Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/De moordenaar, de advocaat en de schrijver
Casey N. Cep
De moordenaar, de advocaat en de schrijver
Over het boek dat Harper Lee nooit schreef
Oorspronkelijke prijs was: € 24,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
In ‘De advocaat, de moordenaar en de schrijver’ wordt het verloren geraakte true crime-verhaal dat Harper Lee schreef, besproken. Alabama 1977, dominee Willie Maxwell wordt beschuldigd van de moord op vijf van zijn eigen familieleden, maar een veroordeling blijft jarenlang uit door de handigheid van zijn advocaat. Dan wordt Maxwell bij de begrafenis van zijn laatste slachtoffer neergeschoten. Ondanks de aanwezigheid van honderden getuigen wordt de dader vrijgesproken – dankzij dezelfde advocaat die eerder de dominee verdedigde. Harper Lee zit in het publiek tijdens de rechtszaak. Twaalf jaar eerder hielp ze haar goede vriend Truman Capote bij het onderzoek voor de true crime-klassieker In Cold Blood. Nu is ze vastbesloten om de gebeurtenissen rondom de zaak-Maxwell te verwerken.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Sporen in de modder
Als in november 1918 de wapenstilstand ingaat, blijkt dat het buurtspoorwegennetwerk aan beide zijden van het front zeer sterk is uitgebreid. Hier en daar blijven nog stille getuigen van die bovenmenselijke transportinspanning voor het vervoer van troepen en van bepaalde bevoorradingsmiddelen die met de tram of buurtspoorwegen zijn aangevoerd. De tram speelt in de hoofden van de militairen vóór 1914 nauwelijks een rol. Bij de mobilisatie en vooral bij de aftocht naar de versterkte vesting Antwerpen wordt er zorg gedragen voor het verbinden van de verschillende netten en wordt er zo goed als mogelijk rollend materieel uit de handen van de invaller gehouden. Als het Belgische leger begin oktober 1914 terugplooit op Oostende en nadien de stelling achter de IJzer inneemt, speelt de tram een zeer belangrijke rol voor de afvoer van troepen die zich terugtrekken voor de Duitsers. Vrij snel rijpt in de hoofden van de militairen, zowel als de trammaatschappijen dat er werk aan de winkel is. 'Sporen in de modder' vertelt het verhaal van de tram in oorlogstijd. Van de spoorwegen is bekend dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog een belangrijke rol hebben gespeeld in de bevoorrading van het front. Veel minder bekend is dat ook een relatief bescheiden transportmiddel als de trams een groot deel van de bevoorrading en de troepentransport voor zijn rekening nam. Dat had niet alleen te maken met de aanwezigheid van een uitgebreid tramnetwerk in België. Door de aanhoudende bombardementen was het wegennet soms zo grondig verwoest dat terugvallen op trams en smalspoor de enige werkbare oplossing bleek. 'Sporen in de modder' vult een lacune in de kennis van de spoorweggeschiedenis en beperkt zich daarbij niet tot droge feiten en cijfers, maar brengt ook de lotgevallen van trambestuurders en hun passagiers onder de aandacht. Een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in militaire geschiedenis.geschiedenis
Rory MacLean
Berlijn
Rory MacLean beschrijft de geschiedenis van wat wel wordt gezien als de hipste stad van West-Europa, Berlijn. Het is een stad van uitersten. Een stad van macht en vernedering, van geschiedenis en vernieuwing, van de geniaalste en de donkerste opvattingen die de twintigste eeuw kenmerken. In de levendige Duitse hoofdstad springen de legendes je dan ook naar de keel: Lenin bezocht dezelfde cafés als Bowies helden, de engelen van Wim Wenders zweven boven een met toortsen verlichte naziprocessie, Le Carre’s George Smiley kijkt toe hoe de treinen naar Auschwitz vertrekken. In Berlijn brengt Rory MacLean een eclectische groep historische personages samen in een groot meeslepend verhaal dat vijf eeuwen omspant. Hij introduceert een middeleeuwse bard wiens lijden de opkomst van het naziregime verklaart, een ambitieuze prostituee die het tot prinses schopt, een Schotse huurling die voor het Pruisische leger vecht, een angstige functionaris van de Communistische Partij die meebouwt aan de Muur... Ook Marlène Dietrich, Joseph Goebbels en John F. Kennedy passeren de revue.Metagegevens · De Bezige Bij · Hardback · 453 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789085425144 · NUR: 680 – Geschiedenis algemeen · Genre: Geschiedenis · Trefwoorden: Berlijn, hip, Berlijnse Muur, Marlène Dietrich, Goebbels, John F. KennedyAuteur Rory MacLean (1956) is een Canadese schrijver. In het begin van zijn carrière werkte hij als scenarist samen met David Bowie en Marlène Dietrich. Nadat hij in 1989 de prijs voor het beste reisverhaal van The Independent won, ging hij zich toeleggen op proza. Hij schreef acht boeken, waaronder de bestsellers Stalin’s Nose (1992) en Magic Bus (2006), en heeft meer dan vijftig programma’s op BBC Radio gepresenteerd. MacLean wordt vaak geroemd om zijn avontuurlijke, soms absurde stijl. Hij woont in Berlijn.Uitgever De non-fictie van De Bezige Bij bestrijkt een breed palet – van biografie en essay tot geschiedenis, politiek en actualiteit, van filosofie tot populaire wetenschap, kunst en muziek. Het uitgegeven werk is van topauteurs van Nederlandse en internationale bodem, zoals Thomas Piketty, David Van Reybrouck, Karen Armstrong, Oliver Sacks, Philipp Blom, Jolande Withuis, Paul Verhaeghe, Bas Heijne, Auke Kok en Joshua Foer.geschiedenis
Dear old Bones
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina's jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema's passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.geschiedenis
