Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Columns & interviews/Wat een scheidboek
Maaike Olde Olthof
Wat een scheidboek
Over leven en liefde voor, tijdens en na een scheiding
€ 15,00 € 6,90
In ‘Wat een scheidboek’ vertelt journaliste Maaike Olde Olthof haar verhaal als gescheiden en alleenstaande moeder van twee dochters. Scheiden doe je niet zomaar. Zeker niet als er kinderen bij betrokken zijn.
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek. In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval. Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf. Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van Otterloo Over de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Kristof Dalle
Hot Marijke. This iS My life
Al op twaalfjarige leeftijd komt Marijke voor het eerst in aanraking komt met sadomasochisme. En dat zou zeker niet de laatste keer zijn. Amper tien jaar later kreeg het meisje dat ooit verpleegster wilde worden al honderden mannen én vrouwen over de vloer. Allen op zoek naar een snelle ontlading, een stevige portie billenkoek of het uitleven van een fetisjistische fantasie. Van hitsige zakenmannen, op plasseks beluste dokwerkers tot onkuise politici: Marijke nam ze allemaal onder handen. Niemand bewandelt de dunne grens tussen pijn en plezier als dominatrix Marijke, de jongste Meesteres van Vlaanderen. ‘Slaan en zalven’ luidt het principe van de nieuwe wind die door sm-land waait. Hot Marijke kent het klappen van de zweep als geen ander. ‘This iS My life’ is geen tragisch verhaal over een in de prostitutie gedwongen tiener. Wel het ongegeneerde relaas van een zelfbewuste jonge vrouw die vrijwillig koos voor een leven als betaalde Meesteres en hoer. Gestoffeerd met een karrenvracht aan anekdotes, soms choquerend, zelfs pijnlijk, soms ook ronduit hilarisch, maar altijd opwindend en meeslepend. Recensie In ‘Hot Marijke’ tekent Kristof Dalle, freelancejournalist bij o.m. 'P-magazine', het verhaal op van de 22-jarige Hot Marijke, die in Vlaanderen enige bekendheid geniet door enkele televisieoptredens waarin ze ronduit praatte over haar activiteiten als sm-meesteres tegen betaling. Centraal staan de seksuele ontwikkeling van Marijke en haar lotgevallen met klanten. Zo vernemen we hoe Marijke als 11-jarig meisje erg opgewonden geraakt wanneer ze getuige wordt van een sm-spelletje, en hoe ze via webcammen en strippen bij de betaalde seks terechtkomt. Ondertussen legt ze o.m. uit wat sm en haar baan voor haar inhouden. Het snoeverige toontje en de exhibitionistische zwart-witfoto's bewijzen dat vooral het 'fenomeen' Hot Marijke hier van belang is; voor een reportage die je iets nieuws vertelt over sm en prostitutie moet je hier dus niet zijn. Voor opwinding overigens evenmin: de teksten staan nl. bol van de clichés, de weinige tekeningen zijn schabouwelijk uitgevoerd, en de vrij expliciete foto's zijn niet bepaald smaakvol. Uitgegeven als hardcover, met een gevarieerde lay-out op glanzend papier. Metagegevens · Standaard Uitgeverij · Hardback · 173 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789002223785 · NUR: 418 – Overige onderwerpen · Genre: Biografie · Trefwoorden: SM, prostitutie, sadomasochisme Auteur Freelance journalist bij Knack Uitgeverij Standaard Uitgeverij is een Belgische uitgeverij van boeken en strips, met hoofdzetel gesitueerd in Antwerpen. De uitgeverij was oorspronkelijk een onderdeel van De Standaardgroep, die na het faillissement in 1976 werd opgesplitst.non-fictie
Jan Fontijn
Moederskinderen
Het was voor Jan Fontijn een schok van herkenning toen hij Stendhals emotionele beschrijving las over de dood van diens moeder. Het herinnerde hem aan de nauwe band die hij als kind met zijn eigen moeder had en hoe die band door haar verschrikkelijke dood werd verbroken. Deze lees- en levenservaring was voor Fontijn aanleiding op zoek te gaan naar de wijze waarop een aantal prominente mannelijke schrijvers de band met hun moeder hebben beleefd en beschreven. Helder en beknopt weet hij de hoogte- en dieptepunten van de moeder-zoonrelatie te beschrijven. Zo komen in 'Moederskinderen' buitenlandse auteurs als Paul Léautaud, Michel Houellebecq, Charles Baudelaire, Rainer Maria Rilke, Friedrich Nietzsche, Marcel Proust en André Gide aan bod. Maar ook Nederlandstalige auteurs zijn met Gerard Reve, Herman Gorter, Jan Hanlo, Martinus Nijhoff, Frederik van Eeden, Lodewijk van Deyssel en de Belgische Maurice Gilliams goed vertegenwoordigd. 'Moederskinderen' noemt hij die door hem gekozen schrijvers, omdat de moederliefde of het intens verlangen daarnaar zo dominant in hun leven en werk aanwezig is. Hun relatie met hun moeder is vaak ontroerend en navrant en is voor Jan Fontijn meer dan eens aanleiding om die te verbinden met zijn eigen relatie met zijn moeder. Er zijn ook schrijvers die hun moeder nooit gekend hebben en leden onder dat gemis. Het boek sluit af met een korte schets van de wijze waarop psychiaters H.C. Halberstadt-Freud, Sigmund Freud en Georg Groddeck de relatie tussen moeder en zoon beschouwden.hobby & sport
