De wereld van George Minne & Maurice Maeterlinck

Maeterlinck, afkomstig uit de Gentse katholieke bourgeoisie, was al bij zijn debuut in 1889 gebombardeerd tot literaire revelatie: de onwezenlijke sfeer van zijn gedichten zette zijn stempel op de schrijvers, muzikanten, theatermakers, en beeldende kunstenaars van zijn tijd. Ook het Gentse Museum voor Schone Kunsten richt in het najaar de schijnwerpers op Maeterlinck, maar laat de beeldhouwer George Minne, zijn stadsgenoot, even zeer in de aandacht delen. Minnes sculpturen waren voor Klimt, Kokoschka en Schiele een uiterst belangrijke bron van inspiratie. Ook Maeterlinck herkende in hem ‘de grote dichter van het grote leed’ en vroeg hem regelmatig om zijn boeken te illustreren. Minne en Maeterlinck hadden een sterke band: zo zeer deelden ze dezelfde gedachten dat Minne soms twijfelde of een idee van hem dan wel van Maeterlinck kwam. De wereld van George Minne en Maurice Maeterlinck volgt het duo van het jaar van hun eerste kennismaking – rond 1886 – en eindigt midden jaren 1890, toen zij Gent verlieten voor Brussel en Parijs. ‘De wereld van George Minne en Maurice Maeterlinck’ schept een levendig beeld van het Gentse artistieke milieu van het einde van de 19de eeuw, waarin opmerkelijke figuren als Grégoire le Roy, Georges Rodenbach en Charles Van de Woestijne, Fernand Knopff en Leon Spilliaert figureren.