Kunstenaar Karin van Dam (1959) bouwde in de afgelopen vijftien jaar een reeks tijdelijke installaties in en buiten verschillende Nederlandse musea (o.a. Centraal Museum Utrecht en Museum Boijmans Rotterdam) en een enkele keer in Duitsland (Künstlerhaus Dortmund). Haar ruimtevullende constructies lijken een soort wildgroei van uiteenlopende bouwmaterialen (stortkokers, steigers, pvc-buizen, rubber, etc.). Mooie kleurenfoto’s, zonder bijschrift en gedrukt op zwarte pagina’s, vormen de hoofdmoot.
Gerelateerde producten
kunst

Tjibbe Hooghiemstra
De onschuld voorbij
Een letterlijk nieuw beeld van Mata Hari, dat haar voor het eerst en pas na meer dan honderd jaar toont in al haar schuldigheid, verleidelijkheid en waanzinnigheid. Drieëndertig nieuwe hedendaagse foto's van Mata Hari, gefotografeerd met behulp van een authentieke foto van haar uit 1905, uit de collectie van het Fries Museum te Leeuwarden. Gedurende de jaren 2015 en 2016 heeft beeldend kunstenaar Tjibbe Hooghiemstra (Tytsjerk, 1957) Mata Hari opnieuw gefotografeerd. Als model stond een, door haar zelf uitgegeven, postkaart uit 1905. In een verleidelijke pose is Mata Hari te zien. Met gebruik van de camera heeft Hooghiemstra een nieuwe serie beelden gemaakt die verschillende facetten van Mata Hari laten zien. Er zijn foto's die haar als een erotische danseres, een waanzinnige of een schuldige in oorlogstijd tonen. Deze schuldigheid is de reden voor de grote serie foto's geweest. Het is een manier om een kritische weergave van Mata Hari te tonen met behulp van haar destijds zelf uitgegeven flyer. De foto's willen een tegenhanger vormen van de nog altijd volhardende eenzijdige mythevorming rondom haar persoon. In 'De onschuld voorbij' wordt de originele foto uit 1905 als opmaat getoond, afgedekt met een dun lapje zwarte stof. Er naast staat het ooggetuige verslag, van Henry Wales uit 1917, van het neervallende lichaam tijdens haar executie. Opmerkelijk is de grote overeenkomst tussen de beschrijving van Wales en de houding op de oorspronkelijke foto uit 1905. 'De onschuld voorbij' bevat meer dan 30 foto's in zwart wit en kleur, afgewisseld met enkele zeer korte tekstbijdragen van biograaf Russel Warren Howe uit 1986 en een korte uitleg over het fotoproject. De foto's lopen uiteen van indringende zwart wit portretfoto's, veelkleurige abstracte sprookjesachtige beelden tot verleidelijke erotische foto's. Allen afkomstig uit de originele foto en heel direct zonder tussenkomst van bewerkingsprogramma's afgeprint. Bornmeerpap - 57 blz
kunst

Wilma van Giersbergen
Op zoek naar werk
'Op zoek naar werk, De productieve kunstenaarsfamilies Hauck ? Bakker - Van de Laar in Rotterdam 1770-1920'. Van auteur Wilma van Giersbergen. Begin december 1776 arriveert August Christian Hauck (1742-1801) met zijn vrouw en twee kinderen in Rotterdam. Hij wil er als portretschilder aan de slag, Hauck, die in Mannheim werd geboren, stamt uit een kunstenaarsfamilie. Net zoals zijn vader en zijn (half)broers op zoek moesten naar opdrachten en daarvoor vele reizen zouden ondernemen, zo vindt ook Hauck pas na omzwervingen door de Republiek zijn definiteive bestemming in Rotterdam. August C. Hauck wordt de stamvader van vier generaties Rotterdamse kunstschilders. In 1784 neemt hij een jongeman uit Goedereede, Cornelis Bakker (1771-1849), als leerling bij hem in huis. Cornelis Bakker trouwt in 1795 met Susanna Eva Hauck (1773-1842), het enige kind van zijn leermeester. Twee van hun kinderen, Job Augustus (1796-1876) en Aren Bakker (1806-1843), worden eveneens kunstenaar. Ook raakt de familie Bakker door een huwelijk verwant aan de Rotterdamse kunstenaarsfamilie Van de Laar, van wie de historieschilder Jan Hendrik van de Laar (1807-19874) de bekendste zal worden. Leven van alleen de schilderkunst gaat moeizaam, zodat de kunstenaars generatie op generatie op zoek moeten naar andere bronnen van inkomsten. Honderd jaar lang spelen zij in Rotterdam als tekenleraar een grote rol in het onderwijs bij het tekengenootschap 'Hierdoor tot Hooger' en de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen. Daarnaast verdienen verschillenden van hen hun boterham in de decoratie- en interieurschilderkunst. Het is de tragiek van een kunstenaarsfamilie die, opgeleid tot kunstschilder, door velerlei omstandigheden gedwongen wordt haar ambities bij te stellen. In 'Opzoek naar werk' worden zes generaties kunstschilders gevolgd te beginnen met Haucks vader, Johann Jacob Hauck(1694-ca.1769), kerk- en hofschilder in Duitsland. De schilderdynastie eindigt als de decorschilder Frans Bakker (1871-1944) in 1920 Rotterdam verlaat en in Nederlands-Indië gaat wonen. Donkerpap - 368 blz
hobby & sport

Maartje ter Horst
Ode aan de kleinste musea van Nederland (en de mensen die ze mogelijk maken)
Nederland kent talloze piepkleine musea. Soms zijn ze niet groter dan de huiskamer van de eigenaar. Wie kent het Electro Radio Nostalgie Museum, Jannie's Koeienmuseum of het Nederlands Dakpannenmuseum? Fotograaf Maartje ter Horst raakte gefascineerd door de kleinste musea van Nederland én hun eigenaren. Wie zijn de mensen die deze bijzondere plekken mogelijk maken? Ze bezocht 22 kleurrijke musea, verdeeld over alle provincies, en bracht de plekken en de mensen erachter ontroerend in beeld. De verhalen van de museum- eigenaren zijn met humor, maar ook met groot respect opgetekend. Samen met de foto's vormen ze een ode aan de mensen die hun tijd, geld en energie steken in hun passie. De passie die ze zo graag met ons willen delen. Behalve 'Ode aan de kleinste musea van Nederland' is het ook een oproep om de minimusea eens te bezoeken. Want hoewel je ze niet vindt in hippe stadsgidsen, en je makkelijk aan ze voorbij loopt, zit Nederland er vol mee. Niet alleen hun collecties, maar ook de eigenaren zouden weleens je hart kunnen stelen. Lecturisgeb - 199 blz
kunst

Hans Wilschut
Centraal
'Centraal' toont acht jaar fotografie met als thema de bouw van Rotterdam Centraal vanuit een kamer in het Manhattan hotel. Acht jaar lang had fotograaf Hans Wilschut een kamer in het vijfsterrenhotel Manhattan in hartje Rotterdam. Vanuit deze ruimte op de 12e verdieping keek hij dag en nacht uit op het Stationsplein. Toen de fotograaf zijn project startte, stond er nog het oude station van Van Ravesteyn. Na het 'traan laten' en de onvermijdelijke maar niet minder dramatische sloop verschijnen er plots nieuwe - tijdelijke - gebouwen in beeld. Trichisgeb - 132 blz