Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Mens & maatschappij/Wie schreeuwt heeft verloren!
Rudi Rhode
Wie schreeuwt heeft verloren!
Over de rol van lichaamstaal bij communicatie en conflicten
Oorspronkelijke prijs was: € 17,50.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Wie schreeuwt heeft verloren! gaat over de rol van lichaamstaal bij communicatie met speciale aandacht voor machtsverhouding en conflicten. De status van een gesprekspartner ten opzichte van de ander is vaak een oneerlijk startpunt, maar ook daarin is evenwichtige communicatie mogelijk. In conflicten is er ook vaak sprake van onevenwichtige communicatie en heeft de dominante partner een doelgerichte en soms dreigende houding, terwijl de ander in de slachtofferrol een onderworpen, kleinere houding heeft.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Rob Wentholt
Experiment mensheid
'Experiment mensheid' gaat over u, over mij, over ons allemaal. Het gaat over het raadsel dat we zo vaak voor onszelf zijn. Het gaat over hoe we ons gedragen, individueel maar ook in groepsverband. Het gaat over hoe wij vanbinnen in elkaar zitten en hoe dat op ons handelen uitwerkt. Het gaat over onze complexiteit, onze morele dilemma's, onze tegenstrijdigheden, onze grootsheid en onze misère. Het gaat over wat we nodig hebben om gelukkig te worden, maar ook over het kwaad in ons, over zingeving, over wat er nodig is voor oplossingsgericht denken. Het gaat over de menselijke soort als uniek evolutionair experiment. Een experiment zonder aanwijsbare experimentator. Een experiment met een diersoort ? de onze ? die het voor haar specialisatie hebben moet van haar ongespecialiseerdheid: ons uniek sterk ontwikkelde vermogen tot leren van onze ervaringen. Een experiment dat op een fenomenaal succes is uitgelopen, maar wel een succes waar we ook aan te gronde kunnen gaan. De hier geboden analyse van onze diepste drijfveren mondt uit in een slotsom over wat we kunnen doen om het als mensheid nog te redden. Rob Wentholt (1924-2010) was hoogleraar aan de Erasmus Universiteit. De gedachtegang in dit boek ? vrucht van ruim een halve eeuw diep nadenken ? is van hem afkomstig.mens & maatschappij
Elzo Smid
Gebakken spons of broodje aap?
?Er zijn mensen die zo'n hekel aan alle honden (of katten) hebben, dat ze sponzen kopen, die bakken of frituren, waardoor ze krimpen. De sponzen worden dan in de openbare ruimte verspreid. Een hond eet zo'n spons omdat het onweerstaanbaar lekker ruikt. De hond krijgt dan dorst en gaat drinken. De spons zet uit in de maag en veroorzaakt een verstopping. Het dier wordt ziek en kan pijnlijk overlijden.? Dat een hond drinkt als hij dorst heeft is duidelijk, maar wat is er waar van de rest van het populaire verhaal? Schrijver Elzo Smid volgde de verhalen 5 jaar lang en bestudeerde ruim 500 meldingen van 'gebakken spons'. 'Gebakken spons of broodje aap?' laat aan de hand van een ogenschijnlijk 'huis, tuin- en keukenverhaal' zien welke mechanismen ten grondslag liggen aan de verspreiding van nep-nieuws en complottheorieën. En hoe verspreiders van het nieuws vervolgens reageren als hun verhaal in twijfel getrokken wordt. Mensen kunnen zich vergissen en daar is niets mis mee, mits men open staat voor nieuwe en correcte informatie. Helaas is dat met betrekking tot gebakken spons bij een minderheid het geval. Een groter deel blijft hardnekkig volhouden en soms tegen beter weten in. Ook de rol van de regionale media en overheden komt aan bod. Meldingen worden vaak klakkeloos en zonder enige vorm van onderzoek overgenomen. Sociale media doen vervolgens de rest. Precies dat alles zien we ook bij de grotere thema's zoals de discussies over wel/niet vaccineren, verkiezingsfraude en nep-nieuws. De schrijver heeft niet de illusie met dit boek ieders mening te kunnen veranderen. Wel levert hij met dit boek voldoende informatie en ideeën voor wie kritisch staat tegenover nep-nieuws en complottheorieën. Tegelijkertijd is het interessant voor wie privé of professioneel met huisdieren te maken heeft.mens & maatschappij
Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid.mens & maatschappij
