Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Het bedwongen bos
Dik van der Meulen
Het bedwongen bos
Nederlanders en hun natuur
€ 24,90 Oorspronkelijke prijs was: € 24,90.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Niets is veranderlijker dan de menselijke kijk op de natuur. Eeuwenlang gold de Nederlandse wildernis als een wijkplaats voor rovers en roofdieren, maar ook als een vindplaats van voedsel, brandhout en bouwmateriaal. Pas sinds de Verlichting is de natuur iets geworden waarvan we, los van nut en gevaar, zijn gaan houden. Het bedwongen bos beschrijft deze fascinerende ontwikkeling. Aan deze ingrijpend gewijzigde heruitgave is een hoofdstuk toegevoegd over de donkere dagen sinds het eerste kabinet-Rutte, en de alarmerende staat waarin de Nederlandse natuur zich bevindt. Dik van der Meulen schrijft over uiteenlopende onderwerpen. Zijn Kinderen van de nacht. Over wolven mensen werd in 2017 bekroond met de Jan Wolkers Prijs.
Gerelateerde producten
geschiedenis

Nausicaa Marbe
Wachten op het Westen
Lege schappen in de supermarkt. Rijen voor de winkels. Grenzen dicht. Verboden bijeenkomsten in huis en mensen die afstand van je houden, alsof je verdacht bent. Het begin van de coronacrisis, toen het leven radicaal veranderde, onzeker en benauwend werd, voelde voor Nausicaa Marbe akelig vertrouwd aan. Het gevoel opgesloten te zijn, de gedachte dat de tijd stilstaat, dat het echte leven zich later zal afspelen, in een betere wereld, had ze eerder meegemaakt. De lockdown voerde haar direct terug naar haar jeugd in communistisch Roemenië. Die ervoer ze als een negentien jaar durende quarantaine in een dictatuur waar schaarste en onderdrukking heersten. De mensen waren bang, maar tegelijkertijd levenslustig en rebels. In het artistieke milieu van Boekarest waarin ze opgroeide genoot ze ondanks alles een gelukkige jeugd. Dankzij ouders die hun leven niet door politieke terreur lieten vergallen. 'Wachten op het Westen' is een even persoonlijk als origineel relaas over opgroeien in onvrijheid, achter gesloten grenzen en onder absurde regels, waarin een kind al vroeg een politiek bewustzijn ontwikkelt en blijft verlangen naar vrijheid, openheid en eerlijkheid â en naar het Westen. Nausicaa Marbe is een Nederlands schrijver, columnist en journalist van Roemeense komaf. Ze is de auteur van onder andere Mândraga, waarvoor ze het Charlotte Köhler Stipendium kreeg, en Smeergeld, dat werd bekroond met de Diamanten Kogel. Ze was zeven jaar columnist voor de Volkskrant en schrijft sinds 2013 een wekelijkse column voor De Telegraaf. Over Smeergeld: 'Het gebeurt niet vaak dat een Nederlandse schrijver zo'n spannend en gelaagd boek aflevert, een boek dat iets te zeggen heeft over onze samenleving. En dan ook nog in een taal die rijk, smakelijk en subtiel malicieus is.' Trouw 'In Smeergeld is de juiste balans gevonden tussen spanning en humor.' Het Parool **** 'Smeergeld is bovenal een satire. Niemand ontkomt aan de snedige typeringen van Marbe.' de Volkskrant **** 'Een snoeiharde afrekening met de graaicultuur.' Opzij Prometheuspap - 224 blz
geschiedenis

Ad van Liempt
De roaring fifties
Ad van Liempt rekent aan de hand van een tiental pioniers af met het beeld dat niets gebeurde in de jaren vijftig. Juist de jaren van wederopbouw brachten vele belangrijke vernieuwingen met zich mee. Saai. Sloom. Duf. Om de jaren vijftig te beschrijven hebben we meestal genoeg aan woorden van één lettergreep. Maar dat beeld, vastgelegd in ons collectieve geheugen, is toe aan herziening. Steeds meer wordt duidelijk dat juist de jaren van wederopbouw allerlei belangrijke vernieuwingen met zich meebrachten, aangejaagd door visionaire, volhardende mensen met een vastomlijnd plan voor een betere toekomst. In 'De roaring fifties' rekent Ad van Liempt aan de hand van elf pioniers van de jaren vijftig af met het beeld van een benauwd decennium waarin niets gebeurde. Zo zorgde minister Jo Cals met de Mammoetwet voor een radicale herinrichting van het onderwijs. Waterstaatkundige Johan van Veen had de plannen voor de Deltawerken in 1953 al klaarliggen, wat de doorslag gaf bij de snelle realisatie ervan. Psychologe Mary Noordanus zette zich met hart en ziel in voor een vrije ontwikkeling van het kind, in een tijd dat veel gezinnen nog autoritair werden geleid. In Indonesië werd Mieke Bouman de heldin van miljoenen Nederlanders door landgenoten juridisch bij te staan in Soekarno's showprocessen. De Limburgse aannemer Egidius Joosten kreeg de KNVB op de knieën en dwong het betaalde voetbal af. En zangeres Pia Beck bracht de jazz onder de mensen en liet zien hoe je ook toen al een BN'er kon worden. Het zijn stuk voor stuk fascinerende persoonlijkheden, aan wie we veel te danken hebben en die ieder op hun eigen terrein duidelijk maken dat de jaren vijftig oneindig veel opwindender waren dan de meeste mensen tot nu toe dachten. Balanspap - 304 blz
geschiedenis

Reinjan Mulder
Objectief Nederland
For English see below - In 1974 legde Reinjan Mulder (1949) een grof raster over de kaart van Nederland en trok eropuit om op de 52 kruispunten te gaan fotograferen. Doel was de objectieve werkelijkheid van Nederland vast te leggen, ongekleurd door tradities, bereikbaarheid en schoonheidsidealen. Het project werd 42 jaar later tentoongesteld in het Rijksmuseum in Amsterdam, en in opdracht van Rijksadviseur voor de fysieke leefomgeving Berno Strootman geherfotografeerd door fotografe Cleo Wächter (1993). Met ongeëvenaarde precisie, maar niet zonder eigen artistieke inbreng, voltooide Wächter in 2017 het herfotografieproject Objectief Nederland 1974-2017. De twee fotoseries worden nu gebundeld in Objectief Nederland. Veranderend landschap 1974-2017, een historisch document dat de vele veranderingen van het Nederlandse landschap in de afgelopen halve eeuw op een vernieuwende manier in kaart brengt en tegelijk fotografie als kunstvorm en bron van wetenschap bevraagt. Is fotografie ooit écht objectief te noemen? En leent iets wat begon als kunstproject zich wel voor wetenschappelijke doeleinden? -- In 1974, Reinjan Mulder (b. 1949) placed a coarsely-woven grid on top of a map of the Netherlands and set off to photograph the 52 resulting intersections. His aim was to capture the objective reality of the Netherlands, uncoloured by traditions, accessibility and beauty ideals. The project was exhibited at the Amsterdam Rijksmuseum 42 years later, and was re-photographed by photographer Cleo Wächter (b. 1993), on request of Government Advisor for the Physical Living Environment Berno Strootman. Working with unparalleled precision, Wächter succeeded in contributing her own artistic perspective and completed the re-photography project Objective Netherlands 1974-2017 in 2017. The two photo series are now combined in this book, a historical document that innovatively maps the many changes the Dutch landscape went through over the past 50 years and simultaneously raises questions about photography as an art form and scientific source. Can photography ever be truly objective? Can something that started out as an art project also lend itself to scientific purposes? Nederland's- en Engelstalig boek nai010pap - 207 blz
geschiedenis

Karl Hammer
De zetel van Franciscus
Al tijdens zijn leven was Franciscus van Assisi beroemder dan onze hedendaagse Albert Einstein of Nelson Mandela. Zijn losbandige en gewelddadige jeugd leest als een spannend jongensboek. Maar zijn verhaal wordt nog intrigerender wanneer hij zijn schatrijke leventje vaarwel zegt. Gegrepen door religieuze visioenen kiest hij voor een bestaan in armoede en zorg voor de medemens. In een middeleeuwse wereld van bloedige oorlogen, dodelijke ziekten en kerkelijke corruptie groeit Franciscus uit tot het symbool van vrede en al het goede in de mens. Het duurt dan ook niet lang of steeds meer mensen sluiten zich bij hem aan. Dan ontpopt zich de werkelijke kracht achter Franciscus. In al zijn zachtmoedigheid blijkt hij een provocateur te zijn die de gevestigde orde doet wankelen en bij koningen, keizers, pausen en zelfs islamitische sultans respect afdwingt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Franciscus bij zijn dood, in 1226, door bijna iedereen als heilige werd beschouwd. En in een tijd waarin het dode lichaam van een heilige als machtig reliek werd gezien, brandde er een strijd los rond zijn lijk. Volgens de officiële lezing liggen de overblijfselen van Franciscus tegenwoordig netjes in de basiliek van Assisi. Daar worden ze ieder jaar door miljoenen bezocht. Onderzoeksjournalist Karl Hammer ontdekte echter dat dit niet de gehele waarheid is. Er liggen inderdaad botten in de onderaardse tombe van deze schitterende kerk, maar het is niet het lichaam van Franciscus. Diens lijk werd gestolen en vervangen door dat van een onbekende melaatse. Na drie jaar intensief onderzoek, waaraan topprofessionals uit de hele wereld hebben meegewerkt, zijn de gebeurtenissen rond de reliekenroof nu volledig gereconstrueerd. En de conclusies zijn ronduit confronterend voor de huidige paus die zich naar de middeleeuwse heilige heeft vernoemd: Franciscus. Elmarpap - 311 blz