Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/De vrouwen van Casanova
De achttiende-eeuwse Venetiaanse avonturier Giacomo Casanova gebruikte zijn magnetische persoonlijkheid om meer dan tweehonderd vrouwen te versieren. Hij wist de strikte sociale regels van de achttiende eeuw te ontstijgen om in het gezelschap van koningen te verkeren en mooie vrouwen te charmeren. Voor wie hij werkelijk beminde was hij de ideale minnaar ? attent, gul en vindingrijk. Tegenover anderen gedroeg hij zich wreed en egoïstisch
Gerelateerde producten
geschiedenis
Edmund Richardson
Alexandrië
Eeuwenlang was Alexandrië onder de Bergen een kruispunt tussen Oost en West. Totdat de stad spoorloos verdween. In 1833 werd de stad teruggevonden door degene van wie je dat het minst zou verwachten: Charles Masson, een gewone Londense jongen uit de arbeidersklasse die zichzelf achtereenvolgens ontpopte als deserteur, pelgrim, arts, archeoloog en gerenommeerd geleerde. Als de hoofdpersoon in een van de meest bijzondere verhalen uit de geschiedenis dronk Masson thee met koningen, reisde hij in het gezelschap van heiligen en wist hij zich te hullen in honderd-en-een vermommingen. Hij zag dingen die geen westerling ooit had gezien. Hij spioneerde voor de Britse Oost-Indische Compagnie en werd er daarnaast van verdacht dat hij voor Rusland spioneerde. Dit was immers het tijdperk van de 'Great Game' toen de imperialistische grootmachten elkaar in die zo onwaarschijnlijk mooie contreien naar de kroon staken. Masson ontdekte tienduizenden objecten uit de Afghaanse geschiedenis, hij kreeg een eigen koninkrijk aangeboden en hij veranderde de wereld. Op basis van nauwgezet onderzoek vertelt 'Alexandrië' over een doldwaze reis dwars door het India en Afghanistan van de negentiende eeuw. Het schetst een wereld van spionnen en dromers, van lanterfanters en opportunisten, van extreem militair en persoonlijk geweld en vooral ook van grenzeloze hoop.geschiedenis
Theo Mulder
De hersenverzamelaar
Wat kan de vorm van een schedel zeggen over iemands persoonlijkheid? Het is een vraag die de Weense arts Franz Joseph Gall eind achttiende eeuw mateloos intrigeerde. Volgens Gall kon men door aan de schedel te voelen moordzucht, agressie en andere eigenschappen lokaliseren ? een wetenschap die later bekend werd onder de naam frenologie. Hij concludeerde dat de geest zich in het brein bevond en dat geestesziekten dan ook hersenaandoeningen waren. Het lokaliseren van eigenschappen door de schedel te betasten bleek een dramatische misvatting. Niettemin leverde Gall indrukwekkende bijdragen aan de wetenschap. In 1796 begon hij met lezingen in zijn huis in Wenen, waarbij hij hersenen in een zorgvuldige mix van theater en wetenschap ontleedde. Toen de Oostenrijkse keizer Franz II deze controversiële evenementen verbood, besloot Gall zijn geluk elders te beproeven en trok met een koets vol schedels door heel Europa. Zijn ster rees snel, maar de ijdele Gall bleef achtervolgd door controverse. In Frankrijk kreeg hij ruzie met Napoleon en de Kerk plaatste al zijn boeken op de Index. Desondanks veroverden zijn ideeën Groot-Brittannië en Amerika en hadden daar enorme invloed. Galls denkbeelden raakten alle gebieden van de maatschappij, van de geneeskunde tot de kunsten, ze drongen door tot de rechtszaal en effenden de weg voor de antropologie en de neuropsychologie. En ze zijn nog altijd niet uit de wetenschappelijke arena verdwenen. Met veel kennis van zaken schetst Theo Mulder een portret van het veelbewogen leven van Gall en zijn volgers tegen de wetenschappelijke en politieke achtergrond van de negentiende eeuw.geschiedenis
Marchien den Hertog
Andere tijden achter het aanrecht
Rond de invoering van het kiesrecht voor vrouwen in 1919 mogen ook hun knellende korsetten uit. Toch blijven de Nederlandse dames nog lang vastgesnoerd in de baleinen van geloof, conventies, vooroordeel en bot chauvinisme. Niet voor niets steekt Dolle Mina een halve eeuw later een korset van oma in brand. De baldadige actiegroep vindt weerklank omdat vrouwen opeens zien: Ik ben niet gek en ik ben niet de enige. Het ligt niet aan mij dat ik meer wil dan dat aanrecht. 'Andere tijden achter het aanrecht' brengt een ode aan de vrouwen die de weerstand trotseren in hun dagelijks leven. Fabrieksmeisjes in Oost-Groningen die het werk neerleggen, uit een basale verontwaardiging dat hun mannelijke collega's meer betaald krijgen dan zij. Feministes, zo willen ze niet genoemd worden. Ze zetten het eten klaar voor ze naar de moedermavo gaan en hebben nog nooit een interview gegeven. Ze schipperen tussen moederliefde en hun eigen verlangens. In 'Andere Tijden achter het aanrecht' vertellen Nederlandse vrouwen over de echte emancipatie: niet met het hoofd, maar met het hart.geschiedenis
