Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/Maar buiten is het feest
Arthur Japin
Maar buiten is het feest
€ 25,99 Oorspronkelijke prijs was: € 25,99.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Wanneer een succesvolle en geliefde zangeres een rechtszaak aanspant om een jong meisje uit handen van een verkrachter te houden, dreigen aangrijpende gebeurtenissen uit haar eigen verleden openbaar te worden. Met de confrontatie in de rechtszaal zet zij zowel haar privacy en carrière als haar liefde op het spel. Onder druk van de dreigende publiciteit komen herinneringen boven aan haar jeugd, waarin zij niet alleen zelf misbruikt werd maar ook onophoudelijk bekeken en begluurd. In plaats van zich voor alle blikken te verbergen, kiest zij voor zichzelf en besluit het tegenovergestelde te doen: om zichzelf en haar zusjes te redden, gaat zij de strijd aan met haar tirannieke stiefvader en treedt juist voor iedereen goed zichtbaar naar buiten.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers

Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster.Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven.Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, ItaliëAuteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer.Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith. BERT BAKKERpap - 216 blz
literatuur & thrillers

Jane Kirkpatrick
Web van herinneringen
Eliza Spalding Warren was nog maar een klein meisje toen Indianen haar ontvoerden en in het dorp een bloedbad aanrichtten. Dat was in 1847. Nu ze moeder van twee jonge kinderen is, dreigt Eliza's bestaan wéér te worden ontwricht: haar impulsieve echtgenoot besluit te verhuizen om elders een nieuw leven op te bouwen. Eliza zal niet alleen haar geliefde thuis én het graf van haar moeder moeten verlaten; veel erger is dat ze zal verhuizen naar de streek waar ze ooit gevangenzat. Eliza krijgt het dagboek van haar moeder in handen, en ontdekt tot haar verbijstering dat haar eigen herinneringen niet het hele verhaal vertellen. Kan ze het duistere verleden onder ogen zien en verdergaan? Of zullen haar jeugdherinneringen haar voorgoed in hun greep houden? Een indrukwekkend verhaal over herinneringen die je beklemmen en over de genezing die volgt als je de draden van het verleden daadwerkelijk durft te ontrafelen. pap - 396 blzliteratuur & thrillers

Antonio Lobo Antunes
Voor wie in het donker op mij wacht
'Voor wie in het donker op mij wacht' van António Lobo Antunes, een van de belangrijkste Portugese auteurs en alom gezien als kandidaat voor de Nobelprijs, gaat over de kracht van het geheugen en tegelijkertijd het verliezen van herinneringen. De 79-jarige Celeste is de verteller. Ze lijdt aan alzheimer en is overgeleverd aan de zorg van een oudere vrouw en de neef van haar tweede echtgenoot. Die heeft ooit beloofd voor haar te zorgen, maar probeert nu onder zijn verantwoordelijkheid uit te komen. Hoewel het spreken haar steeds slechter vergaat, probeert ze haar herinneringen vast te houden - aan haar jeugd in de Algarve, haar jaren als actrice en haar twee huwelijken. Als actrice verplaatst ze zich bovendien voortdurend in de mensen die haar omringen en verzint ze levens voor hen. Het moment van opname in een verzorgingstehuis wordt door haar steeds maar uitgesteld, totdat het onvermijdelijke gebeurt. Voor wie in het donker op mij wacht is een meesterlijk verhaal over de woorden en herinneringen die Celeste ontglippen, en over de dood. Ambo Anthosgeb - 370 blz
literatuur & thrillers

Gill Sims
Waarom het mama geen zak kan schelen
Al vijftien jaar lang zeggen mensen tegen me dat het 'gewoon een fase' is. 's Nachts niet doorslapen is 'gewoon een fase'. Ongelukjes op het potje en alles wat daarbij hoort zijn 'gewoon een fase'. De driftbuien van de verschrikkelijke twee: ook 'gewoon een fase'. Slecht eten, bijdehand zijn, de obsessies. De peutertijd waarin ze weigerden een slaapje te doen, de tienertijd waarin ze niet voor één uur 's middags hun bed uit te krijgen zijn. Allemaal 'gewoon fases'. Maar wanneer houden die 'fases' eens op? WANNEER? Mama droomt van een pittoresk landelijk huisje met een rozenperk en kakelende kippen in de tuin. Maar het leven loopt zoals altijd anders. De kippen blijken vals en zwijgen, en de rozen hebben verraderlijke doornen. En dan zijn haar lieftallige kleuters ook nog eens getransformeerd tot onuitstaanbare tieners. In plaats van te fantaseren over wie er zou winnen in een gevecht ? een dragon badger of een ninja horse? ? brengen ze de dag al snapchattend door, slenteren ze door het huis en communiceren ze uitsluitend door middel van zuchten. Behalve natuurlijk wanneer er verwacht wordt dat Ellen in de vroege uurtjes haar taxidiensten aanbiedt, of als ze extravagant poseren voor hun Instagram-stories. En er is nooit, maar dan ook nooit, melk in huis. Kan mama ook maar één moment voor haarzelf hebben? Kan ze soms wat me-time krijgen, nu ze haar eigen tanden nog heeft? En kan ze eindelijk een manier vinden om er helemaal geen zak om te geven? Prometheuspap - 344 blz