekende redenaar leidt Isocrates van Athene (436 vC-338 vC) een verscholen naleven. Van oudsher geniet hij de faam, in de woorden van Cicero, de 'leermeester van alle redenaars' te zijn. In zijn tijd is hij invloedrijker in het openbare politieke debat dan Plato of Socrates, en zijn school staat aan de basis van het klassieke hoger onderwijs dat is gericht op de intellectuele en politieke vorming van vrije burgers. De school van Isocrates is het ijkpunt van alle onderwijs in de Hellenistische en Romeinse wereld, en uit de filosofie van Isocrates kon het renaissancistisch humanisme voortkomen, dat tot in de een-en-twintigste eeuw het hart vormt van de humaniora. Isocrates is overtuigd van de maakbaarheid van de verantwoordelijke burger. Hiertoe heeft hij een opvoedkundig programma ontworpen, gebaseerd op de regels van de klassieke retorica, om jeugdige talenten intensief te begeleiden en voor te bereiden op een vooraanstaande rol in de politieke gemeenschap, de gemeenschap van burgers. Filosofie is voor Isocrates de natuurlijke en beste techniek voor het leren juist te redeneren en argumenteren, en daarmee juist te handelen en te leven. Isocrates' ethiek is eerder doelmatig dan idealistisch, een praktische oefening van deugden, die gerealiseerd dienen te worden in de politieke praktijk. Het programma van Isocrates' school is gebaseerd op taal en overtuigingskracht, het hanteren van de juiste woorden, het weten te handelen op het juiste moment, en gestoeld op een vruchtbaar historisch bewustzijn, dat leidend is voor de innerlijke overtuiging, het moreel besef en het rechtvaardig handelen van een politicus. In 'Monumenten van mijn denken' geeft Jeroen Bons â voor het eerst in het Nederlands â een getrouw en meerzijdig beeld van Isocrates als filosoof, pedagoog en politiek redenaar. Het boek bevat een ruime en representatieve keuze uit zijn politieke redevoeringen: Areopagiticus, Panegyricus, Panathenaicus; zijn filosofische redevoeringen: Tegen de sofisten, Helena, Apologie van Isocrates; en zijn pedagogische brieven: Aan Demonicus en Aan Polycrates. Jeroen Bons' toelichtingen zijn ruimhartig en instructief. Hij vertaalt de redevoeringen in stijl, plaatst de pedagogische opvattingen van Isocrates in dispuut met tijdgenoten en tegenstrevers als Plato en Aristoteles, en schetst de invloed van Isocrates op het denken over onderwijs en opvoeding. Bons betoogt ten slotte dat Isocrates' pleidooi voor een nieuwe politieke cultuur, wars van particularisme en kortzichtig eigenbelang, een blijvend moreel kompas biedt voor maatschappelijk handelen en politiek plichtsbesef.filosofie & religie
Jan Fossen
Fietsen tegen de grens
Drieduizend kilometer in dertig etappes langs de grens van Nederland, soms met wind mee en soms op zijn tandvlees. Want dat is niet alleen goed voor het lichaam, maar ook voor de geest. De eenvoud van het fietsen relativeert én verrijkt. Terwijl Jan Fossen zich onderweg verwondert over de soms grillige grens, het weidse landschap en de geschiedenis ervan, fietst hij tegen zijn eigen grenzen aan. Maar hij heeft ook voldoende tijd om zich te laten inspireren door filosofen als Nietzsche, die zegt: 'Maar als de spieren niet feestvieren, raakt ook het denken bloedeloos.' Of door hedonist Epicurus, die zijn verlangens onder controle heeft en daardoor optimaal van kleine dingen kan genieten: 'Niets is genoeg voor degene voor wie genoeg te weinig is.' Filosofische uitstapjes, onverwachte ontmoetingen, de helende cadans van de trappers, in contact met de natuur. Jan Fossen laat je inzien waarom fietsen zo leuk is. Jan Fossen (1963) is gezondheidswetenschapper en theaterregisseur. Daarnaast is hij een fervent fietser en heeft hij lange tochten gemaakt naar de bron van de Rijn, de Elbe en de Donau. Hij is verslaafd aan het ritme van de pedalen, het trotseren van de elementen en het volop gebruiken van alle zintuigen.filosofie & religie
René Hakvoort
Hoe economie religie werd
In 'Hoe economie religie werd' bespreekt René Hakvoort de werking van het kapitalisme, gezien door de bril van een cultureel antropoloog. We zien de werkelijkheid door het prisma van politieke economieën, die we als rationeel ervaren. Hij laat overtuigend zien dat ook onze 'moderne' samenlevingen worden gevormd door culturele aannames die voortkomen uit ideeën en ideologieën. Collectieve overtuigingen worden gevormd door de dagelijkse werkelijkheid die mensen ervaren. Als deze overtuigingen eenmaal in de hoofden van mensen zitten en het 'gezond verstand' bepalen, bepalen die op hun beurt weer hoe de werkelijkheid wordt vormgegeven. Hij laat zien dat deze collectieve overtuigingen niet alleen individuen overstijgen, politiek zijn en sociale controle uitoefenen, maar ook dat deze overtuigingen irrationeel, onlogisch en disfunctioneel kunnen zijn en de grote problemen van deze tijd veroorzaken. Met behulp van een groot aantal actuele voorbeelden maakt hij dat duidelijk, van de huizenmarkt tot de toeslagaffaire. In die zin is het geen simpele kritiek op het neoliberalisme, maar houdt het ons eerder een spiegel voor. Het laat zien hoe wijzelf de brandstof van het neoliberalisme zijn.esoterie & spiritualiteit
