Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Met KLM de wereld rond
Luitenant-vlieger Albert Plesman en oud-opperbevelhebber van het Nederlandse leger generaal C.J. Snijders namen in 1919 samen met een aantal bankiers en scheepsmagnaten het initiatief voor een echte ‘start-up’: een Nederlandse luchtvaartmaatschappij. En al voor de officiële oprichting in 1919 kreeg de KLM het predicaat Koninklijk. Een unicum, dankzij de goede relatie van een van de oprichters met de jonge koningin Wilhelmina, die grote belangstelling voor de luchtvaart had. Inmiddels is de onderneming een van de grootste werkgevers van Nederland, waar nog steeds een achterkleinzoon van de oprichter gezagvoerder is. Hoe heeft KLM zich een eeuw lang weten te handhaven in de top van de burgerluchtvaart, terwijl de concurrentie steeds feller werd? Hoe wist men het bedrijf van de Flying Dutchman tot een wereldmerk te maken? ‘Met KLM de wereld rond’ volgt de hoofdrolspelers: van Albert Plesman tot directeur Pieter Elbers. Via hun verhalen en die van piloten, stewardessen en grondpersoneel beleven we de spanning, de tegenslagen, de gevechten, de avonturen en de nooit ophoudende ambitie om de wereld te veroveren.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Dear old Bones
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina's jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema's passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.geschiedenis
D.J. van de Kaa
De leden van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen
Vanaf de oprichting van de Akademie van Wetenschappen in 1808 tot 1 januari 2008 kregen 2820 beoefenaren van de wetenschap of de schone kunsten het bericht dat hun verdiensten erkenning hadden gevonden door een benoeming in dit geleerd genootschap. Of dat bericht nu per trekschuit, koerier te paard, postkoets, (brom)fiets, vliegtuig, telefoon, of e-mail werd overgebracht, het zal veruit de meeste ontvangers met trots en blijdschap hebben vervuld. Wie waren de geleerden, en eerder ook kunstenaars, wie de eer van een benoeming in dit prestigieuze gezelschap ten deel is gevallen? In dit boek zijn alle namen van leden, zowel de Nederlanders als de buitenlanders terug te vinden, met vermelding van datum en categorie van benoeming en vakgebied. Cultuurhistorisch belangwekkende informatie. Voor talrijke families en personen zal het, bovendien, informatief en verhelderend zijn te weten wie er naast hun eigen verwant of bekende nog meer samen met Ludwig van Beethoven, Albert Einstein, Johan Huizinga, Piet Lieftinck, Heike Kamerlingh Onnes, Max Planck, Ary Scheffer, en Jan Tinbergen in de ledenlijst voorkomen. Kern van het boek vormt een, demografisch getinte, analyse van het ledenbestand van de Koninklijke Akademie. Nagegaan wordt hoe de omvang van het bestand in de loop van twee eeuwen varieerde, welke categorieën leden werden onderscheiden, waar ze geboren waren, wat hun gemiddelde leeftijd bij benoeming en overlijden was, waar ze woonden, en waar ze stierven. Ook hun gemiddelde levensverwachting op 50-jarige leeftijd is berekend en is, omdat het overwegend mannen waren, vergeleken met de manlijke bevolking van Nederland als geheel. Ingegaan wordt bovendien op het vergrijzingsaspect dat voor zoveel verenigingen en organisaties een probleem lijkt te vormen. Daartoe worden de effecten van verschillende rekruteringsstrategieën met elkaar vergeleken. Het boek is instructief voor hen die enige tijd de bestuurlijke verantwoordelijkheid voor een vereniging of genootschap dragen. De bevindingen zijn ook relevant voor de in de samenleving fel gevoerde discussie over de vraag: Hoe lang mogen en kunnen verschillende groepen mensen maatschappelijk actief zijn en, wellicht ook, dienen ze arbeid productief te blijven? Binnen de Akademie kan de studie bijdragen tot het telkens opnieuw actuele onderwerp: Hoe het genootschap, als het voornaamste adviesorgaan van de regering over wetenschappelijke aangelegenheden, het best geïnformeerd, internationaal georiënteerd en gezaghebbend te houden?geschiedenis
Marchien den Hertog
Andere tijden achter het aanrecht
Rond de invoering van het kiesrecht voor vrouwen in 1919 mogen ook hun knellende korsetten uit. Toch blijven de Nederlandse dames nog lang vastgesnoerd in de baleinen van geloof, conventies, vooroordeel en bot chauvinisme. Niet voor niets steekt Dolle Mina een halve eeuw later een korset van oma in brand. De baldadige actiegroep vindt weerklank omdat vrouwen opeens zien: Ik ben niet gek en ik ben niet de enige. Het ligt niet aan mij dat ik meer wil dan dat aanrecht. 'Andere tijden achter het aanrecht' brengt een ode aan de vrouwen die de weerstand trotseren in hun dagelijks leven. Fabrieksmeisjes in Oost-Groningen die het werk neerleggen, uit een basale verontwaardiging dat hun mannelijke collega's meer betaald krijgen dan zij. Feministes, zo willen ze niet genoemd worden. Ze zetten het eten klaar voor ze naar de moedermavo gaan en hebben nog nooit een interview gegeven. Ze schipperen tussen moederliefde en hun eigen verlangens. In 'Andere Tijden achter het aanrecht' vertellen Nederlandse vrouwen over de echte emancipatie: niet met het hoofd, maar met het hart.geschiedenis
