In het gedicht van Observator, pseudoniem van een Staphorster onderwijzer, verwijt hij de Staphorsters zich vooral druk te maken om uiterlijk vertoon en mode en de ogen te sluiten voor de toekomst. In het gedicht passeren talrijke attributen de revue die behoren tot het pronkgoed. Dat is het startpunt voor de prachtige foto’s van Dirk Kok, die de Staphorster dracht en de sieraden in al hun glorie tonen.
Gerelateerde producten
geschiedenis

Peter Karstkarel
Dag, mijn lieve moeder
Al bijna een decennium lang zijn Peter en Klaske Karstkarel bezig met het in kaart brengen van de grafcultuur in Friesland. Ontroerende aanleiding daarvoor was de vondst van een kleine grafsteen op het kerkhofje van Brongerga, met daarop in eenvoudige letters 'Dag, mijn lieve moeder'. Het zerkje gaf geen naam en geen datum prijs, het was een graf voor iedere moeder en van alle tijden. Sinds die dag hebben ze ruim 480 kerkhoven en begraafplaatsen en honderden kerken in Friesland bezocht. Met als resultaat een imposant verslag in boekvorm van hun jarenlange graventocht. In maar liefst 26 rijk geïllustreerde hoofdstukken besteden de Karstkarels allereerst aandacht aan de prehistorie, met onder meer sarcofagen en dekstenen, de latere gotische zerken en uiteraard de trots van de Friese cultuurgeschiedenis: de renaissancezerken van grote meesters. Daarna wordt de funeraire cultuur buiten de kerken uitgebreid besproken en in beeld gebracht. Te beginnen met het verbod om in de kerken te begraven en de verplichting om begraafplaatsen buiten de bebouwde kom te stichten. Vervolgens komen familiebegraafplaatsen van de elite, de grafkelders en gravenvelden voor deze maatschappelijke klasse aan de orde en volgt een zeer ruim overzicht van Friese kerkhoven en begraafplaatsen. Van algemene tot katholieke en joodse, maar ook de laatste rustplaatsen van dieren. Een opmerkelijk hoofdstuk is gewijd aan bijzondere voorbeelden van grafpoëzie. Die soms een glimlach opwekken, tot vertedering leiden of juist tot nadenken stemmen. En emotie is er ook in andere vormen. Zoals bij het lezen van in steen gebeitelde drama's. Ouders die hun kinderen verloren, schaatsongevallen, schipbreukelingen, slachtoffers van oorlogshandelingen. 'Dag, mijn lieve moeder' neemt de lezer mee op een ontroerende reis kriskras door de provincie. Een reis die geen eindpunt kent, maar juist het begin is van een indrukwekkende kennismaking met de grafcultuur in Friesland.geschiedenis

Erwin van Loo
100 jaar luchtvaart tussen Gilze en Rijen
In augustus 1910 vonden boven de Molenheide tussen de dorpen Gilze en Rijen de eerste bescheiden vliegbewegingen plaats met een Blériotvliegtuig. Deze vluchten vormden de opmaat voor een eeuw luchtvaartgeschiedenis. Vandaag de dag bevindt zich op dezelfde locatie een van de grootste en drukste vliegbases van de Koninklijke Luchtmacht. De historie van de vliegbasis is gevarieerd en kleurrijk. Tot 1940 gebruikte de Luchtvaartafdeeling (LVA) de Molenheide als militair hulpvliegveld. Tijdens de oorlogsjaren legde de Luftwaffe er een enorme basis aan die, nadat Gilze-Rijen door de geallieerden was bevrijd, in handen kwam van de Britse Royal Air Force. Na de Tweede Wereldoorlog ging Gilze-Rijen fungeren als opleidingsvliegveld voor de Nederlandse luchtstrijdkrachten. Talrijke luchtmachtmilitairen zetten tussen de jaren veertig en zestig op Gilze-Rijen de eerste stappen in hun militaire carrière. Vervolgens was de vliegbasis vanaf begin jaren zeventig tot midden jaren negentig de thuisbasis van een squadron jachtvliegtuigen. Vandaag de dag biedt Gilze-Rijen onderdak aan helikopters van het Defensie Helikopter Commando (DHC). 'In 100 jaar luchtvaart in Gilze-Rijen' komen in woord en beeld alle aspecten van de veelzijdige historie van de Vliegbasis Gilze-Rijen aan bod. Het boek behandelt boeiende episodes uit de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis en geeft een goed inzicht in de gevarieerde rol die de vliegbasis in de geschiedenis van de Koninklijke Luchtmacht speelde.geschiedenis

Vissen in het verleden
Al in de vroege middeleeuwen was de zeevisserij uitgegroeid tot een permanente en druk bedreven activiteit langs de Vlaamse kust. De zee werd voor de kustbewoners steeds meer gezien als een bron van voedsel, economische ontwikkeling en culturele identiteit. De visserij beleefde vele hoogtijdagen, maar toch werden de Vlaamse vissers en hun familie in die tijden ook regelmatig geconfronteerd met periodes van ellende en ontbering, meestal als gevolg van politieke onlusten. 'Vissen in het verleden' is een grondig naslagwerk over de rijke visserijgeschiedenis in Vlaanderen. Het is het resultaat van uitgebreid archief- en literatuuronderzoek, nieuwe datareeksen en een nauwe samenwerking tussen het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ), het Museum aan de Stroom (MAS) en het Nationaal Visserijmuseum Oostduinkerke (NAVIGO). Zonder de aller vroegste tijden te vergeten werpt 'Vissen in het verleden' vooral een licht op de ontwikkelingen gedurende de afgelopen vijf eeuwen. Het chronologische verhaal van de ups en downs van de industrie wordt daarbij doorspekt met verschillende (terugkerende) thematische verhalen.kunst
