Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Theatraliteit
Aan de hand van diverse thema’s behandelen Eric de Kuyper en Emile Poppe het effect van de opvoeringskunsten op toeschouwers van de traditionele podiumkunsten, zoals opera, toneel en ballet. Ook hedendaagse en meer populaire vormen komen aan bod, zoals circus, musicals, festivals, straattheater, mime en zelfs ’tuinkunst’. In ‘Theatraliteit’ bewandelen De Kuyper en Poppe een uniek historisch parcours van de wereld van verbeelding: van de barok tot nu met flashbacks naar de Oudheid. Verwacht geen geschiedenis van theaterteksten: ‘Theatraliteit’ toont in de volle breedte de bronnen van onze hedendaagse beleving van alles wat er aan theater en podiumkunsten wordt getoond.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Hubert Smeets
De wraak van Poetin
Maart 2014: gewapenderhand wordt de Krim gescheiden van Oekraïne en 'herenigd' met Rusland. Die actie van Rusland is in strijd met het Helsinki-akkoord dat in 1975 de territoriale integriteit van alle staten in Europa heeft vastgelegd. Het blijft niet bij de Krim. Rusland wil zijn oude glorie als supermacht terug. Sindsdien woedt er oorlog in Europa. Hoe heeft het zover kunnen komen? Zonder oog voor personen als Gorbatsjov, Jeltsin en Poetin is de assertiviteit van dit nieuwe Rusland niet te begrijpen. Gorbatsjov opende met zijn glasnost een doos van Pandora. Jeltsin hervormde het land niet echt. Poetin profiteerde van hun falen en kon de staat weer in het centrum van de macht zetten. Maar er zijn ook structurele oorzaken voor het feit dat Rusland zich nu hard tegen Europa keert. Ondanks de privatiseringen en de opmars van een middenklasse in deze eeuw is Rusland een neofeodale maatschappij. De mens is er onderdaan gebleven en nooit staatsburger geworden. Vandaar dat de ontvoogding, waar Oekraine en andere voormalige satellieten nu naar streven, voor het Kremlin zo'n groot gevaar is dat het alles op alles zet om zijn invloedssfeer terug te winnen en zo Europa diep verdeelt. Hubert Smeets, die Rusland vanaf 1990 op de voet volgt, beschrijft de breuklijn in de Russische samenleving met een scherpe pen en een goed oog voor detail. Hubert Smeets (1956) is journalist bij nrc Handelsblad. Tijdens de ondergang van de Sovjet-Unie in 1991 was hij correspondent in Moskou. Van 2003 tot 2007 was hij hoofdredacteur van De Groene Amsterdammer. Hij won de Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek en schreef onder meer Gekrenkte zielen. Vrijheid in Rusland. 'De wraak van Poetin is een knappe intellectuele en historische speurtocht naar de wortels van de huidige spanningen tussen Rusland en Europa - een speurtocht die Smeets met open vizier aangaat. [â¦] Daarbij ontleedt hij de essentiële organen van dit regime - van het gebruik van de geschiedenis tot de persoonlijkheidscultus rond Poetin - met vaste hand. Het resultaat is een rijke maar ook verontrustende analyse van het ânieuweâ Rusland.' De Volkskrant **** 'De wraak van Poetin is een vlijmscherpe en tegelijkertijd ontnuchterende analyse van de complexe situatie die is ontstaan sinds de annexatie van de Krim door Rusland en het gewapende conflict in Oost-Oekraïne. Smeets laat zien dat Poetin niet zomaar uit de lucht is komen vallen, maar deel uitmaakt van een bestuurlijk continuüm. Hij maakt inzichtelijk wat de belangrijkste eigenschappen zijn van het Poetinisme en ontkracht en passant hardnekkige westerse mythes over Rusland. [â¦] Met De wraak van Poetin levert Smeets een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de discussie over onze strategische relatie met Rusland en onze associatie met andere ex-Sovjetstaten, in het bijzonder Oekraïne.' NRC Handelsblad **** 'Diepgaand, verhelderend, verrassend: Hubert Smeets is, als geen ander, een geschiedschrijver van deze tijd.' Geert Makmuziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek. In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval. Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf. Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van Otterloo Over de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Femke van Wiggen
Olga
Olga de Haas was in de jaren zestig de absolute ster van Het Nationale Ballet. Niet eerder stond een Nederlandse danseres met zo veel bravoure op het podium. Ze was magisch en wist met haar inlevingsvermogen heel Nederland naar het theater te krijgen. Ze had een gouden toekomst voor zich, maar terwijl haar carrière een vlucht nam liep ze vast in haar privéleven. De Amsterdamse ontwikkelde een serieus eetprobleem, zocht liefde bij de verkeerde mannen en dook het nachtleven in om de druk die ze ervoer te verdrinken. Het Nationale Ballet had achter de schermen andere problemen en kon de tragische aftakeling van haar ooit zo briljante soliste niet voorkomen. Olga de Haas danste in de jaren zeventig steeds minder en stierf een week voor haar vierendertigste verjaardag, nog altijd hopend op een comeback. Haar collega's had ze jaren niet gezien. 'Olga' vertelt het verhaal van een groot danseres en geeft een onthullend beeld van de beginjaren van Het Nationale Ballet, waarin succes een schaduwzijde kende.non-fictie
