Geen producten in uw winkelmand.
De Haarlemse kunstenaar Pieter Saenredam ( 1597-1665), vooral bekend om zijn stadsgezichten en tekeningen en schilderijen van kerkinterieurs, verbleef in de zomer van 1632 een maand lang in Den Bosch. Hij logeerde daar bij zijn achterneef, de predikant Johannes Junius. Hjj maakte in korte tijd in Den Bosch een gevarieerd aantal tekeningen.
Gerelateerde producten
kunst
Schmidt
Pieter de Swart, Architect van de achttiende eeuw
Pieter de Swart is een van de belangrijkste architecten van de achttiende eeuw. Het grootste deel van de Nederlandse bevolking heeft wel eens oog in oog gestaan met een van zijn creaties. Na eerst in Breda gestudeerd te hebben, studeerde hij van 1745-1747 in Parijs aan de vermaarde architectuurschool van Jacques-François Blondel. Als hofarchitect van Willem IV ontwierp De Swart vervolgens een aantal paleizen die konden wedijveren met de grote Europese Koninklijke paleizen. Vanuit zijn standplaats Den Haag trad hij op als architect voor de adel en het patriciaat. In Den Haag ontwierp hij onder meer Museum Het Paleis en de Koninklijke Schouwburg. Zijn werkterrein strekte zich uiteindelijk van Den Bosch, via Gouda en Rotterdam tot in Leeuwarden uit. In dit rijk geïllustreerde boek wordt beschreven hoe Pieter de Swart van meester-timmerman in Breda wist op te klimmen tot hofarchitect van de stadhouder.kunst
Pieter Overduin
Adrianus Eversen 1818-1897
De Amsterdamse schilder Adrianus Eversen was decennialang een uitmuntend schilder van stadsgezichten. Hij was een leerling van o.a. C. de Kruyff, H.G. ten Cate en Cornelis Springer. Van laatstgenoemde kunstenaar, met wie hij in zijn beginjaren veel optrok, onderging Eversen de meeste invloed. Zijn artistieke hoogtepunt is zondermeer het schilderij 'Het Belfort te Brugge' uit 1853 en is representatief voor deze periode. In de jaren zestig veranderde zijn palet enigszins en werd zijn stoffering meer gevarieerd, maar hij bleef een uiterst productieve meester die tal van indrukwekkende stads- en dorpsgezichten afleverde. Vanaf die tijd en later van de 19de eeuw exposeerde hij geregeld op 'Tentoonstellingen van levende Meesters', niet alleen in Nederland, maar in het bijzonder in Duitsland. Zijn werk werd door collega's en door een breed publiek zeer gewaardeerd. Adrianus Eversen kan tot een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Nederlandse stadsgezichtsgenre van zijn tijd gerekend worden. In diverse musea in binnen- en buitenland zijn schilderijen van hem te bewonderen.kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
De Hollandse meesters van een Amsterdamse bankier
De faam van Rembrandt, Frans Hals en Johannes Vermeer als de grootste schilders van de Gouden Eeuw dateert uit de 19e eeuw, een periode waarin de basis voor hun roem in belangrijke mate werd gelegd door particuliere verzamelaars. Van hen is de Amsterdamse bankier Adriaan van der Hoop een van de belangrijkste geweest. Bij zijn dood in 1854 kwamen zijn ruim 225 17de en 19de-eeuwse Hollandse schilderijen in het bezit van de stad Amsterdam, die er een museum voor inrichtte. Dertig jaar later werd de collectie naar het huidige gebouw van het Rijksmuseum overgebracht, waarna een aantal schilderijen naar het Amsterdams Historisch Museum verhuisde. Dit rijk geïllustreerde boek bevat een volledig overzicht van Van der Hoops verzameling, alsmede een uitgebreide presentatie van zo'n 80 meesterwerken in kleur, voorzien van commentaar. Tot dit exquise gezelschap behoren onder meer Het joodse bruidje van Rembrandt, de Brieflezende vrouw van Vermeer, Moedertaak van Pieter de Hooch, en De molen bij Wijk van Jacob van Ruisdael.