Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Mijn lust en mijn leven
Seksjournalist Marith Iedema heeft een actief en spannend seks- en liefdesleven als ze zwanger wordt. Ze is vastbesloten om dat zo te houden nu ze een kind krijgt. Maar holy shit, dat valt vies tegen. Het contrast met haar oude leven en het leven van haar vriendinnen is groot. Hoe hou je het leuk als je verandert in een hormoongestuurde bitch? Wat als je man zich wel een aantrekkelijkere vrouw kan voorstellen dan die zeekoe op de bank? Wat als je op je tandvlees loopt omdat de liefste baby van de wereld een bovenmenselijke longinhoud heeft en huilen zijn favoriete hobby is? Wat als blijkt dat je aan de slag moet met die uitgelubberde bekkenbodemspieren om weer lekkere orgasmes te kunnen krijgen?
Gerelateerde producten
gezondheid
Florien Vaessen
Op de bank
Ziek worden van je werk. Een op de zeven werkende Nederlanders overkomt het, maar er rust nog altijd een groot taboe op. Het overkwam ook Florien Vaessen. Op een ochtend stond ze klappertandend onder de douche. Op, uitgeput, helemaal leeg. De dag ervoor was ze nog gewoon aan het werk als manager communicatie op het hoofdkantoor van een grote bank. Vanaf het moment dat ze ziek wordt, beziet ze alles wat ze altijd vanzelfsprekend vond met andere ogen. Als zoveel mensen ziek worden van hun werk, is dat dan nog wel een individueel probleem? Of zijn we corporate robots aan het worden en is misschien de tijd aangebroken eens te onderzoeken hoe ziekmakend de mechanismen in grote organisaties kunnen zijn? Zijn de plekken waar we werken niet gewoon een maatje te groot geworden? En kunnen de ervaringen van alle werkzieken helpen om ons werk weer wat gezonder te maken? In 'Op de bank' schetst Vaessen met onderkoelde humor en veel gevoel voor understatement de jungle van de apenrots en hoe we ons daar allemaal op onze eigen manier staande proberen te houden: de survivors en de verbeten kantoortypes, tenenkrommende vergaderingen en hilarische leiderschapsprogramma's - en haar eigen aandeel daarin. Ook de pijnlijke machtsconflicten komen aan bod, net als de mensen die niet meer zeggen wat ze denken en de machteloosheid rondom goede ideeën, die maar niet van de grond lijken te kunnen komen.non-fictie
Marcel Canoy
De bank van goede bedoelingen
Twee jaar mocht de econoom Marcel Canoy in de keuken van de Rabobank kijken. Zonder voorwaarden. Zonder restricties. Zonder contracten. De bank had de ongebruikelijke moed om zich open te stellen. De eigenzinnige Canoy ging bij medewerkers en klanten in binnen- en buitenland op zoek naar een antwoord op de vraag: wat is er veranderd sinds de crisis bij de bank? Er is heel veel veranderd. Vaak door druk van buitenaf: door technologische veranderingen, aangescherpt toezicht of de publieke opinie. De Rabobank heeft het vaste voornemen om terug te gaan naar zijn roots: een bank die wel winst moet maken, maar zich tevens inzet voor maatschappelijke belangen. Goede bedoelingen zijn lovenswaardig, maar leiden niet altijd tot goede acties. Interne en externe regels worden op de werkvloer te vaak als knellend ervaren. Vooral het afwijken van regels – ook als dat in belang van bank en klant is – is nodeloos ingewikkeld. Ook onderkent de bank de gevaren van digitalisering onvoldoende. De huidige interne en externe controles zijn ontoereikend voor het ondervangen van de gevaren en verleidingen van digitaal bankieren. Het aanstellen van een behavourial risk manager kan ervoor zorgen dat digitalisering geen vloek wordt maar een zegen.non-fictie
Trudy Scheele-Gertsen
Een kind krijg je voor het leven
Trudy Scheele-Gertsen werd verliefd op een jongeman uit Utrecht en raakte per ongeluk zwanger. Er was één probleem: ze waren nog niet getrouwd, en toen hij haar in de steek liet, werd haar probleem alleen maar groter. Opeens was ze een ongehuwde moeder, en ongehuwde moeders vond men tot in de jaren tachtig van de twintigste eeuw een schande en een gevaar voor de samenleving en de gevestigde huwelijksmoraal. Tussen 1956, toen de adoptiewet van kracht werd, en 1984 werden ongehuwde moeders dan ook vaak gedwongen hun kind af te staan. Ook Trudy werd, net als al die andere jonge vrouwen, onder druk gezet door haar directe omgeving, door artsen en hulpverleners en door de kerk. Haar moeder, die aanstuurde op adoptie, zorgde ervoor dat ze werd opgenomen in een tehuis voor ongehuwde moeders. In februari 1968 werd Trudy daar de trotse moeder van een jongetje, maar dat werd haar al snel afgenomen. Pas na enkele moeizame jaren waarin zij vergeefs om haar zoontje vocht, werd het jongetje in een adoptiegezin geplaatst. Door de afstand kon ze geen band met hem opbouwen, wat zou leiden tot een levenslang verdriet. In 'Een kind krijg je voor het leven' vertelt Trudy haar verhaal, van het moment dat ze de vader van haar kind ontmoet tot aan haar rechtszaak tegen de staat. Het laat zien wat de impact is op een mensenleven om afstand te moeten doen van je kind.non-fictie
