Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Sultan en de lokroep van de jihad
Johan van de Beek
Sultan en de lokroep van de jihad
€ 21,99 Oorspronkelijke prijs was: € 21,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
In 2014 reizen drie jonge Nederlanders uit Maastricht naar Syrië. Eén van hen, Sultan Berzel, blaast zich kort na vertrek op in Bagdad en wordt ? naar alle waarschijnlijkheid ? de grootste Nederlandse massamoordenaar uit de recente geschiedenis. Er zijn mensen die hem beschouwen als held en heilige. Anderen zien hem als slachtoffer van de grootste hersenspoeling ooit. Berzels Koerdische vriend, die met hem mee op jihad gaat, sterft op het Syrische slagveld. Met een glimlach op zijn gezicht, aldus zijn kameraden van IS. Hij ligt in een onbekend graf bij Raqqa. De derde uitreiziger, de bekeerlinge Aïcha, wordt wereldnieuws als ze weet te ontsnappen uit Syrië en terugkeert naar Nederland. Ze gelooft nog steeds in jihad. Waarom en hoe namen deze jonge mensen de afslag Islamitische Staat? Uitsluiting, vervreemding, idealisme, identiteit? Hadden ze tegen kunnen worden gehouden? Is er, na het kalifaat, een blijvend gevaar van radicalisering en terreur in Nederland?
Gerelateerde producten
mens & maatschappij

Marion van San
Kalifaatontvluchters
De invasie van het Turkse leger in het noorden van Syrië heeft het onderwerp van de Syriëstrijders en hun vrouwen en kinderen meer dan ooit op de agenda gezet. Het feit dat velen erin geslaagd zouden zijn om onder de radar te verdwijnen is een reden tot zorg. Het gevaar dat mogelijk uitgaat van degenen die terugkeren uit het oorlogsgebied is al sinds 2013 een onderwerp van debat. Toen werd bekend dat enkele tientallen Belgen en Nederlanders zich hadden aangesloten bij de gewapende strijd in Syrië. In de jaren daarna zouden velen hen volgen. Mannen en vrouwen, soms in het gezelschap van hun kinderen, vertrokken naar het in juni 2014 uitgeroepen kalifaat. Maar ondanks het idyllische beeld dat door IS van het leven in het kalifaat werd geschetst, raakten velen uiteindelijk gedesillusioneerd en sloegen op de vlucht. Zij keerden terug naar België en Nederland, werden opgesloten in gevangenenkampen in Noord-Syrië of kwamen terecht in een van de gevangenissen in Turkije of Irak. In 'Kalifaatontvluchters' wordt het verhaal verteld van de families die hun kinderen kwijtraakten aan de ideologie van IS, maar van wie een aantal het kalifaat wist te ontvluchten. Daarnaast wordt ingegaan op het relaas van mannen en vrouwen die zich aansloten bij de gewapende strijd, maar die uiteindelijk besloten terug te keren naar de landen die ze eerder hadden uitgespuwd. Het zijn verhalen over religieus fanatisme en meedogenloos geweld, maar ook over onvervulde dromen, uitgedoofde liefdesrelaties en het verlangen naar vrijheid. Prometheuspap - 303 blz
mens & maatschappij

Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid. NAUpap - 340 blz
mens & maatschappij

Kees van den Bos
Waarom mensen radicaliseren
In 'Waarom mensen radicaliseren' toont Kees van den Bos aan dat radicalisering van moslims, rechts-extreme groeperingen en links-extreme individuen wordt aangewakkerd door waargenomen onrechtvaardigheid. Dit komt omdat waargenomen onrechtvaardigheid niet alleen maar een indruk is van mensen, maar als 'echt' aanvoelt. Als iets als echt onrechtvaardig wordt ervaren, dan leidt dit vaak tot boosheid en vervolgens tot radicaal en extremistisch gedrag. 'Waarom mensen radicaliseren' beoogt radicalisering, gewelddadig extremisme en terroristisch gedrag te verklaren, zodat we het kunnen voorspellen en, waar mogelijk, voorkomen of verminderen. Hiertoe moeten we radicaliserende personen serieus nemen en zorgvuldig nagaan hoe zij de wereld waarnemen. Kees van den Bos geeft niet alleen een wetenschappelijke analyse van radicalisering, maar schetst ook hoe belangrijk het is om radicaliserende personen te wijzen op hun serieuze verantwoordelijkheden ten aanzien van een democratische rechtsstaat. Prometheuspap - 400 blz
mens & maatschappij

Maurits Barendrecht
Het papieren paleis
Ons verouderde rechtssysteem wankelt en staat veraf van ons begrip van rechtvaardigheid. Maurits Barendrecht en Maurits Chabot schetsen nieuwe routes naar een rechtspraak die mensen samenbrengt. 'Een helder, hartstochtelijk pleidooi voor de broodnodige vernieuwing van de rechtsstaat.' - Bas Heijne 'Het boek leest als een roman. [â¦] De grote waarde van het pleidooi van Barendrecht en Chabot is dat het kussen van de rechtspleging wordt opgeklopt.' Lucas Lieverse in de Volkskrant. 'Over de beperkingen van het recht en de stevige hervorming die er steeds maar niet komt. Ik vind het een belangrijk boek.' â Folkert Jensma in NRC Nieuwsbrief Recht en Onrecht 'Een krachtig boek over de noodzakelijke vernieuwing van de rechtsstaat.' â Den Haag Centraal 'Sommige boeken moet iedere advocaat lezen. Twaalf jaar geleden was dat The end of lawyers van Richard Susskind. Nu is dat Het Papieren Paleis van Maurits Barendrecht en Maurits Chabot. ⦠Het Papieren Paleis geeft voldoende aanknopingspunten en ideeën voor iedereen die de rechtsstaat een warm hart toedraagt, voor het vernieuwen van dat deel van de juridische dienstverlening waar zij invloed op hebben. Dus koop dit boek, lees het in een adem uit en ga ermee aan de slag.' â Advocatie.nl 'Aanrader.' â Financieel Dagblad, Nieuwe Boeken De Belastingdienst pakte mensen die toeslagen ontvingen hard aan, maar slaagt er niet in het leed recht te zetten. Bij medische missers staan artsen vaak langdurig in de beklaagdenbank, terwijl patiënten en hun families daar weinig mee opschieten. Veel mensen kampen met knagende conflicten dicht bij huis, zoals burenruzies, vechtscheidingen of ontslagzaken. Een juridisch oordeel lost meestal weinig op. Intussen treedt de ene minister na de andere topambtenaar af. Rechters zijn overbelast, het OM wordt geplaagd door schandalen, sociale advocaten gooien het bijltje erbij neer. Het recht is vastgelopen. De juridische wereld wankelt. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat onze procedures nog stammen uit de negentiende eeuw. De rechter vonnist en dan is er recht gedaan? Uit onderzoek blijkt dat ons rechtssysteem inmiddels veraf staat van hoe mensen rechtvaardigheid ervaren. Dat is alarmerend. In Het papieren paleis schetsen Barendrecht en Chabot nieuwe routes naar rechtvaardigheid. Die leiden hen van het Vredespaleis in Den Haag tot de kinderrechter, en van gidsland Rwanda tot Belgische vrederechters. Rechtspreken, concluderen ze, gebeurt niet óver, maar tússen mensen. Met een rechtspraak die mensen samenbrengt, in plaats van ze uit elkaar te spelen. 'Het boek leest als een roman. [...] De grote waarde van het pleidooi van Barendrecht en Chabot is dat het kussen van de rechtspleging wordt opgeklopt.' - Lucas Lieverse in de Volkskrant Balanspap - 264 blz