Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Biografieën/De vegetarische slager
Jeroen Siebelink
De vegetarische slager
Jaap Korteweg en het vlees van de toekomst
Oorspronkelijke prijs was: € 21,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Ontmoet Jaap Korteweg, een boer uit het Brabantse Zevenbergen: nuchter, ambitieus en eigenwijs. Iemand die blind is voor beren op de weg, maar kansen scherp ziet. Een eenvoudige man met een niet zo eenvoudige droom: mensen plantaardig vlees laten eten. Lékker vlees; kip, gehaktballen, shoarma, rookworst – alles waar hij zelf als vleesliefhebber zo van houdt, maar dan zonder dat er een dier aan te pas komt. Schrijver en onderzoeksjournalist Jeroen Siebelink neemt de lezer mee in ‘De vegetarische slager’ op het onvergetelijke avontuur van een groepje pioniers dat zich, gesterkt door de missie van Jaap, elke dag inzet voor een wereld zonder dierlijk vlees. Met ‘De Vegetarische Slager’ ben je op weg naar het realiseren van de grote ambitie: de grootste slager ter wereld worden.
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek.In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval.Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf.Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van OtterlooOver de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen.Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.hobby & sport
Koen van Santvoord
Foppe de Haan, Bondscoach voor 4 weken
Het was alsof hij in een sprookje stapte, dat dacht Foppe de Haan, toen hij gevraagd werd bondscoach te worden van Tuvalu. De inwoners van het dwergstaatje in de Grote Oceaan droomden al jaren van voetbalsuccessen, maar die bleven uit. Totdat in de zomer van 2011 de Friese oefenmeester het elftal onder handen nam. In vier weken stoomde hij de jongens klaar voor de Pacific Games. Koen van Santvoord schreef er een boek over 'Foppe de Haan, Bondcoach voor 4 weken'.De voetbalgekke inwoners van Tuvalu dromen al jaren van succes op de internationale velden, maar hun situatie is uitzichtloos. De eilandengroep in de Grote Oceaan telt precies één voetbalveld, interlands worden steevast met dubbele cijfers verloren en geld voor verbetering is er niet. De voetbaldroom dreigt langzaam te vervliegen. Tot er hulp komt uit onverwachte hoek. Nederlandse voetbalfans besluiten zich in te zetten voor het kleinste voetballand ter wereld. Ze gaan op zoek naar sponsors, ontwerpen een nieuw tenue voor de nationale ploeg en als klap op de vuurpijl slagen ze erin om een toptrainer te strikken: Foppe de Haan.De missie voor Foppe en zijn mannen is even helder als ambitieus: de tweede ronde halen tijdens de Pacific Games op Nieuw-Caledonië. Zal Tuvalu zich staande houden tegen regionale grootmachten als Tahiti en Vanuatu? En maken de in het oceaanblauw gestoken eilanders ook maar een schijn van kans tegen de koppensnellers uit Fiji? Naast de voetbaldroom schetst dit boek een beeld van het leven in een compleet andere wereld. Een wereld waar verwende profs niet bestaan, maar waar internationals de kost verdienen als zeeman, postzegelverkoper of speervisser.'Foppe de Haan, bondscoach voor 4 weken leest als een jongensboek'. Zelden volgde een journalist een nationaal elftal van zo dichtbij: geen kleedkamer deur bleef gesloten.Luister naar de podcast van NPO 1Over de auteur:
non-fictie
Paul P.J. Overvoorde
Als het maar tot iets leidt?
Erfgoedzorg wordt geassocieerd met conservatieve, deftige heren. Dat deftige klopt wellicht, maar het eerste behoeft bijstelling: er waren ook idealisten die streefden naar een mooiere en betere wereld, met verheffing van de arbeider en de emancipatie van de vrouw. Dit geldt met name voor mr. dr. J.C. Overvoorde, een strijder op vele fronten. Deze biografie toont Overvoordes tomeloze engagement voor het veiligstellen van monumentaal erfgoed, musea en archieven, het initiëren van een monumentenwet, en voor de gelijke behandeling van de vrouw en haar emancipatie. Hij richt de Nederlandsche Oudheidkundige Bond op, met in het bestuur strijders die als jonge honden de sloop van monumenten proberen te voorkomen. Ook de rol die Overvoorde in de eerste emancipatiegolf speelt, wordt uitstekend belicht. Zijn feministisch rechtshistorisch proefschrift maakt hem bekend als voorstander van vrouwenemancipatie - hun zwaar achtergestelde positie vindt hij onaanvaardbaar voor een beschaafd land. Hij werkt even samen met Aletta Jacobs en kruist vaak de degens met Wilhelmina Drucker. Hij adviseert Annette Versluijs-Poelman, voorzitter van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, van achter de schermen. Daarnaast is hij actief als lid van de Radicalen Bond die de slechte positie van de arbeidersklasse wil verbeteren. Hij richt in die steden oudheidkundige verenigingen, een museum en verenigingen voor monumentenzorg op. In de Vereeniging van Archivarissen in Nederland werkt hij mee aan de professionalisering van het beroep en aan wetgeving. Eenmaal in Leiden benoemd zal hij als conservator, later directeur van De Lakenhal, de museumcollectie uitbreiden met werken van de Oude Leidsche meesters en de nieuwbouw van het museum realiseren. In deze vlot leesbare biografie komt een breed tijdsbeeld naar voren, waarin Overvoordes inbreng ook nog voor de huidige tijd goed onderbouwd voor het voetlicht wordt gebracht. Na enkele jaren kunstacademie studeerde Paul P.J. Overvoorde wijsbegeerte aan de Universiteit van Utrecht. Na voltooiing daarvan deed hij op uiteenlopende terreinen onderzoek, onder meer naar normatieve argumentatie. Daarnaast was hij als docent en stafmedewerker werkzaam.non-fictie
