De dure eed van Hannibal

Volgens de overlevering was Hannibal negen jaar oud toen zijn vader hem meenam naar de tempel van Carthago. Daar doopte hij de handen van de kleine jongen in het bloed van een mensenoffer. Hannibal zwoer in opdracht van zijn vader een dure eed aan de goden: hij zou Rome haten tot in de eeuwigheid. Deze kleine Noord-Afrikaanse jongen zou uitgroeien tot een onverschrokken militair bij wie het leidinggeven in het bloed zat. Hij leidde een enorme logistieke operatie. Daartoe moest hij alle managementkwaliteiten aanwenden die hij in huis had. Als generaal, gezeten op een grote olifant, voerde hij zijn huurlingen over de besneeuwde toppen van de Alpen. En zijn mannen volgden hem. Tegen alle verwachtingen in wist hij heelhuids weer af te dalen en stelde hij Rome in zijn eigen achtertuin een uitdagende vraag: wie zal er heersen over de wereld, Rome of Carthago? Met deze vermetele aanval vestigde hij zijn naam als groot legeraanvoerder. Maar Hannibal was niet alleen een briljant tacticus en inspirator, hij was ook een van de meest tragische figuren uit de geschiedenis. Hij wist van Rome wel veldslagen te winnen, maar niet de oorlog.