Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de Nederlandse joden systematisch van al hun bezittingen beroofd. Na de oorlog was het de taak van de regering om zo veel mogelijk van die eigendommen te restitueren. Dit zogenaamde rechtsherstel werd al tijdens de oorlog door de regering in ballingschap voorbereid. ‘Berooid’ schetst de achtergronden, voorbereidingen en uitvoering van het rechtsherstel dat in 1945 begon en pas in 1971 zou eindigen. De auteur gaat diep in op de dubieuze rol van de effectenbeurs en de banken. Verder komt uitgebreid de restitutie van kunst ter spraken en de schandalen die daarmee gepaard gingen. Aalders analyseert het Nederlandse overheidsbeleid vlijmscherp. Berooid geeft openheid van zaken over de harde compensatieonderhandelingen van de joodse organisaties met de banken en de Amsterdamse effectenbeurs.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Willy Lindwer
Wolf en Ryfka
'Wolf en Ryfka' vertelt het meeslepende verhaal van een verloren Joodse cultuur in Oost-Europa en over Amsterdam als toevluchtsoord. Een groot deel van de familie van filmer en auteur Willy Lindwer werd in Oekraïne met de kogel vermoord, een ander deel kwam om in de gaskamers van Auschwitz. Zijn verhaal en zijn ervaringen van na de oorlog zijn onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van zijn Oost-Europees-Joodse familie. De Jodenvervolging in Nederland wordt geassocieerd met nazivernietigingskampen en gaskamers. Van de grote Joodse leefgemeenschappen en de moord op de Joden in Oost-Europa weten we veel minder. Het heet tegenwoordig 'Shoah door kogels'. Die begon ruimschoots voordat de gaskamers hun vernietigende werk aanvingen. Toen in West-Europa de deportaties begonnen, waren in Oost-Europa al meer dan een miljoen Joden door kogels vermoord. De lange afscheidsbrief van Willy Lindwers opa Wolf, geschreven in het Jiddisj tijdens de onderduik in Varsseveld, waarin hij verhaalt over de lotgevallen van de familie en het Joodse volk, en de recente, onthutsende vondsten in Oekraïne op de plaats waar zijn oma Ryfka werd vermoord, deden hem besluiten het verhaal van Wolf en Ryfka te reconstrueren en daarmee zijn eigen familiegeschiedenis te ontdekken.geschiedenis
Bruce Henderson
De Ritchie-boys
Dit is het onbekende verhaal van een groep jonge Duitse Joden, de Ritchie-boys, die nazi-Duitsland ontvluchtten, volwassen werden in de jaren dertig en als soldaten terugkeerden om hun oude vaderland te bevrijden. Vanaf 1942 namen zij, in kleine groepen, deel aan elke belangrijke slag in Europa. Ze spraken Duits en kenden de geschiedenis en gebruiken van het land. In de VS, in Camp Ritchie, werden ze getraind in speciale ondervragingstechnieken. Ze verhoorden Duitse soldaten, en verkregen op die manier cruciale informatie. Na de oorlog bleek dat ruim zestig procent van de informatie die in Europa was verzameld van de Ritchie-boys afkomstig was. Ook behoorden zij tot de eerste soldaten die de concentratiekampen binnentrokken en zo leerden over de verschrikkingen waaraan hun achtergebleven vrienden en verwanten waren blootgesteld. Sommigen van hen werkten als vertaler tijdens de processen in Nurnberg. Bruce Henderson sprak met vele Ritchie-boys en deed uitgebreid archiefonderzoek. Hij vertelt over hun vlucht uit Duitsland, hun opofferingen tijdens de oorlog, hun zoektocht naar familieleden in de puinhopen van het kapotgeschoten Duitsland. De Ritchie-boys is een verhaal van epische omvang.geschiedenis
Jurryt van de Vooren
Door Wilskracht Zegevieren
Sport verbroedert. Oorlog is haat. Sport is gezond. Oorlog is ellende. Sport is leven. Oorlog is dood. In alles zijn sport en oorlog niet met elkaar te verenigen en toch trok het voetbal in de Tweede Wereldoorlog wekelijks duizenden beoefenaars en tienduizenden bezoekers. Sportclubs groeiden als kool; in de zwaarste tijd uit onze moderne geschiedenis kende de Nederlandse sport een grote opleving. Zelfs ná de uitsluiting en deportatie van de Joodse leden. Sporthistoricus Jurryt van de Vooren deed baanbrekend onderzoek naar deze paradox in onze sportieve én nationale geschiedenis. Hij beschrijft hoe sport werd gebruikt als ontsnapping uit de ellende, maar ook als ideologisch wapen, als middel om soldaten te laten herstellen, als verzetsmiddel tegen de bezetter. Van de Vooren verzamelde data en opmerkelijke verhalen die een nieuw beeld geven over de mens in de oorlog: over voetbalclub Swastika met vooral Joodse leden â mét swastika op het shirt. Over de kampioen van het Kale Koppen Kamp in Tjimahi. Over de Nederlandse Olympiërs die werden vermoord in een concentratiekamp. Over de gehandicaptensport, die ontstond als behandeling voor gewonde militairen. En over de vele monumenten en gedenkstenen voor sporters, die nog altijd overal om ons heen te vinden zijn.geschiedenis
