Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/Poëzie/Aan de laatste roker
‘Aan de laatste roker’ van Peter van Straaten en Henny Vrienten werpt een geheel ander licht op dit tegenwoordig omstreden onderwerp. Roken inspireerde menig dichter tot de mooiste, ontroerendste en meest humoristische poëzie. Poëziekenner Vrienten selecteerde voor deze bloemlezing de beste gedichten over roken en rokers. En wie kan de roker beter portretteren dan Van Straaten? Van zijn tekeningen over stiekeme trotse rokers, blowen, en postcoïtale sigaretten, zou je spontaan zin krijgen om er zelf eentje op te steken.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Arie Boomsma
Langs de Lange Lindelaan
Toen Arie en Romy Boomsma elkaar net leerden kennen, bestonden hun eerste 'dates' uit het lezen van poëzie. Arie werkte aan een bloemlezing met gedichten over de dood. Samen lazen zij avonden achtereen in bundels van hun favoriete Nederlandse dichters. De liefde voor taal die zij delen, geven ze ook mee aan hun kinderen. 'We lezen ontzettend veel voor,' legt Arie uit. 'Verhalen, versjes, gedichten. Ik koester die momenten, samen op de bank met een boek, enorm.' Vanuit dit liefdevolle idee is 'Langs de Lange Lindelaan' met een persoonlijke keuze van de mooiste en leukste kindergedichten samengesteld: gedichten en versjes die Arie en Romy zelf het liefst thuis voorlezen. Niet alleen een feest voor de kinderen, maar ook voor hun voorlezende ouders. Met tekeningen van Margot Holtman.literatuur & thrillers
Gill Sims
Waarom het mama geen zak kan schelen
Al vijftien jaar lang zeggen mensen tegen me dat het 'gewoon een fase' is. 's Nachts niet doorslapen is 'gewoon een fase'. Ongelukjes op het potje en alles wat daarbij hoort zijn 'gewoon een fase'. De driftbuien van de verschrikkelijke twee: ook 'gewoon een fase'. Slecht eten, bijdehand zijn, de obsessies. De peutertijd waarin ze weigerden een slaapje te doen, de tienertijd waarin ze niet voor één uur 's middags hun bed uit te krijgen zijn. Allemaal 'gewoon fases'. Maar wanneer houden die 'fases' eens op? WANNEER? Mama droomt van een pittoresk landelijk huisje met een rozenperk en kakelende kippen in de tuin. Maar het leven loopt zoals altijd anders. De kippen blijken vals en zwijgen, en de rozen hebben verraderlijke doornen. En dan zijn haar lieftallige kleuters ook nog eens getransformeerd tot onuitstaanbare tieners. In plaats van te fantaseren over wie er zou winnen in een gevecht ? een dragon badger of een ninja horse? ? brengen ze de dag al snapchattend door, slenteren ze door het huis en communiceren ze uitsluitend door middel van zuchten. Behalve natuurlijk wanneer er verwacht wordt dat Ellen in de vroege uurtjes haar taxidiensten aanbiedt, of als ze extravagant poseren voor hun Instagram-stories. En er is nooit, maar dan ook nooit, melk in huis. Kan mama ook maar één moment voor haarzelf hebben? Kan ze soms wat me-time krijgen, nu ze haar eigen tanden nog heeft? En kan ze eindelijk een manier vinden om er helemaal geen zak om te geven?literatuur & thrillers
Sebastiene Postma
Trappen
Emblemen zonder afbeelding, dat is misschien de beste omschrijving van de gedichten van Sebastiene Postma ? want verder tart deze poëzie elke beschrijving. Toch is de opbouw van de gedichten in 'Trappen' even consequent als helder: een essayistische overweging, een beeldende passage, vaak anekdotisch gekleurd, en een conclusie in twee regels. In precieze, prachtig opgeschreven haast proza-achtige overwegingen ontvouwt zich de Engelse poëzie, de geschiedenis van de Romantiek, en de wanhoop van een fin-de-siècle. 'Trappen' gaat over traditie en vernieuwing, vrijheid en determinatie, onderdrukking en verzet. De 'trap' is een schop, een val, een trede, een ladder, een stap, een voetspoor, gestolde realiteit die kan metamorfoseren. En onder de pen van Postma verandert essay in biografie en biografie in poëzie. 'Trappen' is een uitzonderlijk debuut.literatuur & thrillers
