Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Essays/Het laatste gebaar
Yella Arnouts
Het laatste gebaar
Verhalen bij de dood van kunstenaars
Oorspronkelijke prijs was: € 24,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Originele invalshoek om naar het oeuvre van een kunstenaar te kijken. Ieder hoofdstuk vertelt een zoektocht naar het laatste kunstwerk dat voltooid dan wel onvoltooid is achtergebleven. Twaalf kunstenaars drongen zich aan Yella Arnouts op. Johannes Vermeer met zijn enigmatische licht, Marcel Duchamp met zijn kijkkast waaraan hij jarenlang in het geheim gesleuteld heeft, Francis Bacon met zijn verwrongen portretten, Louise Bourgeois met haar reuzenspin en ondoorgrondelijke weefsels. Agnes Martin met dat ene laatste inktlijntje uit ‘de losse pols’ terwijl ze een heel leven met tekendriehoek en schoollat in de weer is geweest?
Gerelateerde producten
kunst
Tjibbe Hooghiemstra
De onschuld voorbij
Een letterlijk nieuw beeld van Mata Hari, dat haar voor het eerst en pas na meer dan honderd jaar toont in al haar schuldigheid, verleidelijkheid en waanzinnigheid. Drieëndertig nieuwe hedendaagse foto's van Mata Hari, gefotografeerd met behulp van een authentieke foto van haar uit 1905, uit de collectie van het Fries Museum te Leeuwarden. Gedurende de jaren 2015 en 2016 heeft beeldend kunstenaar Tjibbe Hooghiemstra (Tytsjerk, 1957) Mata Hari opnieuw gefotografeerd. Als model stond een, door haar zelf uitgegeven, postkaart uit 1905. In een verleidelijke pose is Mata Hari te zien. Met gebruik van de camera heeft Hooghiemstra een nieuwe serie beelden gemaakt die verschillende facetten van Mata Hari laten zien. Er zijn foto's die haar als een erotische danseres, een waanzinnige of een schuldige in oorlogstijd tonen. Deze schuldigheid is de reden voor de grote serie foto's geweest. Het is een manier om een kritische weergave van Mata Hari te tonen met behulp van haar destijds zelf uitgegeven flyer. De foto's willen een tegenhanger vormen van de nog altijd volhardende eenzijdige mythevorming rondom haar persoon. In 'De onschuld voorbij' wordt de originele foto uit 1905 als opmaat getoond, afgedekt met een dun lapje zwarte stof. Er naast staat het ooggetuige verslag, van Henry Wales uit 1917, van het neervallende lichaam tijdens haar executie. Opmerkelijk is de grote overeenkomst tussen de beschrijving van Wales en de houding op de oorspronkelijke foto uit 1905. 'De onschuld voorbij' bevat meer dan 30 foto's in zwart wit en kleur, afgewisseld met enkele zeer korte tekstbijdragen van biograaf Russel Warren Howe uit 1986 en een korte uitleg over het fotoproject. De foto's lopen uiteen van indringende zwart wit portretfoto's, veelkleurige abstracte sprookjesachtige beelden tot verleidelijke erotische foto's. Allen afkomstig uit de originele foto en heel direct zonder tussenkomst van bewerkingsprogramma's afgeprint.kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Piet Boncquet
Het laatste avondmaal naar Leonardo da Vinci
'Het laatste Avondmaal' is ter ere van het da Vinci-jaar over monumentaal kunstwerk naar Leonardo da Vinci in de Lage Landen. Terwijl het origineel in Milaan langzaam kleur en glans verliest, schittert een van de oudste en beste kopieën van dit werk nog steeds in de abdij van Tongerlo. Wie was de kunstenaar? Een leerling van da Vinci? Zijn er nog andere kopieën en waarin verschillen ze van elkaar? Heeft Da Vinci zelf aan de kopie gewerkt? Waarom is de versie van Tongerlo kunsthistorisch zo belangrijk? En welke rol speelden de kunstenaars uit de Nederlanden in de verspreiding van da Vinci's werk? Dat 'Het Laatste Avondmaal' van Tongerlo nog steeds te bewonderen valt, mag een half wonder heten. Het is bijna niet te geloven welke rampspoed het grote doek allemaal overleefde: vooral na de Franse Revolutie is de lijst met calamiteiten lang. Talrijke verhuizingen, pogingen tot verkoop, een zware brand, primitieve restauraties, transporten in een open vrachtwagen door weer en wind, schade door diefstal.kunst
