Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Mens & maatschappij/Testosteron Rex
Cordelia Fine
Testosteron Rex
Het einde van de gendermythe
€ 24,99 Oorspronkelijke prijs was: € 24,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
In het stenen tijdperk waren mannen avontuurlijke jagers die er baat bij hadden zo veel mogelijk vrouwen te bezwangeren om zo hun genen te verspreiden. Vrouwen bleven braafjes aan de haard en zorgden ervoor dat de kinderen overleefden. Die erfenis zit stevig in ons brein verankerd, en een overvloed (mannen) of tekort (vrouwen) aan testosteron bepaalt nog altijd grotendeels ons gedrag. Toch? In ‘Testosteron Rex’ ontkracht Cordelia Fine op overtuigende wijze de vele mythes rond sekse en gender die onze maatschappij in hun greep houden. Nee, vrouwen zijn niet noodzakelijk minder promiscue dan mannen. Nee, mannen zijn niet van nature minder zorgzaam. En nee, de internationale bankencrisis had niet vermeden kunnen worden als Wall Street meer vrouwelijke bankiers had geteld. De waarheid blijkt veel minder zwart-wit. Is testosteron nog altijd koning omdat dat biologisch zo is bepaald? Of omdat we het gewoon geloven? Zo ja, is het dan niet hoog tijd om deze dinosaurus eindelijk te begraven?
Gerelateerde producten
mens & maatschappij

Hubert Smeets
De wraak van Poetin
Maart 2014: gewapenderhand wordt de Krim gescheiden van Oekraïne en 'herenigd' met Rusland. Die actie van Rusland is in strijd met het Helsinki-akkoord dat in 1975 de territoriale integriteit van alle staten in Europa heeft vastgelegd. Het blijft niet bij de Krim. Rusland wil zijn oude glorie als supermacht terug. Sindsdien woedt er oorlog in Europa. Hoe heeft het zover kunnen komen? Zonder oog voor personen als Gorbatsjov, Jeltsin en Poetin is de assertiviteit van dit nieuwe Rusland niet te begrijpen. Gorbatsjov opende met zijn glasnost een doos van Pandora. Jeltsin hervormde het land niet echt. Poetin profiteerde van hun falen en kon de staat weer in het centrum van de macht zetten. Maar er zijn ook structurele oorzaken voor het feit dat Rusland zich nu hard tegen Europa keert. Ondanks de privatiseringen en de opmars van een middenklasse in deze eeuw is Rusland een neofeodale maatschappij. De mens is er onderdaan gebleven en nooit staatsburger geworden. Vandaar dat de ontvoogding, waar Oekraine en andere voormalige satellieten nu naar streven, voor het Kremlin zo'n groot gevaar is dat het alles op alles zet om zijn invloedssfeer terug te winnen en zo Europa diep verdeelt. Hubert Smeets, die Rusland vanaf 1990 op de voet volgt, beschrijft de breuklijn in de Russische samenleving met een scherpe pen en een goed oog voor detail. Hubert Smeets (1956) is journalist bij nrc Handelsblad. Tijdens de ondergang van de Sovjet-Unie in 1991 was hij correspondent in Moskou. Van 2003 tot 2007 was hij hoofdredacteur van De Groene Amsterdammer. Hij won de Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek en schreef onder meer Gekrenkte zielen. Vrijheid in Rusland. 'De wraak van Poetin is een knappe intellectuele en historische speurtocht naar de wortels van de huidige spanningen tussen Rusland en Europa - een speurtocht die Smeets met open vizier aangaat. [â¦] Daarbij ontleedt hij de essentiële organen van dit regime - van het gebruik van de geschiedenis tot de persoonlijkheidscultus rond Poetin - met vaste hand. Het resultaat is een rijke maar ook verontrustende analyse van het ânieuweâ Rusland.' De Volkskrant **** 'De wraak van Poetin is een vlijmscherpe en tegelijkertijd ontnuchterende analyse van de complexe situatie die is ontstaan sinds de annexatie van de Krim door Rusland en het gewapende conflict in Oost-Oekraïne. Smeets laat zien dat Poetin niet zomaar uit de lucht is komen vallen, maar deel uitmaakt van een bestuurlijk continuüm. Hij maakt inzichtelijk wat de belangrijkste eigenschappen zijn van het Poetinisme en ontkracht en passant hardnekkige westerse mythes over Rusland. [â¦] Met De wraak van Poetin levert Smeets een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de discussie over onze strategische relatie met Rusland en onze associatie met andere ex-Sovjetstaten, in het bijzonder Oekraïne.' NRC Handelsblad **** 'Diepgaand, verhelderend, verrassend: Hubert Smeets is, als geen ander, een geschiedschrijver van deze tijd.' Geert Mak Prometheuspap - 264 blz
mens & maatschappij

Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid. NAUpap - 340 blz
mens & maatschappij

Marion van San
Kalifaatontvluchters
De invasie van het Turkse leger in het noorden van Syrië heeft het onderwerp van de Syriëstrijders en hun vrouwen en kinderen meer dan ooit op de agenda gezet. Het feit dat velen erin geslaagd zouden zijn om onder de radar te verdwijnen is een reden tot zorg. Het gevaar dat mogelijk uitgaat van degenen die terugkeren uit het oorlogsgebied is al sinds 2013 een onderwerp van debat. Toen werd bekend dat enkele tientallen Belgen en Nederlanders zich hadden aangesloten bij de gewapende strijd in Syrië. In de jaren daarna zouden velen hen volgen. Mannen en vrouwen, soms in het gezelschap van hun kinderen, vertrokken naar het in juni 2014 uitgeroepen kalifaat. Maar ondanks het idyllische beeld dat door IS van het leven in het kalifaat werd geschetst, raakten velen uiteindelijk gedesillusioneerd en sloegen op de vlucht. Zij keerden terug naar België en Nederland, werden opgesloten in gevangenenkampen in Noord-Syrië of kwamen terecht in een van de gevangenissen in Turkije of Irak. In 'Kalifaatontvluchters' wordt het verhaal verteld van de families die hun kinderen kwijtraakten aan de ideologie van IS, maar van wie een aantal het kalifaat wist te ontvluchten. Daarnaast wordt ingegaan op het relaas van mannen en vrouwen die zich aansloten bij de gewapende strijd, maar die uiteindelijk besloten terug te keren naar de landen die ze eerder hadden uitgespuwd. Het zijn verhalen over religieus fanatisme en meedogenloos geweld, maar ook over onvervulde dromen, uitgedoofde liefdesrelaties en het verlangen naar vrijheid. Prometheuspap - 303 blz
mens & maatschappij

Karl Mannheim
Het generatieprobleem
Het gemak waarmee we over generaties praten, illustreert dat het een bruikbaar begrip is om maatschappelijke verschijnselen te duiden. Bij nadere beschouwing blijkt echter dat het in het dagelijks gebruik vooral aantrekkelijk is als we het losjes hanteren. Generaties kunnen tegenover elkaar staan, jonge generaties kunnen een maatschappij vernieuwen, en thuis kunnen we een generatiekloof ervaren. Karl Mannheim zag scherp hoe deze losse begripsopvatting verwarring veroorzaakte. In zijn essay Das Problem der Generationen (1927-'28) werkte hij daarom een nauwkeurig, gedifferentieerd generatiebegrip uit. In dezelfde tijd geboren zijn zegt op zich nog niet zoveel, aldus Mannheim. Pas als jongeren ook dezelfde culturele invloeden ondergaan, kan de ontwikkeling tot een maatschappelijke actieve 'generatieeenheid' werkelijk haar beslag krijgen. Voor dat laatste is het echter ook nodig dat bestaande culturele vormen door een versnelde maatschappelijke ontwikkeling zijn ontworteld. Anders gezegd: jongeren kunnen pas dan een eigen rol op het maatschappelijke toneel krijgen. Mannheims generatiebegrip heeft in de loop van de tijd vele auteurs en onderzoekers geïnspireerd, zowel in de geschiedwetenschap als in de sociale wetenschappen. Met de eerste Nederlandse vertaling, van de hand van Hans Driessen, kunnen nu alle generaties uit de eerste hand kennis nemen van zijn rijke gedachtegoed. Karl Mannheim (1893-1947) was een Hongaars-Duitse socioloog, die de grondlegger is van de kennissociologie. De oorspronkelijke versie van Het generatieprobleem voltooide hij in 1928. Over de vertaler: Hans Driessen is vertaler van onder andere Duitse filosofie. Eerder verschenen van hem vertalingen van Nietzsche, Sloterdijk en Schopenhauer. In 2012 verscheen van zijn hand een nieuwe vertaling van Thomas Manns De Toverberg en voor uitgeverij Vantilt vertaalde hij Wetenschap als beroep en Politiek als beroep van Max Weber. Van Tiltpap - 78 blz