Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Biografieën/Maup Caransa
Wim Pelt
Maup Caransa
Vastgoedmagnaat uit Amsterdam
Oorspronkelijke prijs was: € 27,50.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
Maup Caransa stond vanaf halverwege de jaren zestig bijna wekelijks in de krant. Honderden verhalen deden de ronde over deze flamboyante vastgoedmagnaat. Opgegroeid in een arm joods milieu was hij voor de oorlog begonnen in de autosloop rond het Waterlooplein. Tijdens de bezettingsjaren wist hij op raadselachtige wijze startkapitaal te verwerven om daarna fortuin te maken met afgedankte duikboten en Amerikaanse legertrucks. Caransa presenteerde zichzelf als de dynamische ondernemer die het ‘beetje doodse’ Amsterdam nieuw leven ging inblazen, met de aankoop van onder meer het Doelen Hotel, het Amstel Hotel en Hotel Americain. De pers bejubelde zijn initiatieven aan het Rembrandtplein en elders in de stad. In 1977 moest hij de keerzijde ervaren van alle glamour en glitter, toen hij als eerste miljonair in Nederland werd ontvoerd. De daders die met naam en toenaam in de krant hadden gestaan werden nooit gepakt. Maup Caransa kostte het 10 miljoen gulden en blijvende psychische schade. Wim Pelt schetst in dit boek een fascinerend portret van de legendarische Caransa, én van de lange zoektocht van de biograaf.
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek.In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval.Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf.Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van OtterlooOver de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen.Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Chris Hietland
De kroonprins van Nieuw Links
Van mulo tot minister en van rebel tot regent? André van der Louw, opgegroeid in Den Haag als zoon van een melkboer, was een prominent PvdA-politicus in de hoogtijdagen van de partij. Hij was een van de leidende figuren van Nieuw Links. Zijn bekende berendans op het partijcongres van 1969 symboliseerde de verdeeldheid in de PvdA op dat moment. In die jaren was hij ook perschef bij de VARA en redacteur van het spraakmakende jongerentijdschrift Hitweek. Als PvdA-voorzitter belichaamde de flamboyante Van der Louw de vernieuwing die de partij aan het begin van de jaren zeventig doormaakte. Hij was daarna een populaire burgemeester van Rotterdam, die dicht bij de burgers wilde staan. Zijn politieke vrienden zagen in hem de gedroomde opvolger van Joop den Uyl als PvdA-leider. Van der Louw was minister van CRM in het kabinet-Van Agt/Den Uyl. Na de val van dat kortstondige kabinet was hij onder meer voorzitter van het Openbaar Lichaam Rijnmond, sectievoorzitter betaald voetbal van de KNVB en voorzitter van de NOS. De PvdA bracht hij aan het begin van de jaren negentig nog eenmaal in beroering, met een vermeende couppoging ten tijde van de WAO-crisis. Chris Hietland werpt in deze biografie nieuw licht op de rol die Van der Louw speelde in de machtsstrijd binnen de PvdA. Hij schetst een beeld van Van der Louws politieke stijl, gaat in op zijn betekenis als Rotterdams burgemeester en beantwoordt onder meer de vraag hoe zijn politieke en journalistiek-culturele activiteiten in de jaren zestig zich tot elkaar verhielden.non-fictie
Marianne Zwagerman
Verslaafd aan drukinkt
?Het is pas nieuws als het in De Telegraaf heeft gestaan,? zei de hoofdredacteur altijd zonder enige ironie. De krant kon zich die arrogantie veroorloven. Decennialang een onaantastbaar bolwerk, beursgenoteerd en veruit de grootste krant van Nederland. De Telegraaf Media Groep was ook een familiebedrijf waarin de luiken ferm gesloten bleven. Ze trokken zich niets aan van de buitenwereld, legden geen verantwoording af en gingen nooit in discussie. Maar het machtige mediabedrijf, dat voor de eeuwwisseling nog een eigen vermogen had van bijna 1 miljard gulden, raakte de weg kwijt, kwam in liquiditeitsproblemen en werd een speelbal van vechtende aandeelhouders. Hoeveel invloed hadden zij op de koers van de krant? Waarom sneuvelde hoofdredacteur Sjuul Paradijs? Welke krachten speelden een rol in de tragische neergang van het trotse geel-blauwe nieuwsbolwerk? 'Verslaafd aan drukinkt' kijkt achter de schermen mee op de redactie, in de boardroom, in de rechtszaal en brengt de ondergang van de Telegraaf Media Groep in kaart. Het is een liefdesverhaal: liefde voor drukpersen, liefde voor de krant. Bij De Telegraaf werkte je niet alleen, je was er voor het leven lid van de familie. Totdat duizenden mensen werden ontslagen. Zij verlieten de Basisweg met een gebroken hart.hobby & sport
Koen van Santvoord
Foppe de Haan, Bondscoach voor 4 weken
Het was alsof hij in een sprookje stapte, dat dacht Foppe de Haan, toen hij gevraagd werd bondscoach te worden van Tuvalu. De inwoners van het dwergstaatje in de Grote Oceaan droomden al jaren van voetbalsuccessen, maar die bleven uit. Totdat in de zomer van 2011 de Friese oefenmeester het elftal onder handen nam. In vier weken stoomde hij de jongens klaar voor de Pacific Games. Koen van Santvoord schreef er een boek over 'Foppe de Haan, Bondcoach voor 4 weken'.De voetbalgekke inwoners van Tuvalu dromen al jaren van succes op de internationale velden, maar hun situatie is uitzichtloos. De eilandengroep in de Grote Oceaan telt precies één voetbalveld, interlands worden steevast met dubbele cijfers verloren en geld voor verbetering is er niet. De voetbaldroom dreigt langzaam te vervliegen. Tot er hulp komt uit onverwachte hoek. Nederlandse voetbalfans besluiten zich in te zetten voor het kleinste voetballand ter wereld. Ze gaan op zoek naar sponsors, ontwerpen een nieuw tenue voor de nationale ploeg en als klap op de vuurpijl slagen ze erin om een toptrainer te strikken: Foppe de Haan.De missie voor Foppe en zijn mannen is even helder als ambitieus: de tweede ronde halen tijdens de Pacific Games op Nieuw-Caledonië. Zal Tuvalu zich staande houden tegen regionale grootmachten als Tahiti en Vanuatu? En maken de in het oceaanblauw gestoken eilanders ook maar een schijn van kans tegen de koppensnellers uit Fiji? Naast de voetbaldroom schetst dit boek een beeld van het leven in een compleet andere wereld. Een wereld waar verwende profs niet bestaan, maar waar internationals de kost verdienen als zeeman, postzegelverkoper of speervisser.'Foppe de Haan, bondscoach voor 4 weken leest als een jongensboek'. Zelden volgde een journalist een nationaal elftal van zo dichtbij: geen kleedkamer deur bleef gesloten.Luister naar de podcast van NPO 1Over de auteur: