Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Biografieën/Radeloos geluk
‘Radeloos geluk’ is de weerslag van een veelzijdig, geëngageerd kunstenaarsleven – een egodocument vol boeiende herinneringen aan historische gebeurtenissen en opmerkelijke figuren. Osip Mandelstam, Stefan Zweig, Hugo Claus, Remco Campert, Harry Mulisch, Pablo Picasso, David Hockney, György Konrád en Thomas Mann passeren de revue, maar ook voetballer Ferenc Puskás, Ischa Meijer, Corry Brokken en de koningshuizen der Lage Landen behoren tot het tableau de la troupe. Jan Vanriets kroniek is een meeslepend amalgaam van beschouwingen, mijmeringen, dagboekaantekeningen en reisreportages. Hij neemt de lezer mee naar de turbulente dagen van de Praagse Lente, naar het New York van de jaren tachtig, naar – willekeurige greep – de Provence, Jeruzalem, Wenen, Graz, Berlijn, Parijs, Moskou, en naar het Amsterdam van zijn vele Nederlandse (literaire) vrienden. Maar vooral observeert Jan Vanriet het politieke, literaire en culturele leven en levert hij commentaar, dat soms scherp is, soms satirisch, maar dat bovenal getuigt van mededogen en inzicht. ‘Radeloos geluk’ is ook een caleidoscopisch zelfportret van schilder-dichter Jan Vanriet, een zoektocht naar eigen identiteit, afgezet tegen het familiedrama tijdens de Tweede Wereldoorlog en tegen het canvas van zijn tijd. Het ontsluit, in helder, beeldrijk proza, de wereld in en buiten het atelier en verschaft de lezer inzicht in het gelaagde oeuvre van Jan Vanriet.
Gerelateerde producten
non-fictie
Onno Blom
De wondergrijsaard
'De wondergrijsaard' geven de laatste jaren van Harry Mulisch weer. 'Ik zal een wondergrijsaard zijn, let maar eens op,' schreef Harry Mulisch in 1972 in Het ironische van de ironie. Zijn voorspelling kwam uit. Het manuscript van De ontdekking van de hemel, de totaalroman die hem wereldroem zou bezorgen, leverde hij in op zijn vijfenzestigste verjaardag, 29 juli 1992. Daarna volgden nog de duizelingwekkende romans De procedure en Siegfried, waarvan de laatste regel voorspellend bleek voor zijn oeuvre: 'Daarna niets meer.' Over het onvermijdelijke maakte Mulisch zich niet druk. 'Dat ik dood kan gaan, moet nog maar eens bewezen worden,' zei hij. In 'De wondergrijsaard' portretteert Onno Blom de grote schrijver in zijn laatste jaren, dagen, uren, minuten. Hij laat zien welke rol de dood in het leven van Mulisch speelde. Blom baseert zich daarbij op de vele notities die hij maakte van zijn gesprekken met Mulisch, in wiens werkkamer hij wekenlang bivakkeerde toen hij aan Zijn getijdenboek werkte. De twee bleven elkaar geregeld zien. Tot aan het einde. Daarnaast sprak Blom uitgebreid met Mulisch' vrienden, collega-schrijvers en naaste familie voor dit intieme, ontroerende portret van de kunstenaar als oude man.literatuur & thrillers
Jean Pierre Rawie
Hebben we hiervoor tachtig jaar gevochten
Sinds meer dan twaalf jaar schrijft Jean Pierre Rawie meer proza dan poëzie, in de vorm van een wekelijkse bijdrage aan het Dagblad van het Noorden. Beschreef hij daarin aanvankelijk zijn omgang met familieleden, trawanten en passanten, in de loop der jaren zijn deze schrifturen uitgegroeid tot een unieke autobiografie van een van de meestgelezen en meest beminde dichters van ons taalgebied. 'Hebben we hiervoor tachtig jaar gevochten' is de even amusante als weemoedige weerslag van Rawies vertredingen door een steeds merkwaardiger wereld. Gewapend met zijn onafscheidelijke wandelstok betreedt de dichter nog altijd edelmoedig het slagveld dat beschaving heet, en wijst hij soms pijnlijk precies, maar altijd met een glimlach, zijn minder beschaafde medemens terecht. Zelfs de vleerpest vermocht Rawies gevoel voor stijl en eloquentie niet te breken. Over Een luchtbel in een vluchtige rivier: 'Rawie vertaalt melodieus en virtuoos. Een parel aan het firmament der Nederlandse letteren.' de Volkskrant, De Beste Boeken Van 2021 'Soepel vertaalt Jean Pierre Rawie dertig gedichten uit vele landen en tijdperken.' Trouw 'Erudiet, grappig, leerzaam en zeer verzorgd geschreven, in een stijl die het midden houdt tussen die van Karel van het Reve en Godfried Bomans.' Leeuwarder Courant Jean Pierre Rawie (Scheveningen, 1951) is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn bundel Onmogelijk geluk behoort tot de succesvolste dichtbundels aller tijden. Rawie ontving in 2008 de Charlotte Köhler Prijs voor zijn gehele oeuvre. In 2021 publiceerde hij Een luchtbel in een vluchtige rivier, een verzameling poëzievertalingen met commentaar.non-fictie
Chris Hietland
De kroonprins van Nieuw Links
Van mulo tot minister en van rebel tot regent? André van der Louw, opgegroeid in Den Haag als zoon van een melkboer, was een prominent PvdA-politicus in de hoogtijdagen van de partij. Hij was een van de leidende figuren van Nieuw Links. Zijn bekende berendans op het partijcongres van 1969 symboliseerde de verdeeldheid in de PvdA op dat moment. In die jaren was hij ook perschef bij de VARA en redacteur van het spraakmakende jongerentijdschrift Hitweek. Als PvdA-voorzitter belichaamde de flamboyante Van der Louw de vernieuwing die de partij aan het begin van de jaren zeventig doormaakte. Hij was daarna een populaire burgemeester van Rotterdam, die dicht bij de burgers wilde staan. Zijn politieke vrienden zagen in hem de gedroomde opvolger van Joop den Uyl als PvdA-leider. Van der Louw was minister van CRM in het kabinet-Van Agt/Den Uyl. Na de val van dat kortstondige kabinet was hij onder meer voorzitter van het Openbaar Lichaam Rijnmond, sectievoorzitter betaald voetbal van de KNVB en voorzitter van de NOS. De PvdA bracht hij aan het begin van de jaren negentig nog eenmaal in beroering, met een vermeende couppoging ten tijde van de WAO-crisis. Chris Hietland werpt in deze biografie nieuw licht op de rol die Van der Louw speelde in de machtsstrijd binnen de PvdA. Hij schetst een beeld van Van der Louws politieke stijl, gaat in op zijn betekenis als Rotterdams burgemeester en beantwoordt onder meer de vraag hoe zijn politieke en journalistiek-culturele activiteiten in de jaren zestig zich tot elkaar verhielden.non-fictie
