Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Biografieën/De geest van het Oude Loo
Han van Bree
De geest van het Oude Loo
Juliana en haar vriendenkring 1947-1957
Oorspronkelijke prijs was: € 39,99.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
In juni 1956 werd de gespannen verhouding tussen koningin Juliana en prins Bernhard wereldnieuws door een artikel in het West-Duitse weekblad Der Spiegel. De publicatie zette een golf van gebeurtenissen in gang, die voor Juliana dramatisch uitpakten. Haar huwelijk werd gered, maar de vorstin betaalde daarvoor een hoge prijs. Juliana moest een einde maken aan een aantal zeer hechte vriendschappen, onder meer met Greet Hofmans en de door haarzelf geïnitieerde Oude Loo-conferenties voortaan mijden. In ‘De geest van het Oude Loo’ wordt de hofcrisis van 1956 bekeken vanuit het perspectief van Juliana en haar vrienden.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Hans Daalder
Drees en Soestdijk
De invloed van de gebedsgenezeres Greet Hofmans binnen de hofhouding en het koninklijk gezin leidde tot grote conflicten. En tussen koningin Juliana en het kabinet ontstonden tegenstellingen o.a. over de gratiëring van oorlogsmisdadigers. Aan de vooravond van de verkiezingen van 1956 publiceerde het Duitse blad Der Spiegel een door prins Bernhard geïnspireerd artikel waarin gesproken werd van Hofmans als een Raspoetin aan het hof.geschiedenis
Dear old Bones
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina's jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema's passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
