Wegwee

‘De tafelmanieren van de Chinezen deden me denken aan mijn zomers in de jaren tachtig, toen ik een bijbaantje had bij een van de boeren in ons dorp. Het was me in Hongkong al opgevallen dat het rauwe geweld waarmee Chinezen op hun eten aanvielen het beste tot zijn recht kwam wanneer ze noedelsoep aten, en in een klein restaurant op het treinstation van Guangzhou bereikte het culinaire inferno een absoluut hoogtepunt. Ik zat naast een groep Chinese boeren die niet alleen noedels aten, maar ook nog eens haast hadden. Ze smakten, slurpten en boerden onophoudelijk terwijl ze elkaar met volle mond luidruchtig aanspoorden om nog sneller te vreten. Het schouw- en hoorspel zou zelfs de varkens van boer Mensink verstoord hebben doen opkijken van hun trog. Het was, in één woord, geweldig.’ Eet hondensoep in Noord-Korea, levende inktvis in Zuid-Korea, maak je uit de voeten voor de Chinese politie, loop een zonnesteek op in Kirgizië en val als een blok voor Armenië. Ap Dijksterhuis voert je in Wegwee met zijn bekende vaart en humor door veertien Aziatische landen, van China en Japan tot Turkmenistan, Nagorno-Karabach en Abchazië. Tussen de reisbeslommeringen door besteedt deze fervente reiziger en succesvolle psycholoog aandacht aan de vraag hoe belangrijk vrijheid is. De meeste landen die hij bezocht zijn immers dictaturen waar leiders soms tot in het absurde verheerlijkt worden. (Zo bezocht hij onder andere drie opgebaarde leiders en naar schatting 1647 standbeelden van (voormalige) leiders.) Is vrijheid nodig voor het ervaren van geluk? Hoe is het om in een land te wonen waar alle macht bij een man ligt? Wegwee hoort op het nachtkastje van iedere wegdromer en in de koffer van iedere avonturier. Het is geschreven voor wie vertrekt, voor wie thuiskomt of voor wie hoopt altijd op pad te zijn.