Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Te wapen!
Bert Gevaert
Te wapen!
Europa's vergeten krijgskunsten
Oorspronkelijke prijs was: € 59,99.€ 25,00Huidige prijs is: € 25,00.
Te Wapen! neemt de Europese vechttechnieken van 1320 tot 1630 in het vizier en sabelt de vele foutieve opvattingen over de krijgskunsten van onze voorouders neer. De meeste mensen associëren krijgskunsten met oosterse gevechtssporten zoals karate, judo, kungfu… Toch bestudeerden ervaren vechtmeesters ook in Europa gedurende eeuwen het hanteren van wapens voor het man-tegen-mangevecht.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Jurryt van de Vooren
Door Wilskracht Zegevieren
Sport verbroedert. Oorlog is haat. Sport is gezond. Oorlog is ellende. Sport is leven. Oorlog is dood. In alles zijn sport en oorlog niet met elkaar te verenigen en toch trok het voetbal in de Tweede Wereldoorlog wekelijks duizenden beoefenaars en tienduizenden bezoekers. Sportclubs groeiden als kool; in de zwaarste tijd uit onze moderne geschiedenis kende de Nederlandse sport een grote opleving. Zelfs ná de uitsluiting en deportatie van de Joodse leden. Sporthistoricus Jurryt van de Vooren deed baanbrekend onderzoek naar deze paradox in onze sportieve én nationale geschiedenis. Hij beschrijft hoe sport werd gebruikt als ontsnapping uit de ellende, maar ook als ideologisch wapen, als middel om soldaten te laten herstellen, als verzetsmiddel tegen de bezetter. Van de Vooren verzamelde data en opmerkelijke verhalen die een nieuw beeld geven over de mens in de oorlog: over voetbalclub Swastika met vooral Joodse leden â mét swastika op het shirt. Over de kampioen van het Kale Koppen Kamp in Tjimahi. Over de Nederlandse Olympiërs die werden vermoord in een concentratiekamp. Over de gehandicaptensport, die ontstond als behandeling voor gewonde militairen. En over de vele monumenten en gedenkstenen voor sporters, die nog altijd overal om ons heen te vinden zijn.geschiedenis
Richard Wrangham
De goedheidsparadox
In 'De goedheidsparadox' presenteert de primatoloog Richard Wrangham een opvallend originele theorie om de tijdloze vraag te beantwoorden hoe en waarom de homo sapiens is ontstaan. Een kwart miljoen jaar geleden maakte de toenemende intelligentie onder onze voorouders de weg vrij voor de invoering van de sociaal geaccepteerde doodstraf. Het was deze verandering, zo betoogt Wrangham, die ontwikkeling, meer samenwerking, de accumulatie van cultuur en uiteindelijk de opkomst van de beschaving zelf mogelijk maakte. Hoewel het alledaagse leven door de geschiedenis heen verdraagzaam is geweest, is oorlog nooit ver weg geweest. 'De goedheidsparadox' biedt diepgaande, nieuwe argumenten hoe en waarom deze griezelige combinatie van vreedzaamheid en geweld zich kristalliseerde nadat onze voorouders in Afrika een kwart miljoen jaar geleden taal leerden. Door de taal konden intenties worden gedeeld en acties worden gecoördineerd. Verbale samenzweringen maakten de weg vrij voor geplande conflicten en belangrijker nog, voor de unieke menselijke daad van de doodstraf. De slachtoffers van de doodstraf waren meestal agressieve mannen, en naarmate hun genen afnamen, werden onze voorouders tammer. Deze oude vorm van systemisch geweld was cruciaal, niet alleen om samenwerking in vrede en oorlog en in cultuur aan te moedigen, maar ook om ons te maken tot wie we zijn: homo sapiens.geschiedenis
Wouter Klem
De antiterroristen
'De anarchist wordt niet langer beschouwd als menselijk, maar als een wild beest dat overal moet worden opgejaagd,' beklaagde de anarchistische terrorist Émile Henry zich in 1894, kort nadat hij met een willekeurige bomaanslag in Parijs tientallen mensen doodde en verwondde. Uniek was zijn aanslag niet, het was er een uit vele. Tijdens de eerste internationale golf van terrorisme eind negentiende eeuw ontploften alleen al in Europa tientallen bommen en werden presidenten en vorsten koelbloedig vermoord. Het was voor de Europese regeringen snel duidelijk dat ze een dreiging die zo grenzeloos was als het anarchisme onmogelijk alleen konden bestrijden. Politiechefs uit heel Europa kregen de vrije hand om gezamenlijk en naar eigen inzicht de eerste internationale terrorismebestrijding vorm te geven, ondanks het aanzwengelende nationalisme en de conflicterende internationale belangen. In 'De antiterroristen' laat Wouter Klem op basis van uitvoerig archiefonderzoek zien hoe een nieuwe politiegeneratie - de antiterroristen ? middels studiereizen, conferenties en de uitwisseling van de nieuwste technologieën het anarchistische gevaar in kaart bracht en bestreed. In heel Europa, waaronder in Nederland, kwamen nieuwe samenwerkingen van de grond. De antiterroristen zochten de morele en rechtsstatelijke grenzen op, richtten centrale politiebureaus in voor Europese surveillance en deelden vrijelijk persoonsgegevens en dreigingsrapporten. Henry had gelijk, heel Europa bundelde haar krachten tegen de anarchisten.geschiedenis
