Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Indië boeken/Met de T.N.I. op stap
Ant. P. de Graaff
Met de T.N.I. op stap
de laatste patrouille van het vergeten leger
Oorspronkelijke prijs was: € 12,95.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Dit is het verslag van de geweldige ontvangst die een groep Nederlandse Oud-Indiëgangers in Indonesië te beurt viel. Samen met de vroegere vijand werd het strijdperk na 40 jaar weer betreden.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Rory MacLean
Berlijn
Rory MacLean beschrijft de geschiedenis van wat wel wordt gezien als de hipste stad van West-Europa, Berlijn. Het is een stad van uitersten. Een stad van macht en vernedering, van geschiedenis en vernieuwing, van de geniaalste en de donkerste opvattingen die de twintigste eeuw kenmerken. In de levendige Duitse hoofdstad springen de legendes je dan ook naar de keel: Lenin bezocht dezelfde cafés als Bowies helden, de engelen van Wim Wenders zweven boven een met toortsen verlichte naziprocessie, Le Carre’s George Smiley kijkt toe hoe de treinen naar Auschwitz vertrekken. In Berlijn brengt Rory MacLean een eclectische groep historische personages samen in een groot meeslepend verhaal dat vijf eeuwen omspant. Hij introduceert een middeleeuwse bard wiens lijden de opkomst van het naziregime verklaart, een ambitieuze prostituee die het tot prinses schopt, een Schotse huurling die voor het Pruisische leger vecht, een angstige functionaris van de Communistische Partij die meebouwt aan de Muur... Ook Marlène Dietrich, Joseph Goebbels en John F. Kennedy passeren de revue. Metagegevens · De Bezige Bij · Hardback · 453 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789085425144 · NUR: 680 – Geschiedenis algemeen · Genre: Geschiedenis · Trefwoorden: Berlijn, hip, Berlijnse Muur, Marlène Dietrich, Goebbels, John F. Kennedy Auteur Rory MacLean (1956) is een Canadese schrijver. In het begin van zijn carrière werkte hij als scenarist samen met David Bowie en Marlène Dietrich. Nadat hij in 1989 de prijs voor het beste reisverhaal van The Independent won, ging hij zich toeleggen op proza. Hij schreef acht boeken, waaronder de bestsellers Stalin’s Nose (1992) en Magic Bus (2006), en heeft meer dan vijftig programma’s op BBC Radio gepresenteerd. MacLean wordt vaak geroemd om zijn avontuurlijke, soms absurde stijl. Hij woont in Berlijn. Uitgever De non-fictie van De Bezige Bij bestrijkt een breed palet – van biografie en essay tot geschiedenis, politiek en actualiteit, van filosofie tot populaire wetenschap, kunst en muziek. Het uitgegeven werk is van topauteurs van Nederlandse en internationale bodem, zoals Thomas Piketty, David Van Reybrouck, Karen Armstrong, Oliver Sacks, Philipp Blom, Jolande Withuis, Paul Verhaeghe, Bas Heijne, Auke Kok en Joshua Foer.geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
Soetan Sjahrir
Wissel op de toekomst
In de dekolonisatie van Indonesië (1945?1949) was een belangrijke rol weggelegd voor de kritische jongeling Soetan Sjahrir, die zich op de middelbare school in Bandoeng had ontwikkeld tot Indonesisch nationalist. Eind jaren twintig ging hij studeren in Amsterdam, waar hij de Hollandse Maria Duchâteau ontmoette. Maria werd Sjahrirs geliefde en strijdkameraad voor een vrij Indonesië. Niet veel later volgde zij hem naar Indië, waar hij een politieke partij zou opzetten, maar ze werd teruggestuurd door het koloniale gouvernement. De vele brieven die Sjahrir aan Duchâteau schreef zijn zeer afwisselend, met een scherpe visie op de geopolitieke situatie en koloniale werkelijkheid, brieven ook vol verlangen en heimwee. Ondanks hun in 1936 gesloten huwelijk 'met de handschoen', zagen zij elkaar pas weer in 1947, anderhalf jaar nadat Sjahrir was uitgeroepen tot premier van de Republiek Indonesiëgeschiedenis
