Een liefde in Dresden

Eind 1944 leert de jonge Jan Veering, die als dwangarbeider in Dresden werkt, de half-joodse Therese uit Oostenrijk kennen. Het is liefde op het eerste gezicht. Maar veel tijd is ze niet gegund: in de nacht van 13 februari 1945 breekt de hel los. Met een van de grootste bombardementen van de oorlog verwoesten de geallieerden de stad. Tienduizenden mensen komen om. Jan en Therese zitten gevangen in een allesverzengende vuurstorm, die ze als door een wonder overleven. Na de oorlog keren ze beiden door de puinhopen van het verscheurde Europa terug naar huis: hij naar Haarlem, zij met haar moeder via Praag naar Wenen. Jan en Therese verliezen elkaar uit het oog, maar laten elkaar niet los. Ze blijven brieven schrijven totdat ze elkaar een jaar later eindelijk terugzien. Ditmaal voorgoed. Tientallen jaren later vindt Michel Veering, de zoon van Jan en Therese, in een hutkoffer in de kelder brieven, een dagboek en enkele half verbrande foto’s. Voor het eerst leest hij het dramatische verhaal van de intense liefde tussen zijn ouders die, koste wat kost, dwars tegen de grote krachten van de geschiedenis in, met elkaar verder wilden leven.