Geen producten in uw winkelmand.
Hafid Bouazza en Yves van Kempen kozen proza en poëzie uit de Nederlandse en wereldliteratuur aller tijden (van de oudheid tot nu) waarin drank en tal van andere drugs centraal staan. Veel werk werd speciaal voor ‘Roes’ vertaald, nogal wat teksten werden niet eerder gepubliceerd. Een hallucinerend boeket van verslavende bloemen.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Hafid Bouazza
Heidense vreugde
Hafid Bouazza is niet alleen bekend om zijn romans en zijn vertalingen van Arabische poëzie, hij is ook een groot essayist. In de afgelopen vijftien jaar heeft hij aan tal van kranten en tijdschriften bijdragen geleverd die voor ophef zorgden, reacties uitlokten en bovenal aantoonden dat Bouazza een van de grote schrijvers van onze tijd is, die zich interesseert voor een breed scala aan onderwerpen. Heidense vreugde is een bundeling van de beste essays zoals de schrijver ze zelf graag gepubliceerd ziet. In 'Heidense vreugde' schrijft Bouazza over onder meer literatuur, muziek, opera, film, de islam, vrouwen en Arabische poëzie. Het is een rijke verzameling teksten van een begenadigd schrijver met een prachtige, humoristische en zeer kenmerkende eigen stijl. Hafid Bouazza (1970-2021) publiceerde onder meer De voeten van Abdullah (E. du Perronprijs 1996), Momo, Een beer in bontjas, Salomon, Paravion (De Gouden Uil 2004) en Spotvogel. Ook is hij samensteller-vertaler van de Arabische Bibliotheek en vertaalde hij Shakespeares Othello en Het temmen van een feeks.literatuur & thrillers
Henrik Wergeland
Het bloemstilleven van Jan van Huysym
In 1840 zag de Noorse dichter Henrik Wergeland het schilderij 'Bloemen in vaas' van de Nederlandse schilder Jan van Huysum. Dit schilderij inspireerde Wergeland tot het schrijven van een fictieve ontstaansgeschiedenis, deels in dichtvorm, deels in proza. 'Bloemen in vaas' is een metachronisch schilderij: Van Huysum heeft bloemen uit verschillende seizoenen in een vaas gerangschikt, en het schilderij laat dus een boeket zien dat in werkelijkheid niet kan bestaan.literatuur & thrillers
Piet Gerbrandy
De Gong & De Rookberg
In ‘De gong en de rookberg’ bespreekt hij Gerbrandy de poëzie van twee weerbarstige dichters, de ‘Laaglandse hymnen van H.H. ter Balkt en ‘’ Zilverzonnige en onneembare maan’ van Jacques Hamelink. Het epos van Ter Balkt en de elegie van Hamelink ontleedt Gerbrandy regel voor regel, woord voor woord, letter voor letter, wit na wit. Veelsoortige bronnen boort hij hiervoor aan: literaire teksten uit Europese en andere tradities, historische verhalen, beeldende kunst, archeologisch materiaal. Talloze verwijzingen zoekt hij tot op de soms onzekerste bodem uit, want weerspannige ondoorgrondelijkheid is zowat de karakteristiek van beide dichters. Maar Gerbrandy’s mes snijdt aan twee kanten, want de werkelijke protagonist in De gong en de rookberg is de lezer. Het is de lezer immers die de verwijzingen ziet, de lezer spoort de bronnen op. Hij zoekt, en vindt structuren. De gedichten verwijzen niet, noch bieden ze een structuur aan, maar het is de lezer die ze er inlegt. De door Ter Balkt en Hamelink gepubliceerde teksten, zo stelt Gerbrandy radicaal, zijn slechts in potentie gedichten, zaden die een lezer behoeven om in diens brein op te bloeien tot volwaardige gedichten. De mentale biotoop van de lezer bepaalt hoe het gewas er uiteindelijk uitziet. Zelden toont een criticus zich bereidwillig om de aard en de methode van zijn lezing en interpretatie van poëzie systematisch en vrijelijk uit de doeken te doen. Dit is nu precies wat poëziecriticus Piet Gerbrandy in 'De gong en de rookberg' onderneemt.literatuur & thrillers
