Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Sympathie voor de RAF
Jacco Pekelder
Sympathie voor de RAF
De Rote Armee Fraktion in Nederland, 1970 - 1980
€ 24,90 € 9,90
Na een kort historisch overzicht van het ontstaan van de Duitse terreurgroep Rote Armee Fraktion (RAF) komt de kern van het boek: de schietpartijen in Den Haag, Utrecht en Amsterdam door de RAF-leden Knut Folkerts, Christof Wackernagel en Gert Schneider. Het grootste gedeelte van het boek gaat over het proces en het optreden van de politiek geengageerde juristen en artsen. Om dit te begrijpen schetst de auteur de achtergronden en de redenen waarom er zo’n brede steun bestond voor deze stadsguerrillagroep onder linkse activisten zoals de Rode Jeugd en het Rood Verzetsfront. Een en ander was niet los te zien van de ontwikkelingen in de toenmalige Bondsrepubliek Duitsland, waar de leiders van de RAF, Andreas Baader, Gudrun Ensslin en Jan-Carl Raspe, in Stammheim gevangen zaten. De “Isolationsfolter” speelde hier net als in Duitsland een belangrijke
rol bij deze sympathisanten. De RAF in Nederland speelde zich voornamelijk in de jaren 1977-1978 af, zodat het beeld voor en na die tijd niet goed uit de verf komt. Toch neemt dit boek een belangrijke plaats in bij de geschiedschrijving over de RAF in Nederland. Met enkele zwart-witafbeeldingen, eindnoten en een register.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
Malte Herwig
De laatste lichting
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werden Duitse jongeren onder de wapenen geroepen om als 'Hitlers laatste helden' de onontkoombare nederlaag van nazi-Duitsland wat langer uit te stellen. Ze waren nog bijna kinderen toen ze als kanonnenvlees naar het front gingen, gedreven door jeugdig enthousiasme voor Hitler en het nationaalsocialisme. Heel wat toonaangevende figuren in de latere Bondsrepubliek behoorden tot de generatie die in hun jeugd gevormd werd door het Derde Rijk en bovendien lid was van de NSDAP. Ze hebben het verzwegen, vergeten, ontkend of verdrongen, veelal tot op de dag van vandaag. Toch onderscheidden ze zich na de oorlog als geëngageerde democraten en ze drukten als vooraanstaande politici, kunstenaars en wetenschappers hun stempel op de jonge Bondsrepubliek. Malte Herwig heeft het ledenregister van de NSDAP, dat tientallen jaren gesloten bleef, doorgewerkt en sprak persoonlijk met vele laatste ooggetuigen van de oorlogsjaren. In De laatste lichting schrijft hij invoelend en genuanceerd over een hele generatie die het verleden verdrong, en hij maakt ons duidelijk hoe pijnlijk de verhouding van de Duitsers tot de nazitijd nog altijd is.geschiedenis
Michel Veering
Een liefde in Dresden
Eind 1944 leert de jonge Jan Veering, die als dwangarbeider in Dresden werkt, de half-joodse Therese uit Oostenrijk kennen. Het is liefde op het eerste gezicht. Maar veel tijd is ze niet gegund: in de nacht van 13 februari 1945 breekt de hel los. Met een van de grootste bombardementen van de oorlog verwoesten de geallieerden de stad. Tienduizenden mensen komen om. Jan en Therese zitten gevangen in een allesverzengende vuurstorm, die ze als door een wonder overleven. Na de oorlog keren ze beiden door de puinhopen van het verscheurde Europa terug naar huis: hij naar Haarlem, zij met haar moeder via Praag naar Wenen. Jan en Therese verliezen elkaar uit het oog, maar laten elkaar niet los. Ze blijven brieven schrijven totdat ze elkaar een jaar later eindelijk terugzien. Ditmaal voorgoed. Tientallen jaren later vindt Michel Veering, de zoon van Jan en Therese, in een hutkoffer in de kelder brieven, een dagboek en enkele half verbrande foto's. Voor het eerst leest hij het dramatische verhaal van de intense liefde tussen zijn ouders die, koste wat kost, dwars tegen de grote krachten van de geschiedenis in, met elkaar verder wilden leven.geschiedenis
